روضه‌های خانگی؛ عرصه هنرنمایی مداحان و قاریان نوجوان و جوان

به گزارش ایکنا، روضه‌های خانگی یکی از سنت‌های حسنه‌ در تعظیم شعائر حسینی با قدمتی دیرینه در بین شیعیان است که منشأ برکات تربیتی و اجتماعی گسترده‌ای از جمله آموزش احکام دینی و آشنایی با سیره اهل‌بیت(ع)، توسعه همدلی، ایجاد روحیه مشارکت و انسجام بین افراد جامعه، به‌ویژه در گروه‌های کوچک اقوام و همسایگان با محوریت اهل‌بیت(ع) است.

امسال با توجه به شرایط کنونی جامعه و شیوع بیماری کرونا و تحمیل محدودیت‌هایی در عزاداری ماه محرم و صفر، ضرورت توجه به روضه‌های خانگی بیش‌ از پیش نمایان شد، چراکه برخی از عزاداران حسینی به دلایل مختلف مانند حفظ سلامتی خود و دیگران، کهولت سن و یا بیماری و ... امکان حضور در مجالس عمومی برایشان فراهم نیست و دل‌تنگ روضه‌ اباعبدالله(ع) هستند؛ بر همین اساس سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با همکاری ایکنا، جهت ترویج سنت حسنه روضه‌های خانگی و به‌منظور تعظیم شعائر الهی، اقدام به راه‌اندازی این پویش کرده است.

محسن بادپا، پیشکسوت و قاری قرآن کریم در رابطه با احیای روضه‌های خانگی در ایام ماه محرم و صفر به بیان نقطه نظراتی پرداخته که در ادامه متن این گفتار قابل مشاهده است.

«به خاطر می‌آورم در کودکی همیشه مجلس روضه‌خوانی در اول هر ماه قمری در منزل مادربزرگم برپا می‌شد و روضه‌خوان‌ها، نوحه‌سرایی می‌کردند و با پایان هر روضه، مادربزرگم، مبلغی را در پاکتی کنار سینی چای به روضه‌خوان تقدیم می‌کرد.

در طول تاریخ، شیعیان به صورت هفتگی یا ماهانه، مجالس ذکر اهل بیت در خانه برقرار می‌کردند، اما پس از انقلاب اسلامی، بیشتر بر روی تجمع مردم در یک جا به ویژه حسینیه‌ها و مساجد و ... تأکید و این باعث کم‌رنگ شدن روضه‌های خانگی شد. برپایی روضه‌ها در منازل به جز اینکه دل‌ها را مستحکم‌تر به اهل بیت پیوند می‌دهد، در عین حال نیز تشویقی برای بسیاری از افرادی است که فضایی برای مداحی ندارند. با برپایی اینگونه روضه‌خوانی‌ها، تعداد مجالس برای عرضه هنر مداحی و حتی قرائت قرآن نوجوانان و جوانان زیاد خواهد شد در گذشته هم چنین مواردی را شاهد بودیم.

مجالس روضه‌خوانی خانگی، مداحان خالصی که اهل تظاهر و دریافت مبالغ زیاد نیستند، پرورش می‌دهد. یکی از این مداحان خالص و تأثیرگذار مرحوم کوثری بود که مجلس روضه‌خوانی خود را در منزل امام خمینی(ره) برپا می‌کرد. اعتقاد دارم که مداحان در روضه‌های خانگی خالص‌تر می‌خوانند و صاحب‌خانه نیز با خلوص نیت به برپایی این محافل دل خواهد داد و تأثیر عمیق‌تری در اعضای خانواده خواهد داشت.

هنگامی که تعداد مجالس روضه‌خوانی زیاد شود، همان نتیجه‌ای که از ایجاد تجمعات بزرگ در مساجد و حسینیه‌ها و ... به دست می‌آید، از همین روضه‌های خانگی به دست آمده و اتفاقا تأثیر بیشتری خواهد داشت.

قاری قرآن نیز باید چنان هنری داشته باشد که قرائت خود را در مجالس روضه‌خوانی طوری ارائه کند که با فضای چنین مجلسی مناسبت داشته و به صورت لطیف‌ و همراه با حزن قرائت و پس از ارائه تلاوت نیز چند جمله‌ای در رابطه با آیات تلاوت شده صحبت کند.

وقتی در این مجالس، قرآن تلاوت شود، مردم نیز به تدریج به برکت روضه‌خوانی در منازل با فرهنگ قرآنی آشنا می‌شوند. اگر بتوانیم چنین فضایی را در منازل ایجاد کنیم، کاری بزرگ و تأثیرگذار انجام داده‌ایم.»