توصیه‌‌های مرحوم طباطبایی حتی به علما باعث رنجش نمی‌شد

به بهانه اولین سالگرد عروج عالم ربانی و معلم اخلاق، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی، گفت‌وگویی با آیت‌الله غرویان، از استادان سطوح عالی حوزه علمیه، داشتیم. وی به خصلت مردمی بودن حجت‌الاسلام طباطبایی اشاره داشت و گفت: ماجراهای متعددی از انفاق و دستگیری ایشان شنیده‌ام؛ حتی برخی افراد که نه چندان مذهبی بودند به وی عرض حاجت می‌کردند و ایشان با انفاق مال آنها را به دین و روحانیت جذب می‌کرد. در ادامه متن کامل گفت‌وگوی خبرنگار ایکنا با آیت‌الله غرویان را می‌خوانید؛

یکی از خصلت‌های ویژه مرحوم طباطبایی حشر و نشر با عموم مردم بود؛ ایشان تواضع و روحیه مردمداری داشت که متأسفانه در این دوره کمتر شاهد آنیم. در این باره توضیح دهید.

آقای طباطبایی فردی ساده‌زیست، زاهد و مردمی بود و خودش را از مردم جدا نمی‌دانست؛ این ویژگی همواره در علمای بزرگ در طول تاریخ وجود داشته است و ایشان هم منتسب به این خصلت نیکو بود؛ ساده و روان صحبت می‌کرد و این ویژگی را از امام آموخته بود.
امام خمینی(ره) نیز در عین اینکه عارفی واصل، فیلسوفی متبحر و فقیهی کم‌نظیر و در بسیاری از ابعاد علمی صاحب‌نظر بود، در مواجهه با مردم روان و با همان سادگی که همه می‌دانیم سخن می گفت؛ به همین دلیل مردم هم حرف‌های او را می‌فهمیدند؛ سیدمهدی طباطبایی هم این طور بود و مطالب را قابل فهم برای مردم بیان می‌کرد.
دفتر و بیت ایشان محل مراجعات مردم، طلاب و ... بود. وی فردی خدوم بود و از جایگاه و امکاناتی که در اختیار داشت تا حد ممکن برای کمک به دیگران بهره می‌برد تا مشکل مردم برطرف شود؛ ماجراهای متعددی از انفاق و دستگیری ایشان شنیده‌ام؛ حتی برخی افراد که نه چندان مذهبی بودند به وی عرض حاجت می‌کردند و ایشان با انفاق مال آن‌ها را به دین و روحانیت جذب می‌کرد. این خصلت در افراد کمی وجود دارد که حاجت همه افراد حتی افراد بی‌قید را در حد ممکن برطرف کند. خصلت دیگر آقای طباطبایی، وفاداری به امام و انقلاب و نظام بود. وی یار امام و در کنار مقام معظم رهبری بود و رابطه خوبی با رهبری داشت؛ به هیچ کسی بی‌احترامی نمی‌کرد و با اخلاق، ادب و تواضع نقد و نظر خود را بیان می‌کرد و در این مسیر هم شفاف بود.

مواضع سیاسی مرحوم طباطبایی چگونه بود؟

وی در ارتباطات سیاسی اهل اعتدال و میانه‌روی بود. با آیت‌الله رفسنجانی رفاقت و به ایشان ارادت داشت و تحت تأثیر شایعات نبود. همیشه توصیه می‌کرد که حرمت بزرگان باید حفظ شود. ایشان وقتی توصیه می‌کرد و یا نامه‌ای هم به علما می‌نوشت شخصیتش به گونه‌ای بود که آن‌ها از وی ناراحت نمی‌شدند، چون می‌دانستند این موعظه از روی اخلاص است نه هوای نفس و منافع سیاسی و جناحی. نصیحت و اندرز وی از روی اخلاص و صفای باطن بود.

از دیدگاه شما ایشان تکلیف‌گرایی را با اخلاق درآمیخته بود؟ مثلاً اخلاق را فدای سیاست نمی‌کرد یا...
از ویژگی‌های ایشان این بود که در برخی مجالس با وجود بیماری، احساس تکلیف و انجام وظیفه می‌کرد و حضور می‌یافت؛ از جمله در همایشی که به مناسبت بزرگداشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی برگزار شد با وجود بیماری حضور یافت.

یادآور می‌شوم که فیض کاشانی گفته بود که حکمت نظری مقدمه حکمت عملی است، یعنی همه درس و بحث‌ها در حوزه و مراکز علمی برای تربیت آدم و آدم شدن و بالفعل کردن فضایل اخلاقی و انسانی است. سیاست، قدرت، شهرت و ثروت همه مربوط به بعد مادی انسان است که آدمی باید بگذارد و برود. به تعبیر علامه جوادی آملی «چیزی تحصیل کنید که بتوانید با خود ببرید، زیرا انسان وقتی مشرف به موت شد، نمی‌تواند قدرت و مال و ثروت به قیامت ببرد».
علاوه بر این، انسان باید معنویت، تقوا و اخلاق را سرلوحه کار خود قرار دهد و این مسئله باید بیشتر از سوی مسئولان مورد توجه قرار گیرد. آقای طباطبایی به این باور رسیده بود که قدرت، مسئولیت، ثروت و ... تمام‌شدنی است و انسان نمی‌تواند صندلی ریاست را به قبر ببرد و این ملکات و فضایل انسانی و اخلاقی است که برای ما می‌ماند. لذا در میان مردم هم از ایشان ملکات نیکی مانند خیرخواهی، انصاف، اعتدال، تواضع، عدالت و تقوا به یادگار مانده است.

انتهای پیام