اعمال روز عید سعید فطر/ روز دریافت هدایا
گروه جامعه ــ عید فطر روز بسیار مهمى برای مسلمانان است، زیرا پس از یک ماه روزه، تهجّد و عبادت، براى گرفتن پاداش الهى آماده مى‌شوند.
به گزارش ایکنا؛ ماه صوت‌های زیبای قرآن کریم و دعای ابوحمزه ثمالی و شب‌نشینی‌ها دلنشین الهی به پایان رسید و چقدر عید فطر به روز معاد شبیه است. در روز عید هرکس کارنامه خود را تورق می‌کند تا ببیند چه بهره‌ای از این ماه پربرکت برده است، اما واحسرتا از زمانی که خود بدانی دستت خالی است و توشه‌ای از این سفر دلربا با معبود برنداشته‌ای ...
روز عید فطر روز بسیار مهمى براى همه مسلمانان است، زیرا پس از یک ماه روزه و تهجّد و عبادت، براى گرفتن پاداش الهى آماده مى‌شوند. لذا این روز از سویى سبب شادى و سرور است؛ چراکه هر مسلمانى از انجام وظیفه الهى خوشحال و مسرور است، ولى از سویى چون روز دریافت جوایز الهى است، انسان در حالت خوف و دلهره به سر مى‌برد، از اینکه نمى‌داند اعمال یک ماهه او تا چه اندازه مورد قبول قرار گرفته است؟
امام باقر(ع) از رسول خدا(ص) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: هنگامى که روز اوّل شوّال فرامى‌رسد، منادى ندا مى‌دهد: اى مؤمنان براى دریافت جوایز و پاداش خود بشتابید! آنگاه امام(ع) فرمود: جایزه‌هاى خداوند مانند جایزه‌هاى پادشاهان نیست (یعنى جایزه او بسیار بزرگ و معنوى و قبولى طاعات و رضوان الهى است) در پایان نیز تأکید فرمود: «روز اوّل شوال روز دریافت جایزه‌هاست!»
برای این روز اعمالی آمده است. اول آنکه تکبیراتى است که در اعمال شب عید فطر ذکر شد و بعد از نماز صبح و نماز عید فطر آن را بخواند. دوم، پیش از نماز عید، زکات فطره را جدا سازد؛ اگر دسترسى به مستحق دارد بپردازد و الا کنار بگذارد، براى هر نفر یک صاع (حدود سه کیلو) از گندم یا مواد غذایى دیگر که در آن شهر غذاى غالب مردم محسوب مى‌شود.
زکات فطره واجب مؤکّد است و شرط قبولى روزه ماه رمضان است و خداوند نیز در قرآن آن را مقدّم بر نماز (عید) شمرده است و مى‌فرماید: «(قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّى وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلّى)؛ به یقین آن کس که زکات دهد و یاد پروردگارش را کند سپس نماز بخواند، رستگار است!». سوم؛ غسل کردن است و وقت آن به فرموده «شیخ طوسى» بعد از طلوع فجر تا زمان به جا آوردن نماز عید است؛ چنانچه شیخ فرموده و در جزء روایتی است که غسل را در زیر سقفی بکن و چون خواستی غسل کنی بگو:
اَللّهُمَّ ایمانا بِکَ وَتَصْدیقا
خدایا به خاطر ایمان به تو و تصدیق
بِکِتابِکَ وَاتِّباعُ سُنَّةِ نَبیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ
کتاب تو و پیروی از روش پیغمبرت محمد صلی اللّه علیه و آله
پس بسم اللّه بگو و غسل کن و چون از غسل فارغ شدی بگو:
اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ کَفّارَةً لِذُنُوبی وَ طَهِّرْ
خدایا قرارش ده کفاره گناهانم و دین و مذهبم را
دینی اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّی الدَّنَسَ
پاک گردان خدایا دور کن از من چرکی را
چهارم، پوشیدن جامه نیکو و به کار بردن بوی خوش و رفتن به صحرا در غیر مکّه برای نماز کردن در زیر آسمان و پنجم، پیش از نماز عید در اوّل روز افطار کنی و بهتر آن است که به خرما یا به شیرینی باشد و شیخ مفید فرموده مستحب است. تناول کردن مقدار کمی از تربت سیّدالشهداء علیه السلام که شفا است از برای هر دردی سفارش شده است.
ششم، چون مهیّا شدی از برای رفتن به نماز عید بیرون نروی مگر بعد از طلوع آفتاب و آنکه بخوانی دعاهایی را که سیّد در اقبال نقل کرده، از جمله از ابوحمزه ثمالی روایت کرده از حضرت امام محمّد باقر(ع) که فرمود بخوان در عید فطر و قربان و جمعه وقتی که مهیّا شدی به جهت بیرون رفتن به نماز این دعا را:
اَللّهُمَّ مَنْ تَهَیَّاءَ فی هذَا الْیَوْمِ اَوْ تَعَبَّاءَ اَوْ اَعَدَّ
خدایا هر که آماده شده در این روز یا مهیا
وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلی مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَ نَوافِلِهِ وَفَواضِلِهِ
و مستعد و مجهز گشته برای ورود به یکی از مخلوقاتت به امید جایزه و صله و بهره‌ها
وَ عَطایاهُ فَاِنَّ اِلَیْکَ یا سَیِّدی تَهْیِئَتی وَتَعْبِئَتی وَاِعْدادی
و عطا‌های او، ولی‌ای آقای من تنها به سوی تو است آمادگی و تهیه
وَ اسْتِعْدادی رَجاَّءَ رِفْدِکَ وَ جَوائِزِکَ وَ نَوافِلِکَ وَ فَواضِلِکَ وَ فَضاَّئِلِکَ
و استعداد و تجهیز من به امید جایزه و صله‌ها و بهره‌ها و بخشش‌ها و فضل‌ها
وَ عَطایاکَ وَ قَدْ غَدَوْتُ اِلی عیدٍ مِنْ اَعْیادِ اُمَّةِ نَبیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ
و عطا‌های تو و بامداد کردم در عیدی از عید‌های امت پیامبرت محمد که درود‌های تو
اللّهِ عَلَیْهِ وَ عَلی الِهِ وَ لَمْ اَفِدْ اِلَیْکَ الْیَوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ اَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ
بر او و برآلش باد و البته ورود من به سوی تو نه به امید کردار شایسته‌ای است که بدان اطمینان داشته و پیشکش آورده
وَ لا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ اَمَّلْتُهُ وَ لکِنْ اَتَیْتُکَ خاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبی
باشم و نه این است که به مخلوقی رو کرده و آرزومندش باشم بلکه با حال خضوع به درگاه تو آمده و معترف به گناه
وَ اِساَّئَتی اِلی نَفْسی فَیا عَظیمُ یا عَظیمُ یا عَظیمُ اِغْفِرْ لِیَ الْعَظیمَ مِنْ
و بدی خود بر نفس خویشتنم پس ای خدای بزرگ... بیامرز بزرگ گناهانم را، زیرا ذُنُوبی فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظامَ اِلاّ اَنْتَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ یا
نیامرزد گناهان بزرگ را جز تو‌ای که معبودی جز تو نیست ای
اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
مهربانترین مهربان.
انتهای پیام
