واکنش عباس سلیمی به تعبیر نامناسب معاون رئیس‌جمهور؛ «عیسی‌خان» عذرخواهی کن
پیشکسوت قرآنی کشور با انتشار پیامی خطاب به رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، به انتقاد از عبارات به کار برده شده از سوی وی در رابطه با بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران پرداخت.
به گزارش ایکنا، عباس سلیمی، پیشکسوت قرآنی و معاون فرهنگی و امور زائران آستان حضرت عبدالعظیم(ع) با انتشار پیامی خطاب به عیسی کلانتری، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، به انتقاد از عبارات به کار برده شده از سوی وی در رابطه با بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران پرداخت. متن این پیام به شرح ذیل است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
عبارت پرمغز «ادب مرد به ز دولت اوست!» بیانی زیبا و ماندگار است که آن را منسوب به جناب شیخ اجل، سعدی علیه الرحمة می‌دانند. لکن ظاهرا بخشی از منظومه لیلی و مجنون و سروده «مکتبی شیرازی» شاعر اواخر قرن نهم و اوائل قرن دهم هجری است که در غرب شیراز «قصرالدشت» زاده شد و هم‌اکنون نیز در همان مکان آرمیده است و منظور از «ادب» همان سرمایه ارزشمند رفتاری انسان، زیباترین و جذاب‌ترین میراث حیات آدمی و ثمره تربیت شایسته انسان است که منشأ صدور «گفتار سنجیده و رفتار پسندیده» انسان به شمار رفته و به قدری از منظر دین اهمیت دارد که در کلام پیامبر اعظم و ائمه اطهار(ع) تحت عنوان برترین و ارزشمندترین میراث توصیف شده، با تعابیری چون «لا میراث کالادب» متمایز شده و فرد عاری از ادب را در شمار عقلا و خردمندان محسوب نمی‌کنند! و این مفهوم در حکمت ۳۳۴ غررالحکم به وضوح آمده است:
«لا عقل لمن لا ادب له !؛ هرکس که ادب ندارد، فاقد عقل و خرد است». به نظر می‌رسد از باب «در خانه اگر کس است، یک حرف بس است» بیان این فرمایشات، جایگاه ادب و موضع افراد بی‌بهره از ادب را به خوبی نشان می‌دهد.
در این روزها، آقای معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در یکی از سخنان خود تعبیر نامناسبی را در مورد پیر پیروزمند جماران و فریادگر بزرگ تکبیر و توحید، امام عظیم‌الشأن و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به کار برده که اگرچه تاکنون دلیلی بر عمد و غرض‌ورزی وی نیافته‌ام، اما سخن او در مورد امام، تعبیری زشت و ناپسند، ناحق و غیر مؤدبانه بود و البته او اولین نفر از سیاستمدارانی نیست که عبارات نامناسب را در ادبیات سیاسی کشور به کار گرفته، ولی امیدوارم آخرین نفر آنان در این مقوله باشد!
احتمالا آقای کلانتری فراموش کرده که دانش‌آموز خردسال و گمنامی در شهر مرند بوده که اگرچه با تلاش خود مراحل تحصیلی را طی کرده، ولی به برکت انقلابی که همان امام فقید، رهبری آن را بر عهده داشته، از پشت نیمکت دبستان ابتدایی به پست وزارت رسیده و از این جهت همواره وام‌دار آن امام راحل بوده و اینگونه سخن گفتن در مورد امام، جز بی‌مهری و حق‌ناشناسی و بی‌معرفتی نام دیگری نمی‌تواند داشته باشد!
ایشان نباید غافل شود که تعبیر نامناسب به کاربرده شده توسط او نه تنها مورد تأیید ملت بزرگ ایران و آزادگان جهان نیست، بلکه از سوی حدود ۷۰۰ شهید گلگون‌کفن مرند از جمله وزیر شهید موسی کلانتری، برادر متواضع و فروتن او، بیش از ۱۶۰۰ جانباز سرافراز و بیش از یکصد تن از آزادگان قهرمان و همچنین، مردم متدین و ولایت‌مدار مرند نیز مردود است!
