شیوه برخورد پیامبر(ص) با نقاط منفی فرهنگ جاهلی

به گزارش ایکنا، نشست علمی تخصصی با موضوع «قرآن و به‌گزینی فرهنگ‌ها» از سوی انجمن علمی دانشجویی دانشکده علوم قرآنی آمل برگزار شد. در ادامه متن سخنان رقیه صادقی‌نیری، استاد دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، از نظر می‌گذرد؛

 

صادقی‌نیری در این نشست اظهار کرد: قرآن و به‌گزینی فرهنگ‌ها، روش‌تعامل قرآن و پیامبر با فرهنگ‌ها و آئین‌های مختلف را به خوبی نشان می‌دهد و علاوه بر اینکه روش تعامل قرآن با فرهنگ‌های دیگر را به ما می‌آموزد در مبحث رفتارها و تعاملات فردی و اجتماعی راهی را به ما نشان می‌دهد که کارگشاست.

 

در این عنوان مراد فرهنگ جاهلی است که در زمان نزول قرآن پیامبر با این فرهنگ رو به رو بوده است. پیامبر در ابتدا با نکات مثبت و منفی فرهنگ جاهلی مواجه شدند. در ابتدا به نکات مثبت فرهنگ جاهلی پرداختند و پذیرا شدند و سپس نکات منفی فرهنگ جاهلی به دو قسمت تقسیم کردند. (نکات منفی قابل اصلاح، نکات منفی غیرقابل اصلاح) در وهله بعدی پیامبر تلاش کردندکه نکات منفی قابل اصلاح را اصلاح کنند و در مرحله آخر رسالت پیامبر حذف موارد منفی بوده که قابل اصلاح شدن نبوده است.

 

شناسایی موارد مشترک در فرهنگ ها(فرهنگ عصر جاهلی و اسلام) مثل توحید، معاد، نبوت و ... استفاده از نکات مثبت فرهنگ عصر جاهلی برای اصلاح نکات منفی این فرهنگ و همچنین در مباحث مربوط به حج بسیاری از اعمال حج را که قبلا انجام می شده را پیامبر می پذیرند سپس اصلاح موارد منفی مثلا در طواف که به که لخت طواف می کردند و در این قضیه اصلاح انجام شد.

 

 به‌گزینی قرآن در انتخاب واژگان مانند واژه تسبیح که در آن زمان به معنای شناورشدن بوده است که اسلام این واژه را از عصر جاهلی گرفته و با حفظ همین معنای شناور شدن به مفهوم‌شناور شدن در تسبیح خداوند ارتقا داده است.

 

پیامبر در ارتباط با فرهنگ جاهلی که فرهنگی بوده است که مستقیما با آن در تعامل بوده و بر اساس شیوه پیامبر ایشان ابتدا تمام موارد مثبت این فرهنگ را پذیرفته و سپس در ارتباط با موارد منفی، که آن‌ها را به دو دسته تقسیم بندی فرمودند، موارد منفی قابل اصلاح را آرام آرام اصلا کردند و موارد منفی غیرقابل اصلاح که در مرحله آخر رسالت ایشان این موارد را از فرهنگ جامعه حذف کردند. بنابراین اگر ما همین شیوه را به سایر فرهنگ ها تسری دهیم همین اتفاق خواهد افتاد.در اصل این راه و روش یک الگویی برای اصلاح فردی و جمعی است.چرا که ۲۳ سال زمان زیادی نیست که این انسان‌های سخت گیر را به انسان‌های نرم خو که خواهان کسب علم و دانش هستند و این فرهنگ جدید را گسترش داده و رسالت خود را به انجام رساندند.