محمدرضا یوسفی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتوگو با ایکنا درباره فعالیتهای ادبی خود گفت: کرونا ضمن اینکه من را خانهنشین کرده، اما باعث شده است بر آثار در دست تألیفم متمرکز شوم. یکی از این کارها نوشتن رمانهایی از روی شاهنامه است و تاکنون ۳۰ جلد از آن منتشر شده است.
وی افزود: محتوای مجموعه رمانهای شاهنامهها ویژه نوجوانان به نگارش درآمده و داستانهای آن بازآفرینی شده است. در واقع این داستانها به صورت اپیزودی به هم پیوسته است که در شاهنامه منفک هستند؛ بنابراین سعی کردم خلأهای داستانی و گسیختگی داستانهای شاهنامه را پر کنم. همچنین این داستانها با اتمام شاهنامه به پایان نرسیده و شخصیتها وارد تاریخ ایران میشوند که در حال حاضر به مقطع تاریخی قاجار و مشروطه رسیده است.
یوسفی ادامه داد: حدود ۳۰ جلد دیگر از داستانهای شاهنامه را به ناشر تحویل دادهام و به نظرم میرسد تا ۷۰ جلد هم برسد که قرار بود منتشر شود که به دلیل مواجه شدن با ویروس کرونا، به تأخیر افتاد. زیرا همزمان با شیوع این ویروس، گرانی کاغذ و افزایش هزینههای چاپ نیز عاملی شد تا چاپ این آثار به تعویق بیفتد.
این نویسنده در ادامه بیان کرد: در رابطه با نگارش این داستانهای مطالعات گستردهای در حوزه تاریخ، جامعهشناسی ایران، ورود ایران به مدرنیته، مردمشناسی اسطوره و ... انجام دادم زیرا همیشه آرزویم بود به شاهنامه بپردازم. چون در کودکی نقال و پردهخوانها را میدیدم که شاهنامهخوانی میکنند و این کهنالگو در ذهنم نشست کرده بود و علاقه بسیاری به آن داشتم؛ بنابراین شاهنامه را از حالت شعر و متن کلاسیک در قالب متنی نو و با ساختار داستان برای گروه سنی کودک و نوجوان نوشتم.
یوسفی تصریح کرد: کهنالگوها از نظر ساختاری همواره در حافظه جمعی مردم جای دارند. همه ما رستم و سهراب و دیگر شخصیتهای شاهنامه را میشناسیم و با به زبان آوردن نام آنها به چند هزار سال تاریخ ایران باستان برمیگردیم.
انتهای پیام