محمود گبرلو، منتقد سینما و مجری تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایکنا در رابطه با کیفیت سریالهای تلویزیون بخصوص در ایام ماه رمضان، گفت: در مجموع، سریالهای تلویزیونی مخصوصاً در ماه رمضان افت پیدا کرده و با مخاطبان ارتباط برقرار نمیکند، دلیل عمده نیز این است که نویسندگانی که متون را مینویسند، آگاهی کمی از عقاید دینی و مذهبی دارند و البته این موضوع دلیل بر این نیست که آنها از نظر اعتقادی ضعیف هستند، اما از نظر اینکه به زبان امروز بتوانند با مخاطبان صحبت کنند، ضعف اساسی وجود دارد.
وی اظهار کرد: در سالهای گذشته نیز مشابه سریالهایی که پخش میشود وجود داشت، در آن مقطع مورد استقبال مردم قرار میگرفت، اما مردم روز به روز آگاهی و فکر جدید پیدا میکنند و به طور طبیعی مزمون و قصههای جالبتر و با ساخت درستتر میخواهند.
گبرلو بیان کرد: تهیهکنندگان و کارگردانان تلاش میکنند که مضامین دینی را دستمایه قرار دهند و سریال جذاب بسازند، اما وقتی سریالها را روی قاب تلویزیون میبینیم، متوجه میشویم که مخاطبان خیلی جلوتر از تلویزیون هستند، یعنی دغدغهها و مشکلاتی را که در جامعه و خانواده خود دارند با اندیشه و تفکر خویش بهتر حل میکنند تا اینکه به قصههای سریالهای تلویزیون تکیه کنند. به عنوان مثال تهیهکنندگان سعی میکنند در رابطه با یک معضل خانوادگی که در خانوادهها وجود دارد با یک قصه سریالی در ماه رمضان، خانوادهها را به سمت اصلاح، تربیت و پاکی هدایت کنند، اما نکته مهم این است که اینقدر تماشاگر تلویزیون از لحاظ فهم بصری، محتوایی و فکری جلوتر است که از این سریالها عبور کرده و مردم مشکلات خود را با زبان امروز راحتتر حل میکنند و به سریالهای امروز تکیه نمیکنند.
وی با اشاره به اینکه تلویزیون مخاطبان خود را درک نمیکند، عنوان کرد: مخاطبان به شبکه ملی علاقه و نیاز دارند و این موضوع صحیح نیست که مردم شبکه ملی را نگاه نمیکنند و به شبکههای بیگانه توجه دارند، بلکه کاملاً برعکس است اما مخاطبان احساس میکنند، نیازشان در شبکه ملی تأمین نمیشود و وقتی سریالی را میبینند، قبل از اینکه اتفاقی بیافتد آن را پیشبینی میکنند، یعنی سریال خیلی سهل و آسان ساخته شده و مطابق با فهم و درک مخاطبان نیست.
مجری برنامههای تلویزیون در رابطه با کمبود بودجه برای ساخت سریالها گفت: بودجه مبنا نیست، البته در جای خود باید بودجههای لازم در اختیار صدا و سیما قرار گیرد، اما کمبود بودجه دلیل نمیشود که هدف اصلی خود را فراموش کنیم، با کمبود بودجه هم میشود بهترین محتوا را به مخاطبان ارائه داد. مشکلی که وجود دارد این است که حتی در مواردی که اسپانسر وجود دارد و بودجه در اختیار قرار میگیرد، برنامه جذابی ارائه نمیشود و متأسفانه به دلیل اینکه فهم درستی از رسانه ملی وجود ندارد، اکثر آثار کپیبرداری شده از سریالهای کشورهای همسایه است و این برای جامعه یک افت است و در حالی که تهیهکنندگان کشور ما از لحاظ درک بصری و توانایی ساخت سریال خیلی جلوتر از کشورهای همسایه هستند، اما اینقدر سطح کیفی برنامهها نازل شده که مخاطبان نمیتوانند، رسانه ملی را بپذیرند. به عنوان مثال در مسائل سیاسی امروزه یک جنگ تمام عیار با یک دشمن بزرگ داریم در حالی که رسانه ملی در حد شعار به این موضوع میپردازد و مردم نیز دیگر از شعار خسته شدهاند، راهکار این است که با تحلیل عمیق و با ادبیات روز به این موضوع بپردازند.
وی با بیان اینکه سطح فکری و اندیشه رسانه ملی از مخاطبان پایینتر است، افزود: مشکل دیگر رسانه ملی این است که خود را تمام قد گرفتار برخی مسائل جناحی و سیاسی کرده و نیازهای روزمره مردم را در نظر نمیگیرد. در شرایطی که تحت فشار اقتصادی و جنگ تمام عیار هستیم، مردم به زندگی روزمره خود میپردازند و در این مسیر مردم به آثار کمدی و طنز نیاز دارند و مشکل این است که تلویزیون این قسمت از نیاز مخاطبان را درک نکرده است.
گبرلو گفت: سیاست با تفریح و نشاط عجین شده است در حالیکه رسانه ملی این موضوع را درک نکرده و آنچه مشاهده میشود، این است که در رسانه ملی همه شبکهها در حال مبارزه با استکبار جهانی آمریکا هستند، البته بخشی از آن صحیح است، اما بخش دیگر رسالت شبکه ملی برآورده کردن نیازهای روزمره زندگی مردم است. با دیدن طنز بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی درون خانوادهها مرتفع میشود، یعنی اگر مردم نیازهای خود را در قالب کمدی در یک فیلم و سریال ببینند، آرامش پیدا میکنند.
وی با تأکید بر اینکه رسانه باید هر شب یک کمدی اقتصادی یا اجتماعی داشته باشد، عنوان کرد: در برخی کشورها که سریالها بهروز است، معمولاً چندین قسمت را آماده و مردم را جذب میکنند، سپس براساس قصه های روز سریال را میسازند، یعنی ممکن است یک سریال سه تا شش ماه ادامه داشته باشد، ولی دو روز مانده به اینکه روی آنتن برود، تدوین آن تمام میشود، زیرا قصهنویس به مسائل روز جامعه توجه میکند.
مجری برنامههای تلویزیون با بیان اینکه تلویزیون سریالسازی بهروز ندارد، تصریح کرد: مناظرههای ریاست جمهوری، پرمخاطبترین برنامهها بود، چون بروز و نیاز جامعه بود. مخاطبان در مقاطع سنی مختلف در جامعه حضور دارند که راجع به همه مسائل اقتصادی و اجتماعی آگاهی دارند، اما به جای اینکه این موضوعات را در قاب تلویزیون ببینند در قالب مدل کهنه تحلیل و سخنرانی مشاهده میکنند، برای تماشاگر امروز رسانه ملی قابل باور نیست.
انتهای پیام