آیت‌الله شبیری زنجانی:
برخی با ملاشدن طلاب مبارزه می‌کنند/ انتقاد از عرفان‌های انحرافی
گروه حوزه‌های علمیه ــ آیت‌الله شبیری زنجانی تأکید کرد: مکرر درباره وضعیت علمی حوزه گفته‌ام، اما متأسفانه برخی حتی با علومی که برای حوزه و برای ملّا شدن طلبه لازم است، مبارزه و طلبه را نسبت به آن علوم سست می‌کنند.
به گزارش ایکنا، به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله شبیری زنجانی، ایشان در دیدار اعضای بیت مرحوم آیت‌الله مؤمن، با اشاره به شخصیت علمی آن عالم فقید، گفت: متأسفانه در دوره‌های اخیر، آن مرتبه‌ای از عشق به علم، زهد و تقوایی که قدمای ما داشتند، باقی نمانده است و در این شرایط، افراد استثناء نمونه‌های الهی هستند.وی بیان کرد: مکرر درباره وضعیت علمی حوزه گفته‌ام، اما متأسفانه برخی حتی با علومی که برای حوزه و ملّا شدن طلبه لازم است، مبارزه کرده و طلبه را نسبت به آن علوم سست می‌کنند.
آیت‌الله شبیری زنجانی با ذکر خاطراتی از علمای گذشته و اهتمام آنان به علم ادامه داد: علمای ما این‌گونه به علم عشق می‌ورزیدند، اما الآن یک عده‌ای با این آثار مبارزه می‌کنند و عده‌ای بی‌اطلاع هم تحت تأثیر این سخنان و تبلیغاتشان قرار می‌گیرند.
این مرجع تقلید با انتقاد از رواج برخی روش‌های تصنعی و انحرافی به‌عنوان سیر و سلوک که از فقاهت و روش علمای سلف فاصله دارد، افزود: در طول تاریخ حوزه همیشه علمای اهل سلوکی بودند که در حوزه درس اخلاق می‌گفتند، هرچند درباره اخلاق نظری، مبانی متفاوتی وجود داشت.
وی ادامه داد: در دوره‌ای چهار نفر از بزرگان متکفل تربیت و رشد معنوی طلاب بودن آخوند ملافتحعلی سلطان‌آبادی، ملاحسین قلی همدانی، شیخ اسماعیل قره‌باغی و سید مرتضی کشمیری. در دوره‌ای دیگر آقا سید احمد کربلایی و بعد شاگردانشان آسید علی قاضی و آسید عبدالغفار مازندرانی، اکثر این افراد ملّا و مجتهد بودند. نقل است که مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی -که خود مرجع تقلید بود- تقلید از آسیداحمد کربلایی را جایز می‌دانسته اما ایشان نمی‌پذیرفته است. خب اینها هم اهل علم بودند و هم اهل اخلاق. در حوزه درس اخلاق می‌گفتند و طلبه‌ها تحت تربیت آن‌ها بودند اما این نسل گویا منقرض شده و دیگر از این افراد در حوزه خبری نیست.
آیت‌الله شبیری زنجانی تصریح کرد: وجه مشترک تعالیم این بزرگان اخلاق این بوده که کسی که می‌خواهد در اخلاق کار کند باید واجبات را درست انجام بدهد و محرمات را ترک کند. پایه اخلاق و سلوک معنوی، مراقبت در عمل به واجبات و ترک محرماتی است که در شریعت آمده است. انسان مراقب باشد غیبت نکند. این کار سنگینی است. ماها به این مسئله اهمیت نمی‌دهیم. همه می‌گوییم غیبت گناه کبیره است اما انجام می‌دهیم. ترک غیبت جزء اهم امور است اما به آن توجه نمی‌کنیم.
این مرجع تقلید اظهارکرد: البته گاهی هم کج‌سلیقگی‌هایی ایجاد می‌شود و در مقابل سیره معصومین علیهم‌السلام و روش علمای گذشته، عده‌ای برای خود دکان و دستگاهی تدارک می‌بینند اما آنچه برای ما باید مهم باشد سخنان معصومین علیهم‌السلام و اجرای آن در جامعه است.
وی با تقدیر از تلاش‌های علمی و ساده زیستی آیت‌الله مؤمن افزود: ایشان استعداد مطلوبی داشت و از این نعمت استفاده کردند. عمر محدود است و انسان نمی‌تواند انتظار زندگی ابدی داشته باشد اما آنچه که می‌ماند خدمت به علم و دین است. ساده زیستی و زهد ایشان تعلیمی برای طلاب است. اگر عالم اهل تشریفات باشد جامعه از او الگو می‌گیرد.
انتهای پیام
