آغاز پخش نواهای رمضان از گلدسته‌های مساجد کردستان

به گزارش ایکنا از کردستان، رمضان در کردستان همچون سایر استان‌های کشور با آداب و رسوم خاصی آغاز می‌شود، هرچند به مرور زمان این آیین و آداب رسوم و سنت‌های شیرین در حال فراموشی است اما با این وجود هنوز هم مردم مناطق مختلف استان کردستان با رسم و شیوه خاص گذشته به میهمانی ماه خدا می‌روند.

مردم استان کردستان هر ساله با روزه گرفتن آخرین روز شعبان به نوعی به استقبال ماه میهمانی خدا یعنی ماه مبارک رمضان می‌روند و با این کار، خود را برای یک ماه عبادت و بندگی خالصانه آماده می‌کنند.

نوای «مرحبا، مرحبا یا شهرالرمضان» از اولین شب آغاز ماه مبارک رمضان قبل از اذان مغرب و عشاء از گلدسته‌های مساجد استان کردستان بلند خواهد شد و با این نوای دلنشین عطر معطر رمضان در جای جای استان کردستان می‌پیچد و در تمام کوچه و بازارهای این استان شادی و شعف وصف‌ناشدنی برقرار خواهد شد.

نوای «مرحبا» به معنی خیرمقدم گفتن به ماه مبارک رمضان بوده که در 15 شب اول ماه مبارک رمضان ابیات «مرحبا مرحبا یا شهرالرمضان، مرحبا مرحبا یا شهر الخیر و البرکت و الاحسان، مرحبا مرحبا یا شهر التسبیح و التلاوت القرآن» از گلدسته‌های مساجد به گوش می‌رسد.

مردم استان کردستان برای هر بخش از ماه مبارک رمضان نوا و ادعیه خاص آن زمان را دارند و برای سحری که در اصطلاح عامیانه کُردی به آن «پارشیو» می‌گویند یک ساعت قبل از اذان صبح از مساجد کردستان نوای «صلات» که به منظور بیدار شدن و فرارسیدن زمان سحری است، از تمام مساجد سطح شهر و روستاهای کردستان بلند می‌شود.

در گذشته در استان کردستان مرسوم بوده که با شلیک توپ مردم از آمدن ماه رمضان باخبر می‌شدند که این رسم در حال حاضر منسوخ شده است همچنین برای سحری در کوچه و خیایان‌های سطح شهر دف‌نوازی، مدیحه سرایی و نواختن «دو طبله» انجام می‌شد که امروزه به صورت محدود در سطح روستاها و شهرهای کوچک برگزار می‌شود. در روستاها نیز افراد مسن حدود يک ساعت قبل از اذان صبح با دعا و مناجات به درگاه خدا و به اصطلاح محلی«شَوخوانی» با صدای بلند اهالی روستا را بيدار می‌‌كردند.

یکی دیگر از سنت‌های روستاهای کردستان در ماه مبارک رمضان پخت نان محلی که به اصطلاح محلی به آن «کولیره» می‌گویند، است که در روز آخر شعبان مردم روستا به صورت دسته جمعی اقدام به پخت نان محلی می‌کنند و اعتقاد داشتند كه اين كولیره با نان ساير روزهای سال متفاوت بوده و باید پر‌مايه‌تر باشد.

از ديگر سنت‌های خوب مردم ‌در كردستان و در ماه مبارک رمضان، مراسم آشتی‌كنان بود چراکه هر ساله در آستانه‌ رمضان بزرگان هر منطقه به سراغ خانواده‌هايی می‌رفتند كه با هم كدورتی داشتند و آنها را برای ورود به ماه رمضان آشتی می‌دادند و اعتقاد داشتند كسانی‌كه با وجود كدورت وارد رمضان شوند، عباداتشان قبول نمی‌شود.

از دیگر آداب زیبای ماه رمضان در کردستان، اقامه نماز «تراویح» بعد از اذان عشاء است که روزه‌داران هر شب در مساجد جمع شده و به صورت جماعت به اقامه این نماز می‌پردازند. نماز تراویح بیشتر به صورت ۲۰ رکعت اقامه می‌شود که در انتهای آن نیز سه رکعت نماز سنت «وتر» اقامه می‌شود و بعد از اقامه نماز تروایح و وتر، مراسم دعاخوانی، مولودی، پرسش و پاسخ مذهبی از امام جماعت مسجد نیز برگزار می‌شود.

نوای حزن انگیز «الوداع یا شهر رمضان» از شب ۱۵ رمضان از مساجد کردستان طنین انداز می‌شود، این نوا تلنگری است برای آنان که بهره‌ای از کوچه‌های پرخیر و برکت شهر رمضان را نبرده‌اند تا حسرتی بر دل آن‌ها در پایان ماه رمضان باقی نماند و حداقل از این فرصت اندک نهایت استفاده را از خوان پربرکت خداوند متعال ببرند.

با پخش نوای الوداع از مناره‌های مساجد کردستان تضرع و دعا و راز و نیاز روزه‌داران کردستانی با خداوند متعال بیشتر از روزهای گذشته ماه رمضان خواهد بود تا شاید در این روزهای پایانی الطاف الهی شامل حال آن‌ها شود و بخشایشی از درگاه خداوند متعال برای آنان ایجاد شود.

در این ماه مبارک انگار تمام کائنات رنگ پاکی و پاکیزگی به خود می‌گیرد و دل‌های همگان در جستجوی حقیقتی است که برای آن خلق شده است تا شاید کیمیای سعادت خود را در کوچه پس کوچه‌های رمضان باز یابند.