«حَوِّلْ حَالَنَا...»؛ امیدانه‌ای که بر دل می‌نشیند
صدای تیک تیک ساعت با آوازه‌ای از پرندگان در گوش می‌پیچد و زمزمه «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» امیدانه بر دل می‌نشیند و در انتظار تحویل سال نو به استقبال بهاری می‌رویم که آرزومند لحظه‌هایی آرامش‌بخش هستیم.
صدای تیک تیک ساعت با آوازه‌ای از پرندگان در گوش می‌پیچد و زمزمه «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» امیدانه بر دل می‌نشیند و در انتظار تحویل سال نو به استقبال بهاری می‌رویم که آرزومند لحظه‌هایی آرامش‌بخش هستیم.
دست‌هایی که در کنار خوانی پر نعمت از آیه‌های خداوندی رو به آسمان می‌رود و بر محضر پاکان و اولیای خداوند درود می‌فرستد «سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ/ سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ/ سَلامٌ عَلى إِبْراهِيمَ/ سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ/ سَلامٌ عَلي آلْ ياسينَ/ سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ/ سَلَامٌ هِیَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ.»
هر ساله با آمدن عید نوروز سنت‌های دیرینه جانی تازه می‌گیرند و در هر خانه و دیاری در قابی رنگین جلوه‌گری می‌کنند. در هر آئین و سنتی که باشی در اولین روزهای بهاری بزرگان به مهربانی در کنار سفره هفت‌سین میزبانند و کوچک‌ترها میهمان تا لحظات شیرینی در اعماق دل و جان به ثبت رسند.
صدای خنده‌های کودکانه‌ای که با گرفتن عیدانه در فضا می‌پیچد و داشتن روزهای خیر و نیک در پناه نعمت‌های بی‌منت خداوند متعال، آروزی بزرگ‌ترها برای یکدیگر می‌شود. روزهایی که شاید قدم بر سختی‌ها نهد و طعمی تلخ به یادگار بگذارد.
حال آنکه عید امسال در هیاهوی شیوع ویروس کرونا رنگ باخته است، برای حفظ جان‌های کوچک و بزرگ همدل می‌شود و به‌دنبال همبستگی اجتماعی، برگی دیگر را ورق می‌زند تا شکوفه‌های بهاری به خزان نروند. روزهایی که می‌تواند با دید و بازدید مجازی مانعی شود برای این میهمان ناخوانده بر سرسفره‌هایی که به امید سلامتی همگان آراسته شده‌اند.
