اهل قلم، ژنرال‌های متفکر مرز‌های فرهنگی/ راه اندیشه‌ورزی باز است
گروه ادب ــ یک شاعر و نویسنده پیشکسوت گفت: اهل قلم ژنرال‌های متفکر مرز‌های فرهنگی کشورند و در برابر پیرامون خود بی‌تفاوت نبوده و نیستند و با وجود شرایط بد اقتصاد فرهنگ، هنوز راه برای اندیشیدن باز است.
سودابه امینی، شاعر و نویسنده پیشکسوت و مدیر کل سابق اداره آفرینش‌های ادبی و هنری کانون پرورش فکری کودکان، که اخیراً بازنشسته شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا یکی از آرزو‌ها و دغدغه‌هایش را تأسیس بنیاد جهانی شعر زنان دانست و گفت: اکنون که در دوره طلایی شعر زنان هستیم، تأسیس این بنیاد می‌تواند تعامل میان شاعران زن را در سراسر جهان فراهم کند، زیرا شعر زبان مشترک همه مردم جهان است.
وی به وضعیت امروز جامعه از نظر فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و نقش اهالی قلم در این زمینه اشاره کرد و افزود: اهل قلم در هیچ برهه‌ای از زمان در برابر پیرامون خود بی‌تفاوت نبوده‌اند. آن‌ها ژنرال‌های متفکر مرز‌های فرهنگی کشورند، مگر می‌شود ژنرال باشی و بی‌تفاوت باشی؟ ممکن است شرایط اقتصادی و اقتصاد فرهنگ محدودیت‌هایی برای اهل فرهنگ ایجاد کند، اما راه برای اندیشیدن و خردورزی باز است و باید خردمندانه گام برداشت.
امینی ادامه داد: چاپ هر اثر هنری موجب نشاط اذهان می‌شود؛ بنابراین باید به فکر تولید اثر باشیم. حمایت از اهل قلم هم در این راستا موجب نشاط فرهنگی می‌شود و نشاط فرهنگی خلاقیت‌ها را افزایش و گسترش می‌دهد.
وی درباره اینکه اگر جامعه اهل قلم را ترغیب نکند، گفت: در این صورت نویسندگان اثر جدید خلق نمی‌کنند، درحالی‌که جامعه مخاطبان می‌توانند به پدیدآورنده اثر انگیزه ببخشند و با او به بحث و گفت‌وگو بپردازند. به چاپ اثر تازه نویسنده حساسیت و واکنش داشته باشند و به سکوت او عکس‌العمل نشان دهند. اما به هر حال نویسنده خوب با خواننده رؤیاهایش و منتقد درونش زندگی می‌کند، به این معنی که نویسنده خوب یک‌تنه با همه این‌ها در حال رایزنی است و دائم اثرش را به معرض نقد می‌گذارد. اتفاقاً نویسنده خلاق نویسنده‌ای است که در شرایط سخت به خلق اثر بپردازد.
امینی ادامه داد: نویسندگی ارزان‌ترین و گران‌ترین هنر‌هاست. ارزان از این جهت که نیازمند کاغذ و قلم است و در مقایسه با ملزومات هنر‌های تجسمی و نمایشی کم‌هزینه‌تر است. گران‌ترین هنر است. به این دلیل که نویسنده باید دائم به دنبال کشف رگه‌های طلا در مس وجود خویشتن باشد. برای نویسندگان نخبه و برتر، کشف و استخراج این رگه‌های طلا هیچ ربطی به مشوق‌های بیرونی ندارد. حال این مشوق‌ها جامعه عوام باشد یا خواص.
این شاعر و نویسنده گفت: وظیفه نویسندگان نقد سیاسی و اقتصادی نیست، حتی نمی‌توان رسماً وظیفه‌ای در زمینه نقد ادبی برای نویسنده تعریف کرد. نقد و تحلیل وظیفه منتقد و تحلیل‌گر است. خواه این منتقد و تحلیل‌گر پدیدآورنده اثر خلاق ادبی باشد، خواه نباشد. درباره وضعیت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور، که البته ارتباط مستقیم با نقد ادبی ندارد، باید بگویم همیشه بدون نقشه راه حرکت کرده‌ایم. مسئولان کشوری و متخصصان تحصیل‌کرده و آحاد مردم براساس نقشه راه و الگوی یکدست و هماهنگی عمل نکرده‌اند. در بسیاری از موقعیت‌ها براساس آزمایش و خطا پیش می‌رویم. افکار عمومی هم در اغلب موارد تحت تأثیر عواطف و هیجانات است.
وی در پایان یادآور شد: هجوم اخبار و اطلاعات تشنج‌زا و اضطراب‌آور در شبکه‌های اجتماعی، سازمان تحلیل در ذهن مخاطبان در هر گروه سنی را به هم می‌ریزد؛ از این رو نویسندگان و شاعران باید به دور از این هیاهو به وظایف خود در آگاه‌سازی جامعه عمل کنند.
انتهای پیام
