آیتالله محمدباقر تحریری، تولیت حوزه علمیه مروی و استاد اخلاق حوزههای علمیه در گفتوگو با ایکنا ضمن اشاره به فضائل و اعمال ماه مبارک رمضان، به تبیین فرازهای خطبه شعبانیه پیامبر اکرم(ص) که ناظر به اهمیت ماه مبارک رمضان میباشد، پرداخت. در ادامه بخش سیزدهم این گفتوگو از نظر میگذرد؛
«وَ وَقّروا کِبارَکُم،وأرحَمُوا صِغارَکُم»
دومین توصیه پیامبر(ص) در این ماه این است که به کوچکترها ترحم کنیم و انعطاف روحی داشته باشیم؛ مخصوصاً آن کوچکترهایی که سرپرست خودشان را از دست دادهاند. یکی از دستورات خاص پیامبر(ص) در این ماه محبت خاص به یتیمان است. محبت به کوچکترها و مخصوصاً یتیمان این است که وظایف تربیت خود را نسبت به آنها بدانیم و عمل کنیم.
اگر اموالی دارند سعی کنیم اموالشان را درست حفظ کنیم و با برنامهریزی برایشان خرج کنیم و دقت داشته باشیم که در اموال آنها تصرف غاصبانه نکنیم. خدای متعال نسبت به اموال یتیمان و رسیدگی به آنها بسیار حساس است.
خداوند در قرآن کریم میفرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا». مراد کسانی هستند که در اموال یتیمان تصرف غاصبانه میکنند یا برای خودشان استفاده میکنند و یا درست برنامهریزی نمیکنند. گاهی یک قیم و بزرگتری مشخص میشود که این اموال را برای آنها خرج کند که باید با برنامهریزی بر اساس مصالح باشد.
آن تصرف غاصبانه موجب آتش میشود. این آتش اکنون مخفی است، ولی در عالم قیامت شعلهور می شود. این توصیهها بیان شده است تا در این ماه تحول عاطفی و قلبی در جان انسان رخ دهد و روابطمان صحیحتر شود.
انتهای پیام