اسلام‌هراسی سیاسی؛ سند رسوایی ژست آزادی بیان دولت فرانسه

وی گفت: فرانسه از سوی افراط‌گرایان، با نام اسلام، هدف سه حمله تروریستی قرار گرفته که باعث آسیب به مردم این کشور شده است. این حملات ناشی از سوء تفاهم است. این کشور به آزادی عقاید و ادیان پایبند است و می‌کوشد که فارغ از دین افراد، حقوق سیاسی و اجتماعی آنها را تأمین کند. کشورش با هیچ دینی مشکل ندارد و پیروان همه ادیان با آزادی کامل در آن زندگی می‌کنند. کشیدن کاریکاتور شخصیت‌های سیاسی و دینی بخشی از آزادی بیان است و تاکنون کاریکاتور چهره‌های مسیحی و خاخام‌های یهودی بارها در مجلات این کشور از جمله شارلی ابدو منتشر شده است.

 

در حالی که مسلمانان این کشور ده‌ها سال است که از سیاست‌های اسلام‌ستیزانه حاکم بر فرانسه رنج می‌برند. در تازه‌ترین نمونه سیاست‌های ضداسلامی این کشور، مکرون ماه گذشته اعلام کرد که اسلام در سراسر جهان دچار بحران شده است و خواستار برخورد با «اسلام‌گرایان جدایی‌طلب» شد.

 

در پی حمایت مکرون از چاپ کاریکاتورها به بهانه آزادی بیان، بسیاری از مقامات و مردم کشورهای مسلمان خواستار تحریم محصولات ساخت فرانسه شدند و ده‌ها هزار مسلمان از پاکستان تا بنگلادش و فلسطین را به تظاهرات علیه دولت این کشور برانگیخت. سخنان مکرون و دیگر مقامات فرانسوی درباره اینکه در فرانسه مناطقی هستند که علیه انسجام اجتماعی در این کشور عمل می‌کنند و باعث تفرقه‌افکنی می‌شوند، بیانگر رویکرد ناظر به منافع حزبی و سیاسی دولت مکرون است.
 
«مروان بشاره»، تحلیلگر ارشد سیاسی الجزیره، در تحلیلی نوشت: به نظر می‌رسد اظهارات مكرون تلاشی برای روشن كردن موضع او درباره موضوعاتی است كه برای فرانسه و جهان اسلام اهمیت بسیاری دارد. این کشور به بهانه آزادی بیان و اصول لائیسیته در طول دهه‌های مختلف مسلمانان را تحت فشار قرار داده و اعمال محدودیت شدید در مورد حجاب در مدارس، دانشگاه‌ها و محیط‌های اداری نمونه بارز مقابله با آزادی‌های دینی و ناقض ادعاهای مکرون است. در فرانسه پوشیدن روسری در مدارس و همچنین، برای کارکنان بخش‌های دولتی  ممنوع است و مسلمانان نمی‌توانند با حجاب در دادگاه‌ها و پارلمان حاضر شوند.

 

«الکسیس پولین»، تحلیلگر سیاسی و بنیانگذار سایت خبری «لوموند مدرن»، در توجیه قوانین ضد حجاب فرانسه به الجزیره گفت: فکر می‌کنیم در فرانسه همه ادیان با هم برابرند و نباید نمادهای دینی در محیط‌های عمومی جلوه‌گر شود.

 

 

اسلام‌هراسی در فرانسه محدود به حجاب نیست. در فضای نفرت از مسلمانان، که بر سیاست‌های دولتی و رسانه‌های این کشور حاکم است، حمله به مساجد و مسلمانان بازتاب بسیار کمی می‌یابد. مثلاً در 18 اکتبر وقتی دو زن مسلمان در نزدیکی برج ایفل هدف حمله چاقویی قرار گرفتند، این خبر در رسانه‌های فرانسه چندان بازتابی نداشت. همچنین حمله به مساجد بوردو و بزیرس نیز بازتاب اندکی یافت.
 
در فرانسه کسانی که از سیاست‌های نفرت‌پراکنانه دولت انتقاد کنند به حاشیه رانده می‌شوند. به عنوان نمونه «نیکولاس کادن»، مدیر کمیسیون نظارت بر سکولاریسم در فرانسه (Observatoire de Laicite)، که از رفتارهای اخیر دولت در برچسب زدن به مسلمانان انتقاد کرده بود، با واکنش تند مقامات دولتی روبه‌رو شد و برخی خواستار استعفای وی شدند.

 

 

در فضایی که اسلام‌هراسی در قالب آزادی بیان توجیه می‌شود مسلمانان هدف انواع تبعیض و جرایم قرار می‌گیرند. دولت فرانسه اکنون سیاست بیگانه‌سازی مسلمانان را در پیش گرفته است، به طوری که آنها باید پیوسته شایستگی خود را برای شهروندی این کشور به جامعه و دولت فرانسه ثابت کنند.
 
تا زمانی که فرانسه مسلمانان را به منزله «ستون پنجم» تلقی کند و آنها را از مبارزه علیه افراط‌گرایی کنار بگذارد و دولت این کشور از حملات افراط‌گرایان برای اهداف سیاسی خود در آستانه انتخابات سال آینده بهره ببرد، این کشور روزبه‌روز از ارزش‌های اساسی یعنی انسجام اجتماعی، آرامش مدنی و گفت‌وگو فاصله خواهد گرفت و جامعه به سوی تنش‌های دینی، خشونت و گسست پیش خواهد رفت.