دکترین فتنه در لبنان به نفع کیست؟
دشمنان اسلام همواره برای خلع سلاح نیروهای مقاومت تلاش کرده و به راه‌های مختلفی متوسل شده‌اند. آنها در لبنان به بحرانی کردن شرایط مالی از طریق صندوق بین‌المللی و شعله‌ور کردن اختلافات مذهبی دست زدند، ولی رهبران سیاسی لبنان این فرصت را از آنها گرفتند.
به گزارش ایکنا به نقل از شبکه خبری العالم عربی، وضعیت لبنان که از نظر اقتصادی و مالی مختل شده به زمینی حاصلخیز برای تمامی سناریوهای ساختگی و خبیثانه عوامل خارجی تبدیل شده است. عوامل خارجی به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اینکه شکست خود در برابر محور مقاومت را جبران کنند، به متزلزل کردن حاکمیت و ثبات لبنان روی آورده‌اند.
کوشش و برنامه‌ریزی دولت آمریکا برای اجرای عملیات‌های مخرب خود در لبنان از طریق هم‌پیمانان نزدیک و دور برای همه آشکار شده است. لبنان علی‌رغم تنوع فرقه‌ها و مذاهب، کشوری متحد و یکپارچه بوده و مقامات ایالات متحده برای تشدید نابسامانی و ضربه زدن به اتحاد ملی این کشور تلاش می‌کنند. بازی رسانه نیز حرکت جدیدی برای ایجاد مشکلات، فشار بیشتر و تنش و آشوب است.
دشمنان در دوره‌های مختلف ریاست‌جمهوری به صندوق بین‌المللی پول متوسل شده و دولت را با شرایط مالی دشوار محاصره کردند ولی پس از عدم تحقق اجماع برای خلع سلاح از مقاومت، توطئه‌ها به میدان آمده و باعث شده که لبنان صحنه‌ای از درگیری فرقه‌ای بین پیروان یک امت(اسلام) باشد، در حالی که فرزانگی رهبران سیاسی لبنان باعث شد برنامه‌ریزی‌های دشمنان مختوم به شکست باشند.
حزب‌الله لبنان در پی مواضع و بیانات آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی، هرگونه نزاع‌های فرقه‌ای و تعرض به مقدسات و نمادهای اسلامی را رد و انکار کرد. سپس سخنان «سعد الحریری»، نخست‌وزیر پیشین و موضع دارالافتاء و مجلس اعلای شیعیان لبنان باعث شد که خصومت و فتنه آرام گیرد و کینه‌توزان ناکام بمانند.
بقیه مقامات لبنانی نیز تأکید کردند که نباید به دشمنان برای برهم زدن وحدت اسلامی و ملی فرصت داد. «میشل عون»، رئیس‌جمهور لبنان، به‌طور رسمی تأکید کرد که جوانان ما حق دارند با آرامش زندگی مناسبت و مسالمت‌آمیزی داشته باشند؛ نه اینکه آنها را به جنگ، خونریزی و هتک حرمت مقدسات سوق دهیم.
تعرض به نمادهای مذهبی، تمامی مؤلفه‌های ساختاری خانواده لبنانی را زیر سؤال می‌برد. خشونت‌ها و واکنش‌هایی که در مناطق مختلف لبنان رخ داد و همچنین یورش به مغازه‌ها و مؤسسات و نیروهای نظامی و امنیتی، که وظیفه حفظ امنیت و جلوگیری از آشوب را داشتند، نشانه ديگرى از يك برنامه ميان‌مدت تا بلندمدت دست‌های پشت برده است.
محکومیت‌ها در شعار و بیان هرچقدر بتواند مفید و مؤثر باشند ولی کافی نیستند، زیرا تعرض به نمادهای مذهبی از هر گرایش دینی در لبنان در واقع اهانت ملی به تمامی مردم این کشور است. به طور یقین وجود اختلافات سیاسی طبیعی بوده و مصونیت ملی ناشی از وحدت و عزت و اقتدار ملی لبنان در گرو وحدت است.
انتهای پیام مطالب مرتبط
