حجتالاسلام والمسلمین محمد عبداللهی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفتوگو با ایکنا با تسلیت ارتحال آیتالله سیدجعفر کریمی دیوکلایی گفت: ایشان از جمله شخصیتهایی بود که از یاران با وفای امام و از خصیصین اصحاب ایشان بودند و وقتی امام از ترکیه به نجف رفتند، از نزدیکان و همراهان امام در این سفر بودند.
وی افزود: آیتالله کریمی در تدوین کتاب البیع امام همراهی و همکاری داشتند و بعد از آن هم همچنان در دفتر استفتائات امام خمینی(ره) به همراه کسانی مانند آیتالله راستی کاشانی، پاسخگوی سؤالات و استفتائات مردمی بودند.
عبداللهی تصریح کرد: بعد از ارتحال امام خمینی(ره)، ایشان این سمت یعنی عضویت در شورای استفتاء را در همکاری با دفتر رهبر معظم انقلاب هم ادامه دادند و تا آخر عمر در این راه قدم برداشتند و مسئول شورای استفتائات دفتر رهبر انقلاب بودند.
عبداللهی تصریح کرد: ایشان با رهبر انقلاب همکاری نزدیکی داشتند و در مسائل فقهی از مشاوران خوب و عالم برای رهبری بودند و در طول انقلاب هم با ایشان قرابت و نقش مشاورهای داشتند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بیان کرد: در زمانی که رهبر انقلاب به مقام رهبری انتخاب شدند، ایشان عنایت، تأکید و فعالیت خاص در این مسئله داشت؛ عضو خبرگان رهبری در دوره اول بود و نقش ویژهای در این مجلس ایفا کرد؛ همچنین در تشکیلات قضایی و بررسی کار قضات مسئولیت داشت و خدمات ارزندهای در این بخش و سایر بخشهای انقلاب از خود به یادگار گذاشت که امروز برای او باقیات الصالحات است.
وی افزود: آیتالله کریمی با امام خمینی و رهبر انقلاب همراهی ویژه داشت، ضمن اینکه به عنوان استاد حوزه، تدریس درس خارج در فقه و اصول هم داشتند و در عین تدریس، آثار خوب و گرانسنگی هم در این زمینه تألیف کردهاند.
یادآور میشود، آیتالله سید جعفر كریمی در سال 1309 هجری شمسی در روستای دیو كلا از توابع بابل و در میان خانوادهای مذهبی به دنیا آمد. در مهرماه 1326 عازم قم شد تا در حوزه علمیه قم و در محضر استادان و عالمان آن دیار، پلههای پیشرفت علمی و عملی را بپیماید. دروس دوره سطح را تا سال 1332 در محضر استادان برجسته قم به پایان برد و سپس به درس خارج علمای بزرگ حوزه علمیه قم مشرف شد. در دی ماه سال 1333 به سفارش پدر، به نجف اشرف مشرف شد تا به محضر استادان آن حوزه عظیم نیز شرفیاب شود. حضور او در نجف تا سال 1357 ادامه پیدا كرد.
در طی سالهایی كه امام (ره) در نجف اشرف حضور داشت، همواره به درس ایشان میرفت و هنگامی كه دولت عراق به محاصره بیت ایشان پرداخته و آن مرجع بزرگ را به خروج از عراق وادار كرده بود، او با گروهی امام(ره) را تا مرز صفوان بدرقه كرد. او در طی این سالها، خود نیز به تدریس دروسی كه آموخته بود، پرداخت و نیز از محضر دروس اخلاق استادان خود بهرهمند بود.
آیتالله كریمی، پس از پیروزی شكوهمند انقلاب اسلامی نیز در مسئولیتهای گوناگونی به انجام وظیفه پرداخت. او در مرداد سال 1358 با فرمان امام(ره)، داوطلب نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی شد كه با رأی مردم مازندران به آن مجلس راه یافت و در پارهای از موضوعات رابط مجلس و امام(ره) بود.
آیتالله كریمی در سال 1360 به نمایندگی از سوی امام(ره) به همراه آیتالله احمدی میانجی(ره) در شورای عالی اقتصاد، بر لوایح قانونی و تنظیم برنامه متناسب با نظام حضور داشت و در همان سال، با عضویت در دادگاه عالی انقلاب، به بازنگری پروندههای محاكم میپرداخت.
برخی دیگر از مسئولیتهای وی عبارتند از:
ریاست دادگاه عالی انتظامی قضات با حكم امام(ره) در سال 1361
نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دوره اول و سوم از طرف مردم استان مازندران
مسئولیت بررسی پروندههای زندانیان محاكم عمومی با حكم امام(ره) در سال 1362
آیتالله كریمی از سال 1358 به عضویت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در آمد و در طی این سالها، نقش مهم و مثبتی در احیای حوزههای علمیه و اعتلای اسلام ناب محمدی ایفا كرده است. او در قم به تدریس خارج فقه معاملات اشتغال داشت. همچنین او در سالهای تحصیل خود، تقریرات درس استادان خود را نگاشته است كه از جمله میتوان به تقریرات درس خارج فقه حضرات آیات عظام حلّی، حكیم و تقریرات درس اصول آیتاللهالعظمی خویی اشاره كرد. جلد چهارم تقریرات درس فقه آیتاللهالعظمی آملی نیز با عنوان «كشف الحقائق عن الفقه الجعفری» به چاپ رسیده است.
انتهای پیام