چالش‌های ایفای نقش مادری و حضور فعال در جامعه
نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی می‌گوید: بانوان توانمندی که امروز در جامعه حضور دارند و الگوهای خوبی برای مردم شده‌اند، الگوهای خودساخته هستند، یعنی با حمایت‌ها و پشتیبانی‌های قانون‌گذاری و اجرایی به اینجا نرسیده‌اند، بلکه با استعداد فردی و ممارست موفقیت کسب کرده‌اند. به بیان دیگر زیرساختی که آدم‌های مشابه آن‌ها تکثیر شوند وجود ندارد.
منیره نوبخت، کارشناس فرهنگی و نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی، همزمان با سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز مادر در گفت‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: با توجه به اینکه ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را به تازگی پشت سر گذاشتیم، خوب است نقاط ضعف و قوت کارنامه جمهوری اسلامی را با هم رصد کنیم؛ هدف ما باید برطرف کردن نقاط ضعف و حفظ نقاط قوت باشد تا کشور پیشرفت کند. مدیریت کلان فرهنگی، چه در سطح سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری و چه در سطح مسائل اجرایی، یکی از نقاط ضعف جمهوری اسلامی محسوب می‌شود و با مشکل روبه‌روست. لذا در کشورمان موضوعاتی مثل ازدواج و ایفای همزمان نقش مادری و حضور فعال در جامعه، که اموری فرهنگی هستند، آسیب‌پذیر شده‌اند.
وی با بیان اینکه در مسائل فرهنگی آنچه را در شأن جمهوری اسلامی بوده است رعایت نکرده‌ایم، اظهار کرد: موضوعات فرهنگی همواره در قانون‌گذاری مغفول بوده یا دست‌کم اولویت نداشته است. لذا مقوله مهمی مثل خانواده هم در قانون‌گذاری مهجور مانده است؛ در حالی که باید یکی از مزیت‌ها و اولویت‌های جمهوری اسلامی، مسائل فرهنگی باشد، چون اساس انقلاب اسلامی فرهنگ است.
ضرورت حضور فعال زنان در جامعه
نوبخت در بخش دیگری از سخنان خود درباره ایفای همزمان نقش مادری و حضور فعال در جامعه گفت: مخالف این نظر هستم که مادران حضور فعال در جامعه نداشته باشند، چرا که در سال‌های نخستین پیروزی انقلاب اسلامی همگان شاهد بودیم که زنان مسلمان براساس اندیشه امام راحل(ره) و سیاست‌گذاری‌های فرهنگی کشور به خوبی نقش مادری و همسری خود را در منزل ایفا می‌کردند و هم حضوری فعال، مؤثر و آگاهانه در جامعه داشتند.
نماینده ادوار چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی ادامه داد: یکی از اولین اقدامات شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال‌های نخست تأسیس، ایجاد شورای فرهنگی و اجتماعی زنان بود که مکلف شد سیاست‌های حضور فعال زنان در نظام جمهوری اسلامی را تبیین و تسهیل کند. بدین معنا که برای حضور زنان در صحنه، به مشی و راه خاصی در جمهوری اسلامی نیاز داریم که باید با بقیه کشورها تفاوت داشته باشد، چون این نظام نظامی اسلامی است و آرمان‌های آن با سایر کشورها تفاوت دارد. در آن سال‌ها حدود 30 سند در عرصه‌های مختلف هنر، ورزش، سینما، خانواده و ... تنظیم کردیم اما با قاطعیت به مخاطبان عرض می‌کنم که حتی یک سند از آن اسناد نیز تاکنون به مرحله قانون‌گذاری یا اجرا نرسیده است.
وی تصریح کرد: متأسفانه حتی یک قانون که خانواده‌محور، ازدواج‌محور، مادرمحور و ... باشد، در کشورمان وجود ندارد. البته در مجلس هفتم، جمعی از دوستان و همکارانمان زحمت کشیدند و قانونی برای جوانان که مربوط به تسهیل ازدواج بود، تصویب کردند اما این قانون هم اجرایی نشد. در مجلس پنجم کمیسیونی به نام زن و خانواده ایجاد کردیم که به قانون‌گذاری فعال در زمینه حمایت از زنان اقدام کند اما متأسفانه با روی کار آمدن دولت ششم، این کمیسیون منحل شد. باور قوه مقننه و قوه مجریه این نیست که فرهنگ اولویت کشور است و در فرهنگ نیز موضوع خانواده و در خانواده نیز وجود مادری دانشمند، هنرمند و ورزشکار حائز اهمیت است.
نوبخت گفت: امروز در دنیا نمونه‌های خوبی داریم که نشان می‌دهد یک بانو در عین اینکه وظایف همسری و مادری خود را به خوبی ایفا کرده، هنرمند، دانشمند یا ورزشکار خوبی هم است، اما متأسفانه تعداد آن‌ها کم است. قصد داشتیم جمهوری اسلامی بستری فراهم کند تا این کمبود جهانی جبران شود و زنان ایرانی الگویی برای دنیا شوند؛ یعنی دخترها بتوانند به موقع و آسان ازدواج کنند، همسر و مادر خوبی باشند و در عین حال، در عرصه‌های مختلف ورزشی، علمی و هنری بدرخشند.
این کارشناس فرهنگی با بیان اینکه «چهل سال است مسائل و مشکلات خانواده را در ایران لمس کرده‌ام» تصریح کرد: خانم‌های کشورمان، انصافاً آمادگی خوبی برای حضور فعال در جامعه داشته‌اند و در طول سی سال نخست انقلاب(از سال 57 تا 87) تلاش زیادی برای اینکه از پشتوانه‌های قانونی این هدف برخوردار شوند، انجام دادند اما متأسفانه قانون‌گذاران و مدیران اجرایی به مسائل خانواده و زنان، کم‌توجهی و کم‌کاری کردند و نتیجه‌اش این شد که در 10 سال اخیر، مشکلات حول محور خانواده و زنان افزایش یافته است.
وی در پاسخ به اینکه مگر در سال‌های اخیر حضور زنان و مادران در مشاغل و عرصه‌های مختلف ورزشی، علمی و هنری بیشتر نشده است؟ گفت: نباید تحت تأثیر آمار و ارقام کمّی قرار بگیریم، این درصدهایی که از حضور زنان در مشاغل و عرصه‌های گوناگون ارائه می‌شود، از دو جهت باید مورد بررسی قرار گیرد؛ اولاً، میزان تأثیرگذاری فرهنگی خانم‌ها و میزان همخوانی حضور آنان با اهداف جمهوری اسلامی در عرصه‌هایی که فعال هستند، چقدر است؟ ثانیاً، قانون‌گذاری چه میزان حضور فعال آنان در جامعه را پشتیبانی کرده و چقدر به خانم‌ها اولویت و امتیاز داده است؟
موفقیت مادران؛ حاصل تلاش شخصی یا حمایت‌های قانونی
نوبخت ادامه داد: حتی در همان بخش کمی نیز با توجه به ظرفیت و قابلیت‌های زیادی که خانم‌ها دارا هستند، رشد کافی نداشته‌ایم. همچنین مادران توانمندی که امروز در جامعه حضور دارند و الگوهای خوبی برای مردم شده‌اند، الگوهای خودساخته هستند، یعنی با حمایت‌ها و پشتیبانی‌های قانون‌گذاری و اجرایی به اینجا نرسیده‌اند، بلکه با استعداد فردی و ممارست خود موفقیت کسب کرده‌اند، به بیان دیگر بستر و زیرساختی که آدم‌های مشابه آن‌ها تولید کند، وجود ندارد.
نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی در توضیح حمایت‌های لازم از زنان و مادران اظهار کرد: بخشی از حمایت‌ها، فرهنگی است و صرفاً پولی و معیشتی نیست، اما بخش مهمی از حمایت‌ها هم معیشتی است. مثلاً هیچ قانونی از خانم‌هایی که استاد دانشگاه و معلم هستند و می‌خواهند فرزند داشته باشند، حمایت نمی‌کند؛ مرخصی‌هایی هم که بابت زایمان به آن‌ها داده می‌شود، از سوابق شغلی یا حقوق آن‌ها کم می‌کند. لذا بسیاری از خانم‌ها به دلیل دوران بارداری و شیردهی شغل خود را از دست می‌دهند.
نوبخت در پایان گفت: مادرها اگر بخواهند فقط در منزل فعال باشند، حقوقی بابت مشاغل خانه دریافت نمی‌کنند، اگر هم بیرون از منزل فعالیت کنند، با وجود فرزند داشتن، تسهیلات خاصی به آن‌ها داده نمی‌شود. ما همانطور که غربی‌ها به مرد و زن نگاه می‌کنند نگاه کردیم و نتیجه‌اش این شد که دولت‌ها حاضر نشدند حتی یک ساعت از ساعت کاری مادران کم کنند.
انتهای پیام
