حکم تهمت زنا به زنان مؤمنه / تعریف مُحْصَنَ و مُحْصَنَه
استاد سطح عالی حوزه ضمن تعریف دو اصطلاح مُحْصَنَ و مُحْصَنَه، گفت: کسانی که نسبت زنا به زنان محصنه بدهند و چهار شاهد برای ادعای خود نداشته باشند، حکم شرعی آنان 80 ضربه شلاق است.
به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز، 5 مهرماه در ادامه مباحث تفسیری سوره مبارکه نور، گفت: همان‌طور که گفته شده، مشهور فقها قائل به این هستند که ازدواج با غیرمسلمان جایز نیست. البته ازدواج موقت با اهل کتاب مشکلی ندارد؛ آیه سوم سوره نور «الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ» هم با صراحت فرموده است که مرد و زن زناکار می‌توانند با مشرک و مشرکه ازدواج کنند ولو اینکه مسلمان هم هستند.
وی با بیان اینکه همچنین روایاتی هست که با زن زناکار می‌توان متعه کرد و ظاهر آیه هم آن را نفی نفرموده است، اظهار کرد: آیت‌الله خویی مُصر است که این آیه مؤید یک امر تکوینی است و نه حکم شرعی، یعنی عمل نزدیکی را و نه عقد ازدواج را بیان کرده؛ به عبارت دیگر، مرد زناکار نزدیکی و مقاربت نمی‌کند، مگر با زن زناکار و مشرک و زن زناکار هم جز با مرد زناکار یا مشرک، نزدیکی نخواهد کرد.
آیت‌الله هادوی تهرانی با اشاره به استدلال جالب ایشان، تصریح کرد: ایشان می‌گوید چون آیه سوم بلافاصله بعد از آیه دوم مطرح شده، لذا ناظر به فعل زناست و نه ازدواج، لذا بیان واقع است و نه حکم شرعی. البته این مسئله از غرایب استدلالات است؛ یعنی وی قرائن سیاقیه را قبول کرده، در حالی که خود ایشان قرینه سیاقیه را در اصول قبول ندارد؛ ضمن اینکه آیه دوم ناظر به امر واقع نیست و بیان حکم شرعی است و کاری به فعل خارجی ندارد.
استاد سطح عالی حوزه علمیه بیان کرد: ایشان فرموده است که اگر بیان این آیه تشریعی بود، شخص مسلمان نمی‌تواند با مشرک ازدواج کند، ولو اینکه زن و مرد مسلمان زانی یا زانی باشند، بنابراین باید بگوییم بیان واقع است و نه تشریعی.
آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: نکته دیگر آیت‌الله خویی آن است که مرد زناکار با خصوصیات بیان شده نمی‌تواند با زن مؤمنه‌ای ازدواج کند؛ بنابراین مهمترین دلیل آقای خویی این است که اگر مراد آیه تشریعی باشد، مشتمل بر احکامی است که از لحاظ فقهی مسلماً باطل هستند یا مشتمل بر احکامی است که فقها متعرض آن نشده‌اند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه اضافه کرد: روایاتی در ذیل این آیات داریم که از نظر امام معصوم، زانی و زانیه هر نوع زانی و زانیه نیست، بلکه مراد کسانی با برخی ویژگی‌ها است و مراد بیان حکم شرعی زناکاری است، اما آقای خویی مُصر بر مخالفت با مشهور است و ادبیات ایشان به گونه‌ای است که روایت را هم در این زمینه معتبر نمی‌داند.
استاد تفسیر حوزه با اشاره به آیه چهارم سوره نور «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»، ادامه داد: آیه فرموده است که اگر کسی نسبتِ زنا به زن مؤمنه و عفیف بدهد، مشمول حکم آیه خواهند شد که توضیح می‌دهم. مُحْصَنَ و مُحْصَنَه در اصطلاح به زن و مردی گفته می‌شود که ارتباط جنسی شرعی برای آنان فراهم و در اختیار آنان است. از نظر آیت‌الله خویی، مقصود از مُحْصَنَ در اینجا، اصطلاح کتاب و حدود و باب حد و زنا نیست، بلکه محصن به معنای لغوی آن است یعنی به معنای عفیف است؛ شیخ طوسی و علامه طباطبایی هم همین نظر را دارند.
استاد حوزه علمیه اضافه کرد: بنابراین در اینجا محصنه به معنای زنی نیست که شوهر دارد و شوهر او در دسترس هم هست و مرتکب زنا شده است، بلکه مراد هر زن و دختر مؤمنه‌ای است و کسانی که نسبت بد به اینها بدهند، 80 ضربه شلاق، حکم شرعی آنان است، در صورتی که چهار شاهد برای ادعای خود نیاورند.
انتهای پیام
