محمد بازوبند، پیرغلام و مداح اهلبیت(ع)، ۶۰ سال دارد و به گفته خودش از ۹ سالگی به روضهخوانی پرداخته و اکنون هر صبح دوشنبه جلسات مداحی دارد و به تعدادی از جوانان و آشنایانی که میخواهند افتخار نوکری امام حسین(ع) را داشته باشند، به طریقی که خود او آموخته، آموزش میدهد و میگوید این جوانان روضهخوانها و مداحان خوبی هستند.
بازوبند در گفتوگو با ایکنا، درباره فراز و فرودهای روضههای خانگی اظهار کرد: یکی از افتخاراتم این است که به روضه خانگی میروم؛ جمعه اول ماه، چهارشنبه اول ماه و روزهای مختلف دیگر. علت کمرنگتر شدن این روضهها به دو دلیل است؛ در برههای از زمان بانوان حضور فعالی در اجتماع نداشتند و بیشتر در فضای خانه بودند، در حالی که بانوان اقدامات مربوط به برپایی روضهها را پیگیری میکردند. در حال حاضر نیز برخی بانوان شاغل به برپایی مجالس روضه اقدام میکنند.
این پیرغلام اهلبیت(ع) اضافه کرد: دومین عامل این است که در گذشته وقتی یک نفر روضه میخواند، از لحاظ اقتصادی مشکلی نداشت و این کار را بدون چشمداشت مالی انجام میداد. این فرد به مجالس متعدد روضه میرفت که برای مثال در هر کدام ۸ تا ۱۰ خانم حاضر بودند و با چای پذیرایی و صلهای به روضهخوان داده میشد. در سالهای اخیر، به خصوص ۱۰ سال گذشته، به دلیل مشکلات اقتصادی مردم برخی از این روضهها تعطیل شدند. من روضهای میرفتم که نزدیک به ۳۰ سال برقرار بود، اما صاحبخانه با اشک میگفت من دیگر روضه ندارم و فرش خانهام را برای فلان کار فروختهام. او را قسم دادم و گفتم فقط میآیم روضه میخوانم و چیزی نمیخواهم و سالهاست این روضه با حضور اهالی خانه برپا مانده است.
وی درباره اینکه خانوادهها چطور باید مدیریت کنند تا این روضهها برپا بماند، گفت: بانوان نقش مهمی در این زمینه دارند و خوب است یک روز در ماه را به ویژه آنهایی که شاغلاند ساعتی کوتاه از روزهای تعطیل را به متبرک کردن خانه با نام اهلبیت(ع) اختصاص دهند؛ برپایی مجالس روضه اثر ویژهای در تربیت فرزندان دارد. آقای دکتری هست که شبهای عاشورا در منزلش روضه میخوانم. او میگوید علت علاقه عجیبم به امام حسین(ع) این است که مادرم زمانی که شیرخواره بودم سعی میکرد دیرتر مرا شیر دهد تا به روضه برسد و به محض اینکه اشک از چشمانش جاری میشد مرا شیر میداد. به همین علت امروز بیوضو به اتاق عمل نمیروم یا اگر مریضی توانایی مالی ندارد برای شادی روح مادرم از او دستگیری میکنم.
به گفته این پیرغلام اهلبیت(ع)، اگر در خانهها روضههای خانگی برپا باشد فضای خانه از آلودگیها پاک میشود و به تبع آن قطعاً فضای جامعه نیز طهارت پیدا میکند.
بازوبند با ذکر خاطرهای بهیادماندنی از سالها روضهخوانی با سرازیر شدن اشکهایش، گفت: تا به حال نشده که برای روضهخوانی به خانهای بروم و کرامات امام حسین(ع) را ندیده باشم. در خانهای روضه میخواندم که پسر صاحبخانه مریضی لاعلاجی داشت. وقتی نام امام حسین(ع) را بردم، دیدم که مادر این بچه اشک چشم خود را به زیر گلوی فرزندش کشید. فردای آن روز اثری از بیماری در فرزند آنها نبود. اهلبیت(ع) به ناپاکان هم نظر میکنند. آیا ممکن است فرد پاکی به در خانه اهلبیت(ع) بیاید و دست خالی برگردد؟
این مداح اهلبیت(ع) به مداحان و کسانی که میخواهند روضهخوان اهلبیت(ع) باشند توصیهای کرد و افزود: اولاً خدا را شکر کنند که امام حسین(ع) آنها را برای نوکری انتخاب کرده است؛ ثانیاً بدون وضو به روضه امام حسین(ع) نروند و سوم اینکه آنهایی که مجلس امام حسین(ع) را با امور مادی میسنجند ضرر میکنند. اگر به این حریم و برای احیای فرامین اهلبیت(ع) و به عشق آنها رفتیم، قطعاً به ما نگاه میکنند.
بازوبند در پایان یک بیت شعر خواند و با صلوات بر سیدالشهدا(ع) سخن را خاتمه داد: گذرم تا به در خانهات افتاد حسین(ع)/ خانهآباد شدم خانهات آباد حسین(ع) ... صلیالله علیک یا ابا عبدالله(ع).
انتهای پیام