بشارت قرآن آمدن آسانی پس از سختی است / «رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند»

به گزارش ایکنا؛ حسن بلخاری، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، در پیامی که در اختیار ایکنا قرار داده، فرا رسیدن سال 1398 را تبریک گفته است که در ادامه مشروح این پیام را می‌خوانید؛

«یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ، یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ، یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ، حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ؛ ای دگرگون‌کننده دل‌ها و دیدگان، ای تدبیرکننده شب‌ها و روزها و روزگاران، ای گرداننده سال‌ها و حال‌ها، حال ما و ملت ما را به زیباترین و نیکوترین حال‌ها بگردان».

در ابتدا حلول سال جدید را خدمت تمامی ملت شریف و گرانقدر و ارجمند ایران تبریک و تهنیت عرض می‌کنم. ان‌شاالله که پس از گذر از سال بسیار سخت 1398، سال 1399 بنا به بشارت قرآن که می‌فرماید «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا»، سال شادی و نشاط و سرافرازی و زدایش غم از چهره ملت بزرگ و شریف ایران باشد.

سال سختی را پشت سر گذاشتیم و بخشی از تبعات آن همچنان وجود دارد، از جمله مسئله ویروس کرونا که مهم‌ترین پادزهر این بیماری نیز این است که در منازل بمانیم و دستورات بهداشتی را رعایت کنیم تا این خطر نیز مانند دیگر خطرات که از سر ملت ایران گذشته است، بگذرد.

در خانه ماندن ضمن اینکه ما را از بیماری مصون می‌دارد، لطف دیگری را هم دارد و آن اینکه متوجه می‌شویم در سال‌های قبل چه سنتِ گرانقدری در دید و بازدیدها و صله ارحام داشتیم. گاهی، نداشتن‌ها شوق ما و در حقیقت تقدیر و تکریم ما را نسبت به آنچه داشتیم، بالاتر می‌برد. دید و بازدیدهایی داشتیم و الآن نداریم و از این خطر که گذشتیم، ان‌شاالله بیشتر به‌هم توجه و محبت کنیم.

این آیه که می‌فرماید «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا» بشارت قرآن است و گاهی برخی از عرفا، خوف را طلب می‌کردند، به شادی و نشاط و امیدواری آن. یعنی اینکه فرمود همراه با سختی آسانی است، گاهی طلب سختی می‌کنند تا به آسانی بعد از آن برسند. یقین بدانید که «رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند، چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند»، این را باور داشته باشیم که هم بشارت قرآنی است و هم لسانی است که متأثر از قرآن بوده است.

حافظ در جای دیگری می‌گوید «ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن، وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور؛ دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت، دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور؛ هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب؛ باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور؛ حافظا در کنج فقر و خلوت شب‌های تار، تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور». قطعاً ان‌شاالله این ایام غم و محنت به‌سر می‌آید و روزهای شادی و نشاط در انتظار ملت شریف ما خواهد بود.

باز هم تفألی به حافظ می‌زنم و دعای من به ملت ایران است که «تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد، وجود نازکت آزرده گزند مباد؛ سلامت همه آفاق در سلامت توست، به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد؛ جمال صورت و معنی ز امن صحت توست، که ظاهرت دژم و باطنت نژند مباد؛ در این چمن چو درآید خزان به یغمایی، رهش به سرو سهی قامت بلند مباد؛ در آن بساط که حسن تو جلوه آغازد، مجال طعنه بدبین و بدپسند مباد؛ هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بیند، بر آتش تو به جز جان او سپند مباد؛ شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی، که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد».

برای همه شما عزیزان سالی مبارک و میمون و فرخنده از درگاه خداوند متعال خواستارم.

والسلام