بررسی روش‌شناسی معنایابی واژه‌های نهج البلاغه در دوفصلنامه «آموزههای حدیثی»
گروه اندیشه ــ چهارمین شماره دوفصلنامه علمی ترویجی «آموزههای حدیثی» شامل 7 مقاله منتشر شد.
به گزارش ایکنا؛ چهارمین شماره دوفصلنامه علمی ترویجی «آموزههای حدیثی» به صاحب‌امتیازی دانشگاه علوم اسلامی رضوی و مدیرمسئولی محمدباقر فرزانه، منتشر شد.
عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «روش‌شناسی معنایابی واژه‌های نهج‌البلاغه»، «بررسی جمله «اِتَّقِ شَرَّ مَنْ اَحْسَنتَ اِلَیْه» از حیث صدوری و سنجش مفهومی آن با آموزههای دینی»، «نقد سند روایات در تفسیر اطیب البیان»، «تحلیل روایات مختلف مدح و ذم گروهی در رجال کشی»، «نگاهی تطبیقی به اعلام نزول سوره برائت در احادیث و رویکردهای مفسران فریقین»، «اثرگذاری مؤلفه مذهب راویان در جرح و تعدیل خلاصه الاقوال»، «روش‌شناسی کتاب «غایه المقصد فی زوائد المسند» تالیف نورالدین هیثمی.
روش‌شناسی معنایابی واژه‌های نهج البلاغه
در چکیده مقاله «روش‌شناسی معنایابی واژه‌های نهج البلاغه» می‌خوانیم: «شناخت معنای واژگان، از مهمترین مراحل فهم متون دینی است. این مهم، زمانی تحقق می‌یابد که مبتنی بر روشی علمی باشد و از یک سیر منطقی پیروی کند. خصوصاً درباره متون مقدسی چون نهج‌البلاغه که از ادبیاتی فاخر برخوردار است و واژه‌های آن به جهت چندی پُر شمار و به جهت چگونگی متنوع‌اند. مقاله حاضر کوشیده است تا با تکیه بر کتاب نهج‌البلاغه به طرح روشی بپردازد که نهج پژوهان برای دست‌یابی به معنای واژهها بدان نیاز دارند. روشی که بر شش مرحله کاربردی استوار است و در یک فرآیند گام به گام، مخاطب را به معنای واژه‌های نهج‌البلاغه رهنمون میسازد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که شناخت هیئت و ماده کلمه، تشخیص بُنمعنایی، انتخاب معنای استعمالی، تشخیص معنای حقیقی از مجازی، بررسی ویژگی‌های زبانی و تحلیل معنا شناختی شش مرحله مهم و کارگشا در فهم واژه‌های نهج‌البلاغه است که در ترجمه‌های نهج‌البلاغه نیز انعکاس داشته است.»
تحلیل روایات مختلف مدح و ذم گروهی
در طلیعه مقاله «تحلیل روایات مختلف مدح و ذم گروهی در رجال کشی» آمده است: «وجود روایات متعارض و مختلف در رجال کشی از ویژگی‌های این اثر کهن رجالی است. در پاره‌ای از روایات و گزارش‌های متعارض رجال کشی تعدادی از راویان یک‌جا و هم‌زمان توسط امامان معصوم مدح و تعدیل و گاه مورد مذمت و نکوهش واقع شده‌اند و ما این دسته از روایات را روایات مدح و ذم گروهی نام می‌نهیم. در مجموع در رجال کشی سیزده روایت در مدح تعدادی از اصحاب صادقین وهشت روایت ذم گروهی وجود دارد که با حذف موارد تکراری، به چهار روایت کاهش می‌یابد. نتیجه این پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شده است از این قرار است که حضور حداکثری راویان فطحی مذهب در نقل و نشر دسته‌ای از روایات مدح گروهی مشهود است. هم‌چنین نقش غالیان در جعل احادیث مذمت اصحاب امامان به سبب تقابلی که با فقیهان اصحاب صادقین داشته اند، بارز است.»
انتهای پیام
