کتاب شعار نمی‌خواهد!
دیگر رسانه‌ها ــ افشین داورپناه در واکنش به انتخاب شعار سی و سومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، می‌گوید: کتاب شعار نمی‌خواهد.
به گزارش ایکنا؛ ایسنا نوشت: این فعال فرهنگی در یادداشتی که در اختیار گذاشته نوشته است:
کتاب شعار نمی‌خواهد!
به بهانه انتخاب شعار نمایشگاه کتاب سال ۱۳۹۹
«کتاب یعنی زندگی» عنوان شعاری است که برای نمایشگاه کتاب تهران در سال ۱۳۹۹ انتخاب شده است! ظاهرا مشخص نیست واقعا هدف از انتخاب شعار برای چنین نمایشگاهی چیست و چرا این عنوان انتخاب شده است و نه عنوان دیگری! این شعار قرار است در عمل چه رویدادهایی را در نمایشگاه کتاب سال ۹۹ رقم بزند؟ این شعار است یا عنوانی (اسم خاصی) که برای این نوبت از نمایشگاه انتخاب شده؟
چرا فکر می‌کنیم هر سال «نمایشگاه کتاب» یا «هفته کتاب» باید یک شعار داشته باشد؟ چه ضرورتی دارد؟ چرا تصور می‌کنیم این سنتی است که هر سال باید، آن هم این‌گونه بی‌هدف و بی‌معنی، تکرار شود و بعد از مدتی به‌ناچار به نامگذاری‌های بی‌معنا، بی‌هدف و گاه خنده‌دار بیفتیم؟ نمایشگاه کتاب یا هفته کتاب اگر شعار هم نداشته باشد باز هم نمایشگاه کتاب است و هفته کتاب. چقدر زمان و جلسه باید برای یک تعیین شعار هر سال صرف شود که در عمل هم هیچ کارکردی ندارد.
شعار امسال را هم شورای سیاستگذاری سی و دومین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از بین شعارهای پیشنهادی انتخاب کرده است. علی‌اکبر اشعری، عضو شورای سیاستگذاری سی و دومین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره انتخاب شعار گفته است: معمولاً در برخی رخدادها برای این‌که از فرصت برگزاری آن استفاده کنند، پیامی را به مخاطب منتقل می‌کنند … کتاب نقش مهمی در زندگی فردی و اجتماعی دارد. در همین راستا امسال شعار «کتاب یعنی زندگی» را انتخاب کردند. «کتاب یعنی زندگی» به این معناست که زندگی بدون کتاب معنایی ندارد؛ زندگی بدون کتاب محدود و تنگ می‌شود.
اما واقعا کتاب یعنی زندگی؟ در زندگی چیز دیگری به جز کتاب وجود ندارد؟ زندگی بدون کتاب معنایی ندارد؟ یعنی عموم مردمی که کتاب نمی‌خوانند زندگی نمی‌کنند؟ این شعار مردم را به مطالعه تشویق خواهد کرد؟
اساسا شعار چه کارکردی باید داشته باشد؟ مگر نه این‌که مثلا تاکیدات ویژه آن سال را مشخص خواهد کرد؟ این شعار می‌تواند معطوف به مشکلات و مسائل حوزه نشر کشور باشد، می‌تواند با توجه به مناسبت‌های تقویمی در اردیبهشت ۹۹ باشد! می‌تواند گروه خاصی از مخاطبان نشر (کودکان، نابینایان، زنان، هنرمندان و .... ) را هدف قرار داهد و ... مثلا اگر شعار نمایشگاه کتاب در سال ۱۳۸۲ «کتاب، کودک، خانواده» تعیین شد هدف این بود که در نمایشگاه آن سال به مسائل و کتاب‌های این حوزه به‌طور خاص توجه شود. نشست‌هایی ویژه با موضوع نقد و بررسی کتاب‌های این حوزه تشکیل شود و ... .
حالا برخی شعارهای سال‌های بعدی را هم ببینیم؛ سال ۱۳۸۳ «بخوان»، سال ۱۳۸۴ «درخت ایران ریشه در آب‌های خلیج فارس دارد»، سال ۱۳۹۲ «بهشت دانایی در ضیافت کلمات»، «خواندن، گفت‌وگو با جهان»، «فردا برای خواندن دیر است»، «نه به کتاب نخواندن»، «خواندن؛ توانستن است»؛ خب همین‌طور که ملاحظه می‌فرمایید برخی از این شعارها بیشتر جنبه ادبی دارند تا کاربردی و کارکردی مثلا «بهشت دانایی در ضیافت کلمات». برخی شعارها اساسا با حوزه نشر و کتاب بی‌ارتباط هستند، مثل «درخت ایران ریشه در آب‌های خلیج فارس دارد» و ... اگر شعار نمایشگاه کتاب را گذاشتید «خواندن؛ توانستن است» بر چه چیزی تاکید کرده‌اید و در نمایشگاه آن سال چه بخش‌های ویژه‌ای متناسب با این شعار دایر خواهید کرد؟ شعاری که برای نمایشگاه کتاب ۱۳۹۹ انتخاب شده این است: «کتاب یعنی زندگی»! خب این یعنی چه؟ در سال ۹۹ چه اقداماتی متناسب با این شعار انجام خواهد شد؟ خب احتمالا شعار سال بعد را هم ممکن است بگذاریم «کتاب یعنی زندگی ۲» یا «کتاب؛ نور هدایت»، «کتاب؛ آب حیات»، «توانستن، کتاب است»، «کتاب یعنی آگاهی»، «یکی بخر چند تا ببر» و ... !
انتهای پیام
