یادی از مجاهدت‌های مرحوم سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین محمدرضا نوراللهیان، رئیس سابق سازمان حوزه‌ها و مدارس علمیه خارج از کشور و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس به انگیزه چهلمین روز درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی اکبر محتشمی‌پور یادداشتی را در اختیار ایکنا قرار داده‌اند؛ در این یادداشت آمده است:

همه‌ کسانی که از فعالیت‌های پرثمر، جهت‌دار، برنامه روشن و تأثیرگذار مرحوم امام موسی صدر در لبنان، سوریه و عمدتاً در خاورمیانه مطلع هستند، به یاد دارند که مرحوم آقا موسی در دهه 40 و 50 چه نقش تعیین‌کننده‌ای در اعتلا و عظمت‌بخشی به اسلام و شیعیان لبنان و سوریه ایفا کرد.

در تاریخ انقلاب اسلامی ایران از دهه 60 آن نقش محوری و تأثیرگذاری که امام صدر و یارانش امثال شهید چمران در حرکت المحرومین لبنان و