مشارکت مردم در انتخابات؛ مؤثر در ایجاد همدلی و وحدت اجتماعی

شیخ عبدالله دریایی، دانش‌آموخته فقه و معارف اسلامی و از علمای اهل سنت استان هرمزگان در گفت‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: وجود وحدت در جامعه علیرغم تفاوت دیدگاه‌ها از ضروریات پیشرفت و ترقی به حساب می‌آید. خداوند متعال در آیه 46 سوره انفال می‌فرماید: «وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ؛ و با هم نزاع نكنيد تا سست نشويد و مهابت شما از بين نرود» قطعاً انسان‌ها متفاوت‌اند اما این تفاوت‌ها باید در کنار همدلی‌ها یک زندگی مسالمت‌آمیز را رقم زند. اگر همدلی نباشد تفاوت‌های خلقتی افراد به نزاع منجر شده و استعدادها ضایع می‌شود.

وی افزود: شرکت در انتخابات حتی به فرض تأمین نشدن وجهه نظر ما در مسائل گوناگون، می‌تواند در راستای ایجاد وحدت اجتماعی مؤثر باشد و به ایجاد همدلی کمک کند. بدین صورت که اگر فرد موردنظر ما هم انتخاب نشود، ما اصل این مشارکت را تحریم نکرده و در کنار فرد منتخب غیر هم‌نظر با ما، استعدادها و توانایی‌های خود را به جامعه تزریق کرده و از این طریق جامعه را منتفع سازیم و همدلی را در کنار تفاوت دیدگاه‌ها به معرض نمایش بگذاریم که اگر این‌گونه باشد حاصل تفاوت، همدلی (و نه تنازع) خواهد بود و در آینده این امکان که نظر و ایده ما از طریق انتخابات تأمین شود وجود خواهد داشت.

مدرس مدرسه دینی سلطان‌العلماء طولای قشم تصریح کرد: اگر در انتخابات شرکت نکرده و آن را تضعیف کردیم به این علت که در حال حاضر نظر ما در مورد کاندیداها و نحوه برگزاری، تأمین نشده است و مدام با منتخبین در کشمکش و تنازع بسر بردیم، همدلی‌ها رخت بربسته و نه‌تنها اینکه در واقعیت موجود جامعه نمی‌توانیم استعداد و توانایی‌مان را به جامعه تزریق کنیم، بلکه مهابت جامعه را از بین برده و امکان منتخب شدن فرد ایدئال با شرایط مدنظر خودمان را هم در آینده با چالش روبرو خواهیم کرد.

شیخ دریایی اضافه کرد: هنر آن است که وقتی نتوانستیم از یک راه ایده صحیحمان را به جامعه تزریق کنیم در سایه همدلی و وحدت و نه تنازع، آن را از مردممان دریغ نکنیم. چراکه ما در این زندگی کوتاه، وقتی برای تنازع نداریم و موظفیم از طرق ممکن و متناسب با واقعیت جامعه، توانایی و استعداد خدادادی‌مان را در جهت انتفاع خویشتن و جامعه بکار گرفته و در این زمینه نزد باری‌تعالی مسئول هستیم.

لزوم رعایت اخلاق در انتخابات

وی بیان کرد: توفیق خدمت، عطایی الهی بوده که بسیار ارزشمند است. از این رو وقتی داوطلب دریافت این عطا می‌شویم باید به جنبه منحه الهی بودن آن توجه کنیم. وقتی کاندید یک منصب اجتماعی می‌شویم هدفمان این باشد که چون در زمینه فلان خدمت قدرتمند و امانت‌دار هستیم، کاندید شده‌ایم تا از طریق خدمت به خلق بیشتر مقبول درگاه الهی شویم که اگر چنین شود اخلاق انتخاباتی در ما متبلور می‌شود. همان اخلاقی که زیربنای دعوت پیامبران بوده است و دیگر حرکات، سکنات، تبلیغات، روابط، دیدارها، سخنان، نظرات، اعلام برنامه‌ها و حتی نقدهایمان اخلاقی خواهد شد.

این دانش‌آموخته فقه و معارف اسلامی ادامه داد: این‌گونه وقتی می‌خواهیم خویشتن را به دیگران معرفی کنیم، آنچه را که می‌توانیم و هستیم را خواهیم گفت، تنها هدفمان رسیدن به ‌جایگاه و منصب نخواهد بود که از هر وسیله ممکن به‌جا یا نابجا بهره گیریم، هرگز تخریب دیگران را مایه بنای شخصیتی و منصبی خود قرار نداده و به دروغ وعده نمی‌دهیم. بلکه یوسف‌وار نه به خاطر تشنگی منصب بلکه به خاطر شیفتگی خدمت ندا سر می‌دهیم: «اجْعَلْنِي عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ؛ مرا بر خزانه‌هاى اين سرزمين بگمار، كه من نگهبانى دانا هستم»[آیه 55 سوره یوسف].

شیخ دریایی عنوان کرد: وقتی اخلاق بر رفتارمان حاکم باشد و ما هم برای خدمت انتخاب نشویم، بازهم هر آنچه را که از دستمان برمی‌آید برادروار از منتخبین دریغ نخواهیم کرد و زیبایی اخلاق به همین است. همیشه در هر منصب و موقعیت اجتماعی باشیم یا خود مستقیماً و خالصانه خدمت خواهیم کرد و یا دوشادوش برادرانمان در عرصه خدمت یاریگر آن‌ها می‌شویم و در نهایت این اخلاق است که ما را مؤدب خواهد کرد، ادبی که نور فلک و عصمت ملک است.