معلم متعبد/ مروری بر زندگینامه آیت‌الله موسوی‌معلم + تصاویر
در آستانه چهلمین روز درگذشت عالم جلیل‌القدر، حضرت آیت‌الله حاج سیدعبدالله موسوی‌معلم، مختصری از زندگینامه ایشان، جهت آشنایی با گوشه‌ای از حیات پر برکتشان، در اختیار علاقه‌مندان قرار داده می‌شود.
در آستانه چهلمین روز درگذشت آیت‌الله حاج سید عبدالله موسوی‌معلم، مختصری از زندگینامه این عالم دینی، جهت آشنایی با گوشه‌ای از حیات پر برکت ایشان در اختیار علاقه‌مندان قرار داده می‌شود.
آیت‌الله حاج سید عبدالله موسوی‌معلم معروف به «سید نجفی» فرزند «سید آقا» در خانواده‌ای روحانی و اهل علم از سادات جلیل‌القدر جزایری و از نوادگان آیت‌الله سید نعمت‌الله جزایری، در سال ۱۳۵۱ قمری، مصادف با ۱۳۱۲ شمسی در نجف اشرف چشم به جهان گشود.
پدر ایشان از روحانیون و مبلغان سرشناس شوشتر بود که قبل از تولد سید عبدالله جهت ادامه تحصیل علوم دینی به نجف اشرف مهاجرت کرده بود.
سید عبدالله، در سنین نوجوانی تحصیلات دینی خود را در حوزه علمیه نجف شروع کرده و پس از گذراندن دروس مقدمات و اتمام سطح در حوزه علمیه آخوند خراسانی، از محضر درس خارج فقه و اصول استادانی همچون آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی(ره)، آیت‌الله میرزا باقر زنجانی(ره) و آیت‌الله سید محمدجعفر مروج جزایری(ره) بهره می‌برد. در کنار تحصیل نیز، در مسجد شیخ انصاری(معروف به مسجد ترک‌ها) به تدریس دروس مقدمات و فقه و اصول اشتغال داشتند.
در طول سال‌های حضور در نجف، چندین بار در ایام اربعین به همراه روحانیون دیگر با پای پیاده از نجف به شوق زیارت امام حسین(ع) به کربلا می‌رفتند و چندین بار نیز جهت تبلیغ و همچنین زیارت علی بن موسی‌الرضا(ع) به ایران آمده بودند و سرانجام همراه با خانواده، در سال ۱۳۵۰ شمسی به ایران عزیمت کرده و در دیار پدری، در شهرستان شوشتر رحل اقامت گزیدند.
در همان سال‌های اول اقامت در شوشتر به درخواست یکی از علمای تراز اول شوشتر، آیت‌الله حاج سید محمدحسن آل طیب، امامت جماعت مسجد جامع شوشتر را به عهده گرفته که در سه وعده صبح، ظهر و مغرب، تا سال‌های پایانی عمر خود که همراه با کهولت سن و ضعف شدید جسمانی همراه بود، به صورت منظم، حدود ۴۷ سال ملتزم به برقراری نماز جماعت بوده‌اند.
ایشان همچنین از همان بدو ورود به شهر به تدریس در حوزه علمیه شوشتر و پرورش طلاب و فضلای این خطه پرداختند که از جمله می‌توان به تدریس کتاب «مکاسب» آیت‌الله شیخ مرتضی انصاری و همچنین تدریس درس خارج فقه که بر مبنای کتاب «مستمسک العروة الوثقى» آیت‌الله سید محسن حکیم بوده است، اشاره کرد.
آیت‌الله موسوی‌معلم در کنار تدریس در حوزه علمیه شوشتر، در طول سال علی‌الخصوص در ماه محرم و صفر، ماه مبارک رمضان و ایام فاطمیه در مسجد جامع شوشتر و همچنین مجالس و مراسمی که در سطح شهر برپا می‌شد، به وعظ و خطابه می‌پرداختند.
در تظاهرات مردمی که در شهرستان شوشتر، در جریان سرنگونی رژیم ستمکار پهلوی و پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی برپا می‌شد، دوشادوش دیگر علما و روحانیون، پیشاپیش جمعیت حضور داشتند.
یکی از سنت‌های زیبایی که ایشان به عشق مولایشان، امیرالمؤمنین(ع)، برپا می‌کردند، این بود که همه ساله در روز عید سعید غدیر، درب منزل ایشان به روی مردم باز بود و مردم، در این روز برای تبریک عید به آنجا می آمدند و از ایشان عیدی می‌گرفتند که خاطره شیرین آن در بین مردم شهر از کوچک تا بزرگ بجای مانده است.
مراجعات مردمی به ایشان در طول روز جهت حل و فصل مشکلات و حوائج شرعیه چه به صورت حضوری در مسجد و منزل و یا بصورت تلفنی تا پاسی از شب ادامه داشته که با سعه صدر و تواضع مثال‌زدنی ایشان همراه بود.
یکی از ویژگی‌های بارزی که آیت‌الله موسوی‌معلم را به عنوان شاگردی از مکتب امام علی(ع) می‌توان الگو قرار داد، زهد و ساده‌زیستی در شئون مختلف زندگی و پرهیز از شهرت است که همه کسانی که به نحوی با ایشان در ارتباط بوده‌اند، به آن اذعان داشته‌اند.
از تألیفات به‌جای مانده از این عالم جلیل‌القدر می‌توان از سه عنوان «لغات‌القرآن» اقتباس شده از مجمع‌البیان طبرسی، «مفتاح الرجاء» در باب ادعیه و «خلاصه مناسک حج» که جهت استفاده حجاج در ایام حج توسط ایشان به رشته تحریر درآمده است و همچنین «تقریرات درس خارج فقه» مربوط به درس خارج فقه استاد خود، آیت‌الله میرزا باقر زنجانی(ره) نام برد.
آیت‌الله موسوی‌معلم پس از ۸۸ سال عمر با برکت خود و خدمت خالصانه به آستان اهل‌بیت عصمت و طهارت، سرانجام در روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۳۹۹ خورشیدی مطابق با ۲۸ ذی‌القعده ۱۴۴۱ قمری دعوت حق را لبیک گفته و به دیار معبود شتافتند.
آرامگاه ایشان در بقعه متبرکه امام‌زاده سید محمد گلابی در شهرستان شوشتر واقع است.
انتهای پیام
خدا رحمتش کند. روحش شاد 
