به گزارش ایکنا از خوزستان، یکی از نامههای ثبت شده امام جواد علیهالسلام در تاریخ، نامه ایشان به یکی از خواص اصحاب خود؛ علی بن مهزیار اهوازی است.
این نامه در کتاب «الغیبه، شیخ طوسی» و «بحارالانوار، علامه مجلسی» نقل شده است. متن نامه چنین است:
بسم الله الرحمن الرحیم. یا علی احسن الله جزاک و اسکنک جنته و منعک من الخزي فی الدنیا و الآخرة و حشرک الله معنا. یا علی قد بلوتک و خیرتک فی النصیحة و الطاعة و الخدمة و التوقیر و القیام بما یجب علیک. فلو قلت اني لم ار مثلک لرجوت ان اکون صادقا فجزاک الله جنان الفردوس نزلا فما خفی علی مقامک و لا خدمتک فی الحر و البرد، فی اللیل و النهار فاسأل الله اذا جمع الخلائق للقیامة ان یحبوک برحمته تغتبط بها انه سمیع الدعاء.
به نام خداوند بخشاینده مهربان. ای علی بن مهزیار خداوند به تو جزای نیکو عنایت فرماید و جایگاه ترا بهشت قرار دهد و از خواری دنیا و آخرت مصون دارد و تو را با ما محشور بگرداند.
تو را به پند و اندرز و اطاعت و خوف و وقار و مسکنت و در آنچه واجب است آزمودم، اگر بگویم مانند تو را در میان اصحاب ندیدهام، امیدوارم راستگو باشم، خداوند جزای اعمال نیک تو را بهشت برین قرار دهد، البته مقام تو بر ما پنهان نیست و خدمت تو هم پوشیده نیست که در سرما و گرما و شب و روز به واجبات قیام کردی، من از پیشگاه خداوند تقاضا دارم وقتی که همه خلائق را جمع میکند، تو را به پاس دوستی ما به رحمت خویش متنعّم سازد به طوری که مورد غبطه دیگران گردد، او خداوندی است که شنونده هر دعایی است.
انتهای پیام