راضیم من بر رضایت ای خلیل...

 

اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین. 

 

خدایا! قرار بده برایم در این روز بهره‌ای از رحمت فراوانت و راهنماییم کن در آن به برهان و راه‌های درخشانت ببر مرا با کمند محبت خویش به سوی رضایت همه جانبه‌ات ای آرزوی مشتاقان 

انسان روزه‌دار در روز نهم ماه مبارک رمضان از خدای مهربان می‌خواهد: 

 

 

«اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ» خدایا! در این روز از رحمت گسترده خود مرا بهره‌مند بگردان بدیهی است که رحمت گسترده خداوند متعال همه اشیاء و موجودات عالم را فراگرفته است«و برحمتک التی وسعت کل شی» و خداوند متعال به اسم رحمان، رحمتی منبسط به همه عالم دارد اما در اینجا درخواست روزهدار، رحمت رحیمی خداوند متعال است که مخصوص بیدار دلان عالم است که آن را «نفخه رحمانی» نیز می‌گویند چنان که رسول خدا(ص) فرمود: ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعرضوا لها» همانا برای شما در ایام عمر نفحاتی از جانب خداوند متعال است هان خود در معرض آن نفحات قرار دهید 

به قول مولوی: 

گفت: پیغمبر که نفحت‌های حق

اندرین ایام می‌آورد سبق 

گوش و هش دارید این اوقات را

در ربایید این چنین نفحات را 

نفحه‌ای آمد شما را دید و رفت

هر که را می‌خواست جان بخشید و رفت 

 

 

«واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ» خدایا! در این روز مرا به دلایل روشن خود راهنمایی فرما 

بدیهی است مراد در اینجا، رحمت و محبت خداست که براهین را قوی و روشن می‌کند هر چه عقل انسان به عشق و محبت خدا نزدیک شود، روشنی و اتقان او بیشتر می‌گردد و آن اتقان عقل را «حکمت» می‌گویند و خداوند متعال حکمت را عنایت خویش به بندگان می‌داند: « وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا» بقره 269 و کسی را که خدا حکمت عطا کند خیری کثیر است یعنی نورانیت و اتقان آن پیوسته و پایدار است 

 

به قول مولوی: 

بسته شیر زمینی چون حبوب 

جو فطام خویش از قوت القلوب 

نور حکمت خور که شد نور ستیر

ای تو نور بی حجب را ناپذیر 

 

 

سومین درخواست انسان روزه دار رضایت و جلب خشنودی کامل خداوند متعال است«وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین» خدایا! ناصیه مرا با کمند محبت خویش بگیر و به سوی رضا و خشنودی کامل خود هدایت فرما ای آرزوی مشتاقان عالم .

 

بدیهی است که غایت آرزوی عاشقان و مشتاقان عالم، جلب رضایت و خشنودی کامل حق تبارک و تعالی است، و این زمانی محقق می‌شود که انسان روزه دار و مشتاق لقای پروردگار در آستان عشق الهی قرار بگیرد و ناصیه خود را به کمند محبت و دلدادگی او بسپارد یا به عبارت دیگر جان را در آستین محبت او قرار دهد. 

 

به قول حافظ: 

حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است 

کسی این آستان بوسد که جان در آستین دارد 

 

مصداق بارز آن امام حسین(ع) در روز عاشوراست که در لحظه جان فشانی می‌فرماید: الهی رضا برضائک و تسلیما لقضائک لا معبود لی سواک» 

 

راضیم من بر رضایت ای خلیل

این تن خونین من باشد دلیل