تمییز دعوت الهی و دعاوی نفسانی/ روایت آیت‌الله فشارکی و نپذیرفتن مرجعیت

به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری شهادت حضرت زهرا(س) با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، صبح امروز، 25 دی، در مسجد رسول اکرم(ص) برگزار شد.

انصاریان در این مراسم با تأکید بر اینکه تنها دعوتی که حق است دعوت خداست، بیان کرد: تنها دعوتی که حق است و پاسخ به آن دعوت سبب طلوع خیر در دنیا و آخرت می‌شود دعوت خداست. وجود مقدسی که ما را آفریده و به خیر و شر ما آگاهی همه‌جانبه دارد و می‌داند چه اموری به خیر ما و چه اموری به شر ماست.

این استاد برجسته اخلاق در ادامه افزود: این دعوت دعوت حق است. خداوند درباره دعوت خود فرمود «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ»، در این آیه شریفه «له» مقدم شده است و خداوند نفرمود «دعوه الحق له»، چراکه اگر این طور می‌فرمود معنای آیه این می‌شد که دعوت‌های دیگر نیز می‌توانند حق باشد، اما مقدم شدن «له» در آیه که نشان از فصاحت و بلاغت قرآن دارد نشان می‌دهد که تنها دعوت خداوند حق و درست است.

انصاریان با اشاره به اینکه یک نوع از دعوت‌ها عبارت از دعوت درون انسان است، بیان کرد: انسان از درون نیز ندای دعوت را می‌شنود، اما اگر انسان به رشد و کمال نرسیده باشد این دعوت از درون دعوت ناحقی خواهد بود، چنانکه خداوند در سوره یوسف(ع) می‌فرماید «إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ». اما اگر انسان به جایی رسید که بنا به گفته قرآن که می‌فرماید «إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» و همه کارها و عبادات او برای خدا شد، حداقل این حال برای انسان این خواهد بود به دنبال حرام و گناه نمی‌رود و اصلاً چنین چشمی ندارد که بخواهد به مال مردم بدوزد.

این استاد برجسته اخلاق با اشاره به داستانی از علمای ربانی که هوای نفس برایشان مطرح نبود، تصریح کرد: وقتی مرحوم آیت‌الله‌العظمی میرزای شیرازی از دنیا رفت، حرف این بود که چه کسی باید مرجع باشد. آن زمان در کربلا و نجف شاید به اندازه 100 نفر در ردیف مرجعیت و اعلمیت قرار داشتند، اما بحث روی جایگزین ایشان بود. شیخ عبدالکریم حائری می‌فرمودند که به همراه میرزای نائینی به منزل آیت‌الله سیدمحمد فشارکی رفتیم تا به ایشان پیشنهاد دهیم که مرجعیت را قبول کنند.

وی در ادامه افزود: شیخ‌ عبدالکریم حائری نقل می‌کند که وقتی به منزل آیت‌الله سیدمحمد فشارکی رفتند و این پیشنهاد را دادند ایشان در جواب گفته بود که به جهت علمی اعلم هستم، اما از مدیریت چیزی نمی‌دانم و نمی‌توانم مرجیعت را قبول کنم. در آخر نیز این آیه را خواندند که خداوند می‌فرماید «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ آن سراى آخرت را براى كسانى قرار مى‏دهيم كه در زمين خواستار برترى و فساد نيستند و فرجام خوش از آن پرهيزگاران است».

این استاد برجسته اخلاق بیان کرد: امام علی(ع) در روایتی می‌فرمایند: «عظم الخالق فی انفسهم فصغر ما دونه فی اعینهم»؛ یعنی اهل تقوا در باطن خود خدا را بزرگ می‌دانند و هر چه غیر خداست در باطن آنها کوچک است. بنابراین یکی نفس یکی از دعوت‌کنندگان انسان است که دعوتش نیز بسیار خطرناک است، اما اگر انسان روی این نفس اماره کار کند و زمانی که او را به بدی دعوت کرد جوابش را ندهد این نفس و دعوت او ضعیت می‌شود و وقتی که نفس ببیند اجابت نمی‌شود خود به خود خاموش خواهد شد.

انصاریان در پایان بیان کرد: اگر انسان بتواند روی نفس اماره خود کار کند اندک‌اندک این نفس به نفس مطمئنه تبدیل می‌شود. مرحله بعد نفس راضیه و در انتها نیز نفس مرضیه است که انسان می‌تواند این مراتب نفس را یک‌ به یک طی کند و زمانی که به نفس مرضیه رسید در این مرحله است که هنگام مرگ خداوند به او ندا می‌دهد که «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً؛ اى نفس مطمئنه، خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد».

انتهای پیام