علی‌القاعده او باید پاسدار حرمت و تفکر مفاخر مرند و مشاهیر ادبی، هنری، سیاسی، اجتماعی و همچنین، عرفا و علمای شهر و دیار خود، چون فقیه عارف آیت‌الله میرزا علی‌اکبر مرندی، آقاعلی مدرس زنوزی (استادالاساتید)، حکیم ملا عبدالله مدرس زنوزی، خلیل خان گلین قیهای، محمدعلی فخرالدینی شاعر، استاد حاج شیخ محمدفاضل مرندی، غلامرضا شافعی، وزیر و سفیر، پروفسور حمزه گنجی، اسماعیل یکانی، روزنامه‌نگار و قاضی بلندپایه و ده‌ها چهره شاخص پرآوازه از زنان و مردان افتخارآفرین مرند باشد.
ضرورت دارد یک بار دیگر آقای کلانتری مفاد حکمت ۷۳ نهج‌البلاغه را مرور کند که می‌فرماید: «کسی که خود را رهبر مردم (و مدیر آنان) قرار دهد باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد، خود را بسازد». زیرا آن کس که خود را تعلیم دهد و ادب کند، سزاوارتر و بهتر است از کسی که دیگران را تعلیم دهد و ادب بیاموزد.
جناب آقای کلانتری!
بپذیرید که به کارگیری تعبیر ناپسند شما تحت عنوان «امام، فرزند ناخلف آمریکا بود!» لااقل یک اشتباه لفظی فاحش به شمار می‌آید. اگر به شما بر نخورد! عبارت مزبور شبیه آن است که در مورد شما گفته شود آقای کلانتری! فرزند ناخلف شوروی سابق و یا انگلستان فعلی است! آخر چه ربطی دارد برادر؟!
باید به گونه‌ای سخن گفت که به موازات رعایت ادب و همچنین، حفظ شئون افراد، تعابیر ما دستمایه دشمنان و بدخواهان نیز نشود. مضافا اینکه ادبیات سیاستمداران باید ادبیات دیپلماتیک و فاخر باشد.
خدا می‌داند و بندگان صادق خدا نیز می‌دانند که من با شما سیاسی سخن نمی‌گویم و ارزیابی من در مورد سخن شما همان است که گفته شد، لااقل یک اشتباه لفظی!
و بدانید که امام هرگز فرزند ناخلف آمریکای جبار بی‌منطق و هیچ قدرت پوشالی فاسد دیگری نبود، بلکه اگر کوچکترین بهره‌ای از علم انساب برده باشید، او فرزند مجاهدی غیور به نام شهید سیدمصطفی و درحقیقت، فرزند خلف پیامبر اعظم و زهرای اطهر و فرزند پاک حضرت موسی بن‌جعفر، سلام الله علیهم اجمعین است و بدون مبالغه در مورد شخصیت و منزلت حضرتش، مظهر ادب و نزاکت بود، تا آنجا که حتی در هنگامه‌های سخت سیاسی، زمامداران خودسر را نیز مؤدبانه خطاب قرار می‌داد :«آقای کارتر! آقای شاه!» و ... یادتان رفته است؟
خلاصه کلام اینکه از شما بعید بود به عنوان یک سیاستمدار نسبتا کهنه‌کار، آن‌گونه در مورد امام، سخن بگویید! لذا برادرانه به شما توصیه می‌شود که ضمن توضیح و شفاف‌سازی در مورد سخنان خود، اشتباه خویش را تصحیح و از امام عزیز عذرخواهی کنید که اینگونه پوزش‌خواهی نه نشانه ضعف است و نه علامت ترس.
من آنچه شرط بلاغ بود با تو بگفتم!
هفتم آذرماه سال ۱۳۹۹
خادم‌القرآن عباس سلیمی»
انتهای پیام
