به گزارش ایکنا از قزوین، امروز شهر و استان ما مهمان دارد، آن هم چه مهمانی، سردار جانباز فرمانده شهید «حمید محمدرضایی» امروز و فردا بر روی دستان مردم شهیدپرور استان از قزوین تا آسمان تشییع میشود. این یادداشت و دلنوشته تقدیم به این شهید سرافراز و خانواده صبور و زینبی آن شهید؛
رفتند ولی از صَفشان جا ماندیم
مجنون و خُمار وصلِ لیلا ماندیم
ما از شهـدا قصّه شنیدیم ولی
در پیچوخم قصه دنیا ماندیم
شهید مدافع حرم، پاسدار جانباز «حمید محمدرضایی»، در دوران دفاع مقدس عملیاتهای والفجر 10 و آزادسازی حلبچه و بیتالمقدس 6 شرکت کرده بود و اتفاقاً از این عملیات آخر یادگاری هم داشت!
کسی فکرش را نمیکرد که پیکر مطهر برادر شهیدش «علی» بعد از ۳۱ سال انتظار پیدا شود آن هم در زمانی که برادر کوچکتر حمید آقا در دومین عزیمت عاشقانه به حریم حضرت امالمصایب مفقود شده و وجود ذیجودش برای ما میشود خاطره، حریمی که به او و شخصیتش هویتی جدید بخشید.
سال 94 بود که در منطقه «سُخنِه» در نزدیکی شهر «تِدمُر» سوریه بین حمید و نیروهای خودی فاصله افتاد و تا نزدیک 4 سال کسی از مسئول عملیات تیپ 82 صاحبالامر (عج) استان قزوین خبری نداشت. چشمها اشکبار و دلها آکنده از اضطراب به امید دیداری دوباره بود و شاید وداعی جانسوز...
شهید حمید، با طراوتی بهاری در بهار 94 از فرات عشق و زمزم ایمان سیراب شد و نقد جان در کف اخلاص گرفته و به بهای جهاد و شهادت به محضر ربوبیت راه یافت.
حاج حمید، با تکبیر ایمان در «محراب تِدمُر» به «نماز عشق» ایستاد و «قنوت قُربَش» به «سلام شهادت» متصّل شد و عباس گونه در آوردگاه حق و باطل و قربانگاه یاران آخرالزمانی سیدالشهدا (ع) فدای قرآن شد و به خیلِ عاشوراییان پیوست.
آنجا که در مقام لبیک به دعوت حسین زمان، طومار 44 ساله عمر قشنگش را با خون امضا کرد و زرقوبرق دنیا را وانهاد تا بماند برای اهل زمین، چون خود اهل آسمان بود.
اما آمدنش هم حرفها داشت. نتوانست بیش از 46 ماه اشکهای مادر را تاب بیاورد و خداوند هم به برکت قدوم بهانه آفرینش حضرت فاطمه زهرا (س)، در «روز مادر» او را به مادرش برگرداند تا شاید آمدنش دلچسبترین کادوی روز مادر باشد.
شهید مدافع حرم حاج «حمید محمدرضایی»، نوری در دلهای مشتاقان طریق سراسر سعادت حقیقت افکند و نشان داد که در مکتب سرخ شهادت، قلم «سلاح» است و سرمشقها «خط خون» و جبهه «کلاس درس» و حسین بن علی (ع) «آموزگار شهادت»!
اینک ماییم و کوچهباغهایی که به نام شهدای مدافع حرم آذین یافته و عطر بهشت دارد!
اینک ماییم و معبری که تِمثال بی مثال امثال حاج حمیدها بر آن نقش بسته است که به حق، راه شهیدان «رمز بهشتی شدن» ماست!
روحش در جوار حضرت حق و راهش پیش پای ماست، پس بسمالله...
یادداشت مهمان از محمدرضا ذاکر
انتهای پیام