مریم سلیمی، دکترای علوم ارتباطات اجتماعی، در گفتوگو با ایکنا، درباره تأثیر کرونا بر تولید محتوا در سینما و تلویزیون گفت: تولید آثار سینمایی و تلویزیونی به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشورمان با مشکل روبهرو شده و این شرایط بر کیفیت آثار، ژانر، سبک روایی، میزان گرایش به محتوای آرشیوی، جلوههای ویژه، یاری گرفتن از هولوگرافی و انواع واقعیتها (افزوده، توسعه یافته و...) مؤثر بوده و خواهد بود و تغییراتی را در ادامه روند آنها شاهد خواهیم بود.
پژوهشگر و مدرس ارتباطات افزود: یکی از راهکارهای پیش روی تلویزیون در این شرایط، تعامل مجازی بیشتر با مخاطبان و تولید محتواهایی با همین رویکرد است که این کار در قالب فراخوانهای رقابتی، مسابقات غیرحضوری مبتنی بر تولیدات شخصی و استعدادها و... میسر خواهد بود و با وجود سایه افکندن کرونا بر حوزههای گوناگون از جمله سینما و تلویزیون، ادامه فعالیت آنها نیازمند نگاهها و رویکردهای خلاقانه و مبتکرانه است.
نقش تلویزیون در قبل، حین و بعد از بحران
سلیمی با اشاره به لزوم نقشآفرینی مؤثر صدا و سیما، قبل، حین و بعد از بحران گفت: صدا و سیما ضمن کمک به تابآوری، باید جامعه را برای دوران پس از کرونا آماده کند. همچنین باید از تهدید کرونا برای ارتقای جایگاه خود نزد مخاطبان فرصتسازی کند، زیرا به نظر میرسد جهان پس از کرونا در حوزههای گوناگون هرگز مشابه گذشته نخواهد بود، چون مخاطبان آنها با تغییراتی روبهرو بودهاند. از این رو انتظار میرود صدا و سیما نیز خود را برای این تغییر آماده کند. توسعه اینترنت، هوش مصنوعی و تحولات تکنولوژیکی و... بر تولیدات سینمایی و تلویزیونی مؤثرند. این تحولات دامنهای وسیع از تغییر سبک روایی و ژانر و میزان تعاملی و شخصیسازی آنها را در بر خواهد داشت و تولید آثاری با روایت شخص اول یا از دید اشیا، حیوانات و... از این جمله خواهند بود.
سلیمی درباره تلویزیونهای اینترنتی و شبکههای آنلاین پخش فیلم، سریال، کنسرت و ... به عنوان رقبای تلویزیون اظهار کرد: بهرهگیری از تلویزیونهای اینترنتی و تعاملی رو به افزایش است، اما در حوزه ارائه سرویسها و خدمات تلویزیونی میتوان منتظر جهشها و تحولات جدیدی به ویژه در بستر فضای مجازی بود و رسانههای اجتماعی و فعالیتهای آنلاین در این حوزهها، سهمی از منوی رسانهای مخاطبان را به خود اختصاص میدهند که این نسبت با توجه به به سن و عوامل مؤثر دیگر متفاوت خواهد بود.
وی تصریح کرد: اکنون مانند گذشته یک رسانه نمیتواند تمام نیازهای مخاطبان در قشرهای مختلف را پاسخ دهد. باید به رسانهها به چشم مکمل نگاه کرد. مثلاً یک فرد در سبد رسانهای که برای خود تعریف کرده، ممکن است چند صفحه تخصصی اینستاگرامی، چند پیامرسان تلفن همراه و... را دنبال کند و به غیر از آن فوتبال را در شبکه سه ببیند و سریال مورد علاقهاش را در شبکه یک و... . در واقع، تعدد رسانهها و تنوع علاقهمندیها و نیازها این شرایط را به وجود آورده است و فقط ارتقای کیفی محتوا، فرم و بیان خلاقانهتر تولیدات، به منظور کسب سهم بیشتری از سبد رسانهای مخاطبان میتواند مؤثر باشد.
گرچه بهرهگیری از تلویزیونهای اینترنتی و تعاملی رو به افزایش است، اما در حوزه ارائه سرویسها و خدمات تلویزیونی میتوان منتظر جهشها و تحولات جدیدی به ویژه در بستر فضای مجازی بود و رسانههای اجتماعی و فعالیتهای آنلاین در این حوزهها، سهمی از منوی رسانهای مخاطبان را به خود اختصاص میدهند که این نسبت، بسته به سن و عوامل موثر دیگر متفاوت خواهد بود
فاصله برنامههای صدا و سیما با نیاز مخاطبان
سلیمی تأکید کرد: نسلهای جوانتر از رسانههای اجتماعی و... برای کسب خبر، سرگرمی و... بهره میگیرند، اما تلویزیون همچنان یکی از رسانههای مورد توجه برای عموم جامعه است و این امر مسئولیت صدا و سیما را برای تولید آثار ارزشمند و پاسخگویی به نیاز مخاطبان و جلب نظرشان افزایش میدهد.
این مدرس دانشگاه گفت: صدا و سیما در ایام تعطیلی و قرنطینه کوشید که به تولید محتواهای آموزشی اعم از اجرای خانگی، معرفی بیماری و نحوه مواجهه با آن، جلوهای از ایثار و جهاد در مبارزه با کرونا، پخش سریالهای سرگرمکننده و... بپردازد، گرچه این اقدامات تا حدی مؤثر بودند، اما تا تأمین نیازها و کسب رضایت مخاطبان هنوز فاصله دارند. بنابراین صدا و سیما به عنوان یکی از رسانههای اصلی، مرجع و پرمخاطب باید بتواند با جلب اعتماد مخاطبان و پاسخگویی به نیازهای آنها، جایگاه خود را نزد آنان حفظ کند.
انتهای پیام