برپایی جشن و مراسم برای پیامبر و ائمه ریشه قرآنی دارد

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی رستم‌نژاد، استاد جامعة المصطفی العالمیه نهم اردیبهشت ماه در ادامه مباحث تفسیری به آیه 33 سوره مریم «وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا ﴿۳۳﴾ » اشاره کرد و گفت: بر اساس آیه شریفه 21 احزاب«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا» هر چیزی از فعل و تقریر و عمل و بیان رسول‌الله صادر می‌شود الگوست؛ این روش تربیتی قرآن کریم است تا صحابه و تابعین و دیگران ایشان را الگو قرار دهند؛ در مورد امام علی(ع) داریم یا میزان‌الاعمال یعنی ایشان ترازوی عمل است تا همه خود را با او بسنجند.

وی افزود: خدا خواسته از رسول‌الله یاد شود تا الگو باشد زیرا در دوره بعد از وفات جسم او در میان مردم نیست؛ این یادآوری برای همان مسائل تربیتی است؛ قرآن دستور داده شما نام و یاد ایشان را همواره مدنظر داشته باشید؛ همچنین در آیه 41 مریم فرموده که «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا ﴿۴۱﴾» این یادآوری نسبت به ابراهیم در حالی است که قرن‌ها از زمان او گذشته ولی به پیامبر و پیروانشان می‌فرماید او را یاد کنید همچنین فرموده است: وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ یا وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ. 

معاون آموزش حوزه‌های علمیه بیان کرد: قصد قرآن این است که اینها همیشه پیش چشم باشند زیرا می‌خواهیم از آنها الگو و ارشاد بگیریم؛ همچنین دارد: وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ؛ جال اینکه دلیل این یادکردن را مطرح فرمود یعنی چون او صادق‌الوعد است باید یادآوری شود؛ صادق‌الوعد بودن عمل است و باید به آن تاسی بکنیم. بر اساس این آیات، مجرد یادکردن از بزرگان دینی معنا ندارد بلکه یاد برای آن است که الگو و نقشه تربیت برای سایر انسان‌ها باشد.

رستم‌نژاد تصریح کرد: در آیه 45 سوره ص«وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ»، جهت الگودهی آنها را مطرح کرده یعنی ابراهیم و اسحاق و یعقوب صاحب قدرت و بصیرت هستند؛ این آیات پاسخ به وهابیت است که می‌گویند چرا موالید و مجالس برای ائمه و پیامبر می‌گیرید؛ قرآن اولیاء خود را برجسته کرده و بر یادکردن ایشان تاکید دارد زیرا آنها میزان اعمال و الگو هستند.

وی اضافه کرد: قرآن به خصوص در آیه 33 مریم «وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا» سه نکته را متذکر شده است؛ سلام بر روز تولد، روز وفات و روزی که برانگیخته می‌شوند؛ یعنی جشن‌ها و موالید ریشه قرآنی دارد؛ ایام شهادات و رحلت‌ها یاد و ذکر از بزرگان است تا آن شخصیت‌ها به عنوان الگوی برجسته شوند.

رستم‌نژاد با بیان اینکه هر اتفاقی که در یک روز بیفتد و سبب یاد خدا شود برجسته است لذا فرمود: وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ، افزود: همه روزها روز خداست ولی اینکه برخی روزها را یاد کرده جنبه تربیتی دارد؛ حواریون از عیسی(ع) درخواست مائده آسمانی کردند و  عیسی دعا کرد که خدایا از آسمان برای ما مائده بفرست تا عید برای پیشینیان و آیندگان باشد؛ اینکه خدا غذایی از آسمان بفرستد چه عیدی برای آیندگان و پیشینیان است؟ این نشان می‌دهد آیندگان با این اعجاز یاد عیسی می‌کنند و باورشان به خدا زیاد می‌شود و از سبک زندگانی پیامبران الگو می‌گیرند.