رازهای جاودانگی قرآن

قرآن کتابی است که برای یک زمان نازل نشده است و الا باگذشت زمان، همه رازهای آن کشف می‌شد و جاذبه و تازگی و اثربخشی خودش را از دست می‌داد؛ حال آنکه می‌بینیم زمینه تدبر و تفکر و کشف جدید، همیشه برای این دریای بیکران و مفاهیم بلند آن وجود دارد.

بخشی از جاودانگی قرآن کريم، مرهون زيبايی و رسايی وصفناپذير كلماتی است كه ساختمان بديع و بیسابقه اين كتاب آسمانی را به‌‌وجود آورده و تمام اديبان و سخن‌سرايان زبردست تاريخ را به ستايش و شگفتی واداشته است. بیشک آنچه در كنار اعجاز لفظی قرآن کريم، در جاودانگی قرآن کريم نقش مهم‏تر دارد، اعجاز در قلمرو محتواست كه شناخت آن به تفكر و تأمل بيشتر نيازمند است.

هنر قرآن کريم در اين است كه با نگرش واقع‌بينانه به حقيقت وجود انسان و سرنوشت وی، اهداف زندگی او را در يک طبقهبندی منظّم مقدماتی، متوسط، عالی و نهايی سامان و انتظام میبخشد تا تمام استعدادهای ذاتی‏اش پرورش يابد و خاستگاههای وجودی‏اش به شيوه‌ه‏ای معتدل و هماهنگ ارضا شود.

حکمت خداوند دخیل در فرآيند دعوت و رسالت پیامبر(ص) بود

حجت‌الاسلام عبدالغفار غفاری، امام جمعه بخشایش در گفت‌و‌گو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، اظهار کرد: حکمت و مصلحت خداوند اقتضا داشت که قرآن در تمام فرآيند دعوت و اصلاح اجتماعی با پيامبر(ص) همراه شود و به تمام مقتضيات و نيازهای فرآيند دعوت و رسالت پاسخ دهد.

وی افزود: ادیان الهی هر کدام در زمان خود به‌عنوان راهنمای اصلی و حقیقی بشریت به‌وسیله پیامبران الهی و از طرف پروردگار متعال تنظیم شده است.

وی با استناد به آیه 19 سوره آل عمران «إِنَ‌ الدِّينَ‌ عِنْدَ اللَّهِ‌ الْإِسْلاَمُ‌ وَ مَا اخْتَلَفَ‌ الَّذِينَ‌ أُوتُوا الْکِتَابَ‌ إِلاَّ مِنْ‌ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ‌ الْعِلْمُ‌ بَغْياً بَيْنَهُمْ‌ وَ مَنْ‌ يَکْفُرْ بِآيَاتِ‌ اللَّهِ‌ فَإِنَ‌ اللَّهَ‌ سَرِيعُ‌»، بیان کرد: در این آیه می‌خوانیم: دین در نزد خدا، اسلام و تسلیم بودن در برابر حق است. و کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده شد، اختلافی در آن ایجاد نکردند، مگر بعد از آگاهی و علم، آن هم به خاطر ظلم و ستم در میان خود؛ و هر کس به آیات خدا کفر ورزد، خدا به حساب او می‌رسد؛ زیرا خداوند، سریع‌الحساب است.

حجت‌الاسلام غفاری، از قانون دین اسلام گفت و ادامه داد: قانون دین اسلام در قالب قرآن مجید نازل شده است.

امام جمعه شهر بخشایش، یادآور شد: آیات الهی از تمامی ابعاد جاودانگی و عمومیت دین اسلام و باقی ماندن ادیان الهی را بیان می‌فرمایند.

وی با اشاره به فرموده امام جعفرصادق(ع) افزود: ایشان می‌فرمایند: قرآن زنده است؛ مرگ بدان راه ندارد؛ و بسان گردش شب و روز و آفتاب و ماه در جريان است.

حجت‌الاسلام غفاری، تشبیه جریان قرآن به جريان خورشيد را تشبیهی لطیف دانست و تأکید کرد: تشبيه جريان قرآن به جريان خورشيد و ماه تشبيه لطيفی است؛ زيرا با طلوع هر روز و شب خورشيد و ماه ما احساس روزی نو و آغازی جديد داريم؛ گويا اين همان خورشيد و ماهی نيست كه ديروز بر ما نورافشانی داشته‏‌اند.

قرآن کلام الهی است

حجت‌الاسلام صمد ناصری، امام جمعه خسروشهر در گفت‌‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، اظهار کرد: قرآن کلام الهی و برای جامعه بشری نازل شده است و قرآن بیم‌دهنده تمام انسان‌هاست. لازمه این کلیت و دوام و نیز نیازمندی همیشگی بشر به آن، این است که هیچ‌گاه گرد کهنگی بر آن نشیند و همیشه تازه باشد.

وی گفت: قرآن به‌عنوان تنها كتاب آسمانی تحريف نيافته، گفتار و پيام خداوند را‌، به‌طور مستقيم در دسترس بشريت قرار داده است و ناسخ آن نخواهد آمد.

حجت‌الاسلام‌ ناصری، با استناد به آیه 9 سوره حجر «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» ادامه داد: در این آیه می‌خوانیم: البته ما قرآن را بر تو نازل کردیم و ما هم آن را محققاً محفوظ خواهیم داشت.

امام جمعه خسروشهر، یادآور شد: هر انسان منصفی كه كمترين آشنايی با تاريخ و تعاليم اسلام داشته باشد، می‌داند كه اسلام و قرآن همه ملت‌ها را به آيين، معارف و مقررات خود دعوت كرده و هيچ فرد، گروه، ملت و نژادی را استثنا نكرده است.

حجت‌الاسلام ناصری، با اشاره به فرموده امام جعفرصادق(ص) افزود: ایشان می‌فرمایند: قرآن زنده است؛ مرگ بدان راه ندارد؛ و بسان گردش شب و روز و آفتاب و ماه در جريان است.

وی قرآن را کتابی بس عمیق دانست و افزود: قرآن كتابی است كه در نگاه بدوی، ساده و سطحی به نظر می‌رسد اما هنگامی كه شخصی به تدبر و تفكر در آن می‌پردازد، درمی‌يابد كه به عكس آنچه در نگاه اوليه به نظرش آمده، اين كتاب بس عميق و ژرف است.

حجت‌الاسلام‌ ناصری، ضمن بازگو کردن نقش رُخداد محض تاريخی برای همه آدمیان تأکید کرد: به‌طور کلی رمز و راز جاودانگی قرآن همين نکته است که قرآن به رخدادهايی که در گذشته اتفاق افتاده اعم از آن‌که مربوط به پيش از دوره رسالت يا ناظر به دوران رسالت باشد هيچ‌گاه به‌عنوان يک رُخداد محض تاريخی نمی‌نگرد؛ بلکه آن‌ها را مَعبری برای ارتباط با همه آدميان در همه اعصار و ادوار می‌شناسد.