گروهی که خداوند به آنها دو بار پاداش می‌دهد

به گزارش ایکنا؛ جلسه تفسیر آیت‌الله هادی نجفی صبح امروز 29 مردادماه با محوریت تفسیر آیات سوره قصص در کتابخانه آیت‌الله نجفی برگزار شد.

وی در آغاز جلسه به تلاوت آیات 54 و 55 سوره قصص پرداخت: «أُولَئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوا وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ؛ آنانند كه به [پاس] آنكه صبر كردند و [براى آنكه] بدى را با نيكى دفع مى‌نمايند و از آنچه روزي‏شان داده‌ايم، انفاق مى‌كنند؛ دو بار پاداش خواهند يافت و چون لغوى بشنوند از آن روى برمى‌تابند و مى‌گويند كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شماست‏. سلام بر شما جوياى [مصاحبت] نادانان نيستيم».

وی اظهار کرد: آیه شریفه تتمه آیات قبل است و در واقع إخبار از ناحیه ذوالجلال است نسبت به اینکه کسانی که وصفشان گذشت، خدا اجرشان را بر آن چیزی که بر آن صبر کردند دو بار اعطا می‌کند. آن افرادی که وصفشان گذشت چه کسانی بودند؟ مومنین از اهل کتاب؛ یعنی اهل کتابی که به رسول خدا(ص) ایمان آوردند، یعنی یهودیانی که مسلمان شدند، مسیحیانی که مسلمان شدند. چون داستان، داستان قرآن است، یعنی یهودیان و نصارایی که در عصر رسالت مسلمان شدند. پس آیه می‌فرماید آنهایی که در عصر رسالت مسلمان شدند، دو بار اجر می‌برند.

وی افزود: چرا به آنها دو بار اجر داده می‌شود؟ برای اینکه یهودیان دو بار ایمان آوردند، یعنی یکبار به حضرت موسی و کتاب تورات ایمان آوردند، یکبار هم به پیامبر اسلام و کتاب قرآن ایمان آوردند. هکذا مسیحیان یکبار به حضرت عیسی و کتاب انجیل عیسی ایمان آوردند و یکبار هم به حضرت محمد(ص) و قرآن کریم ایمان آوردند. بنابراین این افراد به دو کتاب آسمانی و دو پیامبر ایمان آوردند. نتیجه‌اش این می‌شود که دو بار هم پاداش می‌برند. پس چون بر دو کتاب آسمانی و دو پیامبر ایمان آوردند و استقامت کردند، خداوند هم دو بار هم به آنها پاداش می‌دهد؛ اما مشرکین قریش که مسلمان شدند، دو بار پاداش نمی‌برند، چون قبل از ایمان آوردن به پیامبر(ص)، بت می‌پرسیدند و از آن جهت پاداشی ندارند.

استاد حوزه علمیه تصریح کرد: مطلب بعدی این است که «وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ»، یعنی اینها با نیکی، بدی‌ها را دفع می‌کنند. منظور از نیکی و حسنه، خلق حسن است. منظور از سیئه هم خلق سیئه است. یهود و نصارا وقتی کسی از دینشان برگردد، شروع به اذیت و آزار او می‌کنند. آیه می‌فرماید این یهودیان و مسیحیانی که از دین خودشان برگشتند و اسلام آوردند و مورد اذیت و آزار هم‌کیشان خود قرار گرفتند، لذا با اخلاق خوب، بد اخلاقی‌های هم‌کیشان سابق خودشان را دفع می‌کنند. هر چه آنان اذیت می‌کنند و می‌خواهند با اینها درگیر شوند، اینها حاضر به درگیر شدن نیستند. آنها بدی می‌کنند، اینها در مقابل خوبی می‌کنند تا اذیت و آزار اینها را از خودشان دفع کنند.

وی افزود: خلق خدا انسان را اذیت می‌کنند. ممکن است امروز هم برخی را اذیت و آزار کنند. انسان باید با مدارا، اذیت و آزار مردم را از خودش دفع کند. طرف می‌خواهد کاری کند، شما عصبانی شوید تا با شما درگیر شود، ولی وقتی به شما بی‌ادبی می‌کند و شما جوابش را نمی‌دهی، خودش کنار می‌کشد. بنابراین انسان می‌تواند با مدارا، اذیت و آزار دیگران را از خودش دفع کند.

نجفی در ادامه تأکید کرد: کار دیگری که این مومنین می‌کنند، این است که «وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ» یعنی از آنچه خدا به آنها داده است، انفاق می‌کنند. به چه کسانی انفاق می‌کنند؟ هم به آنهایی که به آنها خوبی کردند انفاق می‌کنند و هم نسبت به آنهایی که بدی کردند، انفاق می‌کنند. «الناس عبید الاحسان»، انسان‌ها عبید احسان هستند. وقتی شما به آن کسی که به شما بدی کرد، احسان کردی، دست از آزار شما برمی‌دارد. از آیت‌‌الله ابوالحسن اصفهانی پرسیدند که چرا به برخی پول می‌دهید که شایستگی ندارد؟ ایشان فرمودند برای اینکه اذیت و آزارمان نکنند. انفاق از آن چیزی که خدا به شما داده است، حتی کسی که به شما بدی کرده، خوب است. اگر به همسایه‌ای که به شما بدی کرده چیزی انفاق بکنید، دفعه بعدی به شما بدی نمی‌کند. پس این هم یک نکته است.