مستندات قرآنی عدالت فرهنگی در فصلنامه «پژوهشهای نهج‌البلاغه»
گروه اندیشه ـ پنجاه و هشتمین شماره فصلنامه علمی پژوهشی «پژوهشهای نهج‌البلاغه» شامل 9 مقاله منتشر شد.
به گزارش ایکنا؛ پنجاه و هشتمین شماره فصلنامه علمی پژوهشی «پژوهشهای نهج‌البلاغه» به صاحب‌امتیازی بنیاد بین‌المللی نهج البلاغه و مدیرمسئولی آیت‌الله سید جمال‌الدین دین‌پرور منتشر شد.
عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «نسبت قرآن و نهج‌البلاغه با اصالت صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز»، «حکمت 249 از مجموعه «الحکم المنسوبه إلی أمیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره امام حسن علیه‌السلام ارزیابی سندی ومتنی»، «انسان‌شناسی از منظرنهج البلاغه (باتاکید بر خطبه 32)»، «شاخصه‌های نظام اسماء و صفات الهی در نهج البلاغه»، «استعاره‌های مفهومی «بهشت» در خطبه‌های نهج‌البلاغه (پژوهش موردی از منظر زبان‌شناسی شناختی)»، «تناسب عدالت وقدرت با تداومِ نظامِ سیاسی درکلام نهج البلاغه»، «تحلیلی بر مستندات قرآنی عدالت فرهنگی در نهج البلاغه»، «صلح‌گرایی امام علی علیه‌السلام- نقد و بررسی (با تکیه بر نهج البلاغه)»، «کارکرد استعاره‌های مفهومی در تبیین مفهوم«خدا» در نهج‌البلاغه».
شاخصه‌های نظام اسماء و صفات الهی
در چکیده مقاله «شاخصه‌های نظام اسماء و صفات الهی در نهج البلاغه» می‌خوانیم: «طاعت خداوند و رشد و تعالی به سوی حق مسبوق به معرفت به او و شناخت اسماء و صفات اوست. می‌توان گفت کمال معرفت، معرفت کامل (خداوند) است. اصل وجود خداوند برای غالب انسان ها امری مقبول است و لکن آنچه باعث اختلاف بنیادین میان خداباوران گشته است تفاوت آنها در تلقی از پروردگار می‌باشد که منجر به ظهور مکاتب و مذاهب متنوع شده است لذا در نهج‌البلاغه بیش از اثبات وجود خدا بحث از اسماء و صفات الهی است. نظام اسماء و صفات الهی در نهج‌البلاغه که منشأ آرای گوناگون اندیشمندان مسلمان شده است، دارای شاخصه هایی است که بر محور معارف توحیدی در هر سه مرتبه ذات و صفات و افعال می‌باشد که اگر درست درک شوند خداباوران را به اخلاص در توحید نائل می‌سازد. شاخصه های این نظام عبارتند از: نفی صفات از ذات ، اثبات بلاتشبیه صفات، امکان شناخت و راه‌های آن ... می‌باشد. روش این مقاله تحلیلی توصیفی است.»
مستندات قرآنی عدالت فرهنگی
در طلیعه مقاله «تحلیلی بر مستندات قرآنی عدالت فرهنگی در نهج البلاغه» آمده است: «عدالت از جمله مفاهیمی است که اندیشمندان، همواره به تعریف و تبیین آن در اعصار مختلف پرداخته‌اند. این مفهوم، تکلیفی الهی است که موجبات تعالی بشر در حوزه‌های مختلف زندگی را فراهم می‌کند. ریشة اصلی مسأله عدالت را باید در درجه نخست در قرآن کریم و سپس در سخنان معصومین علیهم السلام به خصوص سخنان گهربار حضرت علی علیه السلام جستجو نمود. پژوهش حاضر قصد دارد تا با غور و تفکر در آیات نورانی کلام‌اللّه مجید و سخنان امیر مؤمنان علیه السلام در نهج‌البلاغه، تحلیلی بر مستندات قرآنی عدالت فرهنگی در نهج‌البلاغه را به روش تحلیلی توصیفی مورد بررسی قرار دهد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که یکی از مهم‌ترین ابعاد مهم عدالت «عدالت فرهنگی» است. بر طبق آیات قرآن و سخنان حضرت علی علیه السلام پایه و درون مایه‌ی اساسی عدالت فرهنگی«توحید» است. همچنین مطابق آیات قرآن و نهج‌البلاغه عدالت در افعال خداوند در سه گستره مهم«تکوین»، «تشریع»، «جزا و پاداش» ظهور می‌کند. عدالت فرهنگی به معنای کارکرد فرهنگ در جامعه‌ای به ایجاد تعادل و توازن می‌باشد و این تعادل باید به‌سوی گریز از تمایل به رذایل اخلاقی باشد. عدالت فرهنگی از موضوعاتی است که برپایه‌ی توزیع عادلانه امکانات فرهنگی جامعه استوار است.»
انتهای پیام
