کمال انسان در ضیافت‌الله است

به گزارش ایکنا، برنامه تلویزیونی «سوره»، شب گذشته، ۲۱ اردیبهشت‌ماه، پخش شد و در این برنامه آیت‌الله سید علی‌اصغر هاشمی علیا به بحث در زمینه «مفهوم ضیافت الله در ماه رمضان» پرداخت که در ادامه متن آن را می‌خوانید؛

ضیافت دو نوع است؛ یک وقت شما مردم را دعوت می‌کنید، اما یک وقت ضیافت شما اختصاصی است. انسان رزقش دست خدا است، اما گاهی انسان غافل می‌شود و فراموش می‌کند. مثلاً در هواپیماست و با دوستش آنقدر سرگرم می‌شود که اصلاً متوجه نیست در کجا قرار دارد، تا زمانی که مثلاً به این هواپیما تکانی وارد شود. خدا می‌بیند که بندگانش در غفلت هستند و توجه ندارند که نَفَسی که می‌کشند نعمت الهی است. خدا ما را بدون سؤال آفرید و رزق ما را از طریق رحم مادر داد، اما ما گرفتار دنیا شدیم.

کمال انسان در ضیافت‌الله است

خدا یک وقت‌هایی درِ رحمت را به صورت ویژه باز می‌کند و می‌گوید من رازق و دوست تو هستم. این ضیافت‌الله غیر از ضیافت من و شما است. ما در ضیافت می‌گوییم بخور، اما خدا می‌گوید نخور، غیبت نکن و دروغ نگو. او کمال ما را می‌خواهد. همه این ضیافت خوردن نیست و خدا می‌گوید یک لذت معنوی را تجربه کن. آن‌وقت همه لذت‌های دیگر را پوشش می‌دهد و این می‌شود قدردانی از شب قدر که عبادت و بندگی خدا هم در آن است. ضیافت خدا این است که فرمود من از انسان کمال می‌خواهم که در لذت‌های دنیا نیست و این لذت‌ها متاع‌هایی است برای حفظ بدن لازم است.

این غذاهای الهی غذای روحی است و خدا می‌خواهد روح را بالا بیاورد و اگر اینچنین شد، در و دیوار آسمان باز می‌شود و برکات می‌آید که فرمود «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ» این برکات برای تقوا و تزکیه نفس و تقویت روح است که این تقویت روح در ماه رمضان و در شب قدر است. وقتی این ماه توبه کردیم و به راه خدا آمدیم، طبیعی است و خدا نظامش را بر این قرار داد که ما هم به کمال خواهیم رسید. چون گناه سد فیض و رحمت است و اگر گناه بیشتر شود اندوه و غم و ... بیشتر می‌شود، اما اگر انسان به پاکی و تزکیه نزدیک شود، درِ رحمت الهی به روی او بیشتر باز است که این می‌شود ضیافت خدا.

قرآن کتاب هدایت است و در تمام عمر نیاز است. قرآن را نباید فقط در ماه رمضان خواند، بلکه در همه‌جا باید خواند و خواندن آن در نماز اینطور است که خدا برای هر حرف صد حسنه عنایت می‌کند، اگر انسان در غیر نماز قرآن بخواند برای هر حرف 10 حسنه محاسبه می‌شود و اگر انسان به کلام قرآن گوش فرادهد، برای هر حرفی خدا یک حسنه می‌دهد. پس قرآن کتاب نور و رحمت است و خدا می‌گوید این نعمتی است که به تو دادم تا در تمام امور بر طبق آن عمل کنی.

قرائت قرآنی مراد است که نورانیت بیاورد

اگر گفته که بخوانید و روی آن تأکید کرده، درست است اما خواندنی مراد است که برای انسان نورانیت بیاورد. بنابراین این سفره‌ای است که خدا برای ما پهن کرده است. یعنی از نورانیت و عمل به قرآن و توجه به آن باید استفاده کرد. در برخی از روایات دارد که پیامبر(ص) فرمود کسی که به او قرآن داده شود، یعنی اهل عمل باشد و گمان کند در عالم به کسی چیزی بالاتر داده شده است بزرگ را کوچک و کوچک را بزرگ شمرده است؛ یعنی دنیای صغیر را بزرگ شمرده و قرآن کبیر را کوچک شمرده است.

اگر انسان اهل قرآن شود و اعتقاد یابد که قرآن برنامه زندگی او است، از دنیا و آنچه در آن است این عقیده بالاتر است. در روایت دیگری داریم که فرمود: این قرآن سفره الهی است و تا می‌توانید در وادی یاد گرفتن و عمل به قرآن باشید. یا در روایت داریم که رسول خدا(ص) فرمود اگر می‌خواهید زندگی‌تان سعادتمندانه شود، مرگتان مرگ شهیدانه باشد، در روز قیامت حسرت نخورید و نجات یابید، قرآن بخوانید.

حسرت از این حیث است که مؤمن به دلیل کم کار کردن در این دنیا حسرت می‌خورد، چراکه یک ذکر هم می‌تواند اثرات زیادی داشته باشد. امام سجاد(ع) در وداع با ماه رمضان اشاره می‌کند که خداوند به عبادت ما نیاز ندارد و خدا غنی است و سفره‌ای برای ما فرستاده است. همچنین رسول خدا(ص) نیز خطبه‌ای در باب ماه رمضان دارند که نکات بسیار قابل استفاده‌ای در آنجا وجود دارد.

بنابراین باید از قرآن استفاده کرد. از قرآن باید درس گرفت که قرآن کلام خدا و حرز از شیطان است و انسان را از اغوائات شیطان باز می‌دارد. همچنین باید روی این نکته نیز تاکید کنم که تعلیم و قرائت قرآن مقدمه‌ای برای عمل است. در روایت داریم که اگر کسی گرفتار دنیا بود بدانید که عالم نیست.