نگاهی به زندگی سومین شهید محراب

شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب از علما و روحانیون مبارز شیراز بود که در شب عاشورای ۱۲۹۲ شمسی در شیراز و در خانواده روحانی به دنیا آمد. پدرش سید محمدتقی هنگام تولد فرزندش در کربلا به سر می‌برد و چون ولادت او مقارن با عاشورا بود، نام او را عبدالحسین نهاد. سیدعبدالحسین در ۱۲ سالگی پدر خود را از دست داد و در سال ۱۳۱۰، جهت ادامه تحصیل علوم دینی راهی نجف شد و از محضر بزرگان کسب فیض کرده و به درجه اجتهاد نائل شد. مبارزات سیاسی او از زمان کشف حجاب شروع شد اما اوج مبارزات این شهید بزرگوار علیه رژیم شاه، زمانی بود که لوایح ششگانه مطرح شد و جنبش سال ۴۱ که آغاز نهضت امام خمینی بود شکل گرفت.

در ۱۵ خرداد ایشان بازداشت و به تهران تبعید شد. در سال ۱۳۴۳، برای دومین بار دستگیر و به تهران اعزام و زندانی و سپس تبعید شد. پس از آزادی ایشان رهبری اهالی فارس را در نهضت امام خمینی بر عهده داشت.

شهید آیت‌الله دستغیب در طول هفت سال اقامت در جوار بارگاه پرفیض حضرت علی بن ابی طالب(ع) با جدیت تمام به ادامه تحصیل و تهذیب مشغول شد و به مراتب علمی و معنوی بالایی دست یافت و در همان سنین جوانی به درجه اجتهاد رسید.

وی با مراجعت به شیراز و همزمان با سقوط حکومت رضاخانی مسجد جامع عتیق شیراز را که مخروبه بود با همکاری مردم تجدید بنا و آن را به کانونی برای تبلیغات دین و شعائر اسلامی تبدیل کرد.

برگزاری جلسات تفسیر قرآن، برنامه دعاى کمیل در شب‌های جمعه مسجد جامع عتیق شیراز، مجالس سوگوارى و بحث هاى ولایت اهل‏ بیت (ع) در ایّام محرم، صفر و فاطمیه و بحث‌های اصول عقاید از مهمترین برنامه‌های شهید دستغیب در شیراز بود.

این مجاهد نستوه در خانه‌ای محقر و ساده زندگی می‌کرد، کلامش ساده و شیوا بود و مسایل سخت فلسفی و حکمت را به گونه‌ای بیان می‌کردند که همه مردم آن را می‌فهمیدند و از آن سود می‌بردند.

شهید دستغیب در هر شرایطی پشتیبان رهبر و ولایت فقیه بود و مبازره علیه رضاخان و پشتیبانی جدّی از نهضت امام خمینی سبب شد مدتی از عمر این عالم گرانقدر در زندان سپری شود.

آیت‌الله دستغیب پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، به عنوان نماینده امام و امام جمعه شیراز در استان فارس به خدمت مشغول شد و در سال‌های دفاع مقدس، به کمک رزمندگان و تشویق جوانان، به مقابله با استکبار برخواست.

این معلم اخلاق در طول عمر پر برکتش ۵۵ جلد کتاب را به رشته تحریر درآورد که کتاب‌های گناهان کبیره، قلب سلیم، استعاذه، صلاةُ الخاشعین، خطبه‌های شعبانیه، داستان‌های شگفت، توحید، معاد، بندگی راز آفرینش، معراج و زندگانی صدیقه کبری از مهمترین آثار این شهید والا مقام بود. کتاب‌های شهید دستغیب علاوه بر سادگی و روانی بر اساس نیاز‌های اخلاقی و اجتماعی جامعه تدوین شده و به لحاظ محتوا مورد اعتماد است.

۴۰ سال خدمت و تلاش پیگیر آیت‌الله دستغیب براى مردم شیراز فراموش ناشدنى است و از جمله خدمات این شهید محراب می‌توان به بازسازی مسجد جامع شیراز، نوسازی مدرسه علمیه حکیم و تأسیس حوزه علمیه، مسجد الرضا، مجتمع خاتم‌الاوصیا، مجتمع مرد اول، شهرک شهید آیت‌الله دستغیب، مسجد شهید خلیل دستغیب، مسجد المهدى، مسجد روح‌الله، مسجد امام حسین اشاره کرد.

شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب در دوران حیات، درس‌های اخلاق فراوانی به مردم می‌داد و در دوران پیش از انقلاب، تاثیر چشمگیری در روشنگری مردم داشت که همین امر باعث شد ماموران ساواک بارها او را ممنوع المنبر، بازداشت و تبعید کنند.

ایستادگی ایشان در دفاع از اسلام و انقلاب اسلامی و شجاعتشان در افشای فتنه‌های دشمنان علیه انقلاب باعث شد دشمنان نتوانند وجود وی را تحمل کنند و در روز جمعه ۲۰ آذرماه سال ۱۳۶۰ هنگامی که از منزل به همراه تعدادی از یاران همراهش به سمت محل برگزاری نماز جمعه می‌ رفت توسط یک زن تروریست «گوهر ادب آواز» که یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران بود با بمب گزاری انتحاری به فیض شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییعی با شکوه، در جوار مرقد مطهر سید میراحمد به خاک سپرده شد.