بدون کرونا چه می‌کردیم

به گزارش ایکنا؛ این روزها تمام دنیا از آنها که خود را ابرقدرت می‌پنداشتند تا آنها که جایگاهی در تعاملات دنیا نداشته و ندارند، همه اسیر ویروسی سرکش شده‌اند و در تلاش برای مهار آن هستند. البته تا الان، این کروناست که همه را مهار کرده و اوست که همه را دست به الکل و صابون به اسارت برده است.

در این روزهایی که کرونا یکه‌تازی می‌کند و خیابان‌ها و معابر را خلوت‌تر از هر زمانی کرده است تا زمین نفسی تازه کند، بسیاری از فعالیت‌ها برای مهار ویروس کرونا به تعطیلی کشیده شده است.

برای لحظاتی چشم‌ها را به روی هر چه این دنیایی‌ست بسته‌ایم تا به رویای شیرین دنیای بدون کرونا نزدیک‌تر شویم، شاید خالی از لطف نباشد به دنیای (عرصه فعالیت‌های قرآنی) خالی از کرونا سری بزنیم و ببینیم اگر‌ کرونا نبود، الان مشغول به چه کارهایی بودیم.

اگر کرونا نبود، به جای تحلیل‌هایی که این روزها در مورد سرنوشت مسابقات بین‌المللی قرآن صورت می‌گیرد نه احتمالاً؛ که یقیناً در حال نوشتن تحلیل‌هایی در مورد برگزاری مسابقات در شهر مشهد بودیم، در مورد کیفیت مسابقات، سطح متسابقان، داوری داوران، دلایل حضور نیافتن مردم در سالن مسابقات و بسیاری موارد دیگر که سال‌های سال به آنها پرداخته شده است.

احتمالاً از اول شدن رضا گلشاهی در حفظ کل قرآن و کسب رتبه سیدمحمدرضا مقدسی می‌نوشتیم و احتمالا باز هم کم به بخش بانوان پرداخته می‌شد و بازتاب‌دهنده گلایه بانوان برای این بی‌توجهی تاریخی بودیم.

در کنار آن سرخوش از دیدار یار بودیم و از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار متسابقان با معظم‌له می‌نوشتیم و بر اینکه باید برنامه امسال فعالیت‌های قرآنی بازتاب‌دهنده بیانات مقام معظم رهبری در این دیدار باشد. تأکید می‌کردیم؛ به احتمال بسیار زیاد جامعه قرآنی در مصاحبه‌های خودشان به این نیز می‌بالیدند که به فاصله کوتاهی قرار است دیدار دیگری در طلیعه ماه مبارک با مقام معظم رهبری داشته باشند.

شاید اگر‌ کرونا نبود و مسابقات بین‌المللی قرآن برگزار می‌شد، دیگر‌ چالش ‌هم‌خوانی دو قاری زن و مرد را شاهد نبودیم. چالشی که اگرچه یک طرف آن بانوان بودند، اما هیچ موضع‌گیری از جانب بانوان در مورد آن صورت نگرفت. چالشی که اگر نه به طور مستقیم اما به طور زیرپوستی به همه ما یادآور شد که بانوان این عرصه را بیشتر مورد توجه قرار دهیم.

شاید اگر کرونا نبود با نزدیک شدن به فصل شروع به کار نمایشگاه کتاب به بحث در مورد کتاب ترکش دوست‌داشتنی می‌پرداختیم. کتابی که اولین در نوع خود بود و بدون اینکه از ذهنمان عبور کند که اولین‌ها همیشه جذاب بوده‌اند، جذب خاطرات جانباز قاری قرآن می‌شدیم و همراه می‌شدیم با سفرهایش به گوشه گوشه ایران اسلامی برای تلاوت قرآن کریم.

شاید اگر‌ کرونا نبود به شدت مشغول مخابره آخرین اخبار از وضعیت نمایشگاه قرآن بودیم و دربه‌در آماری از نمایشگاه بیست و هشتم تا تفاوت‌های آن با ادوار گذشته را با عدد و رقم به مخاطبان بگوییم. به دنبال هزینه‌ها بودیم و به دنبال نوآوری‌ها و در پایان هم گلایه‌هایی نثار آنها که نیامدند می‌کردیم و آمدن آنهایی که بها دادند، به رخشان می‌کشیدیم. از برگزار نشدن همایش تجلیل از خادمان قرآن می‌گفتیم و احتمالا بی‌توجهی شخص اول اجرایی کشور به خادمان قرآن در آخرین سال فعالیت خود.

شاید اگر‌ کرونا نبود، الان سخت درگیر بودجه قرآنی بودیم و برای تخصیص قطره‌ای ناچیزترین ردیف بودجه کشور، کارمان شمردن روز و شب بود، بودجه‌ای که البته معلوم‌ نیست در تمام این سال‌هایی که دریافت شده است، چند گام مردم را به قرآن نزدیک‌تر‌ کرده و به این هم فکر نمی‌کردیم که چرا هیچ نهادی زحمت این موضوع را به خود نداده است.

اگر‌ کرونا نبود این روزها درگیر جلسات ریز و درشت سیاست‌گذاران قرآنی بودیم، جلساتی که خروجی‌شان هنوز هم برای عموم جامعه ملموس نشده است. شاید باز هم آنگونه که کسی فکرمان را نشنود به این می‌اندیشیدیم که چرا وزرای عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی، کمتر‌ زحمت حضور در جلسات این شورا را به خود می‌دهند و خودمان را با این پاسخ قانع می‌کردیم که چرا باید یک وزیر برای این دستورکارها وقت بگذارد؟ شاید اگر‌ کرونا نبود، همه چیز بر همان دوری - که می‌توانست باطل باشد یا نباشد - قرار داشت می‌چرخید و ما هیچگاه نمی‌فهمیدیم که برگزار شدن این فعالیت‌ها چه عوایدی برای جامعه قرآنی دارد، برگزار نشدنش چه زیان‌هایی.

همه اینها و بسیاری دیگر از فعالیت‌های قرآنی و فرهنگی و اجتماعی و همه و همه منتظر نشسته‌اند تا نیرویی از ماوراء به کمک تمهیدات مسئولان بیاید و کرونا را راضی کند تا از سطح زمین رفع زحمت کند. حالا اما کرونا هست و هیچ کدام از ردیف‌های شمرده در بالا نیست، کرونا سخت در حال درس دادن و آموزش دادن است و به نظر می‌رسد تا نگاه گذشته به امور را تغییر ندهد، دست از سر ما بر نخواهد داشت. «اگر هستید که بسم‌الله، در تأخیر، آفات است.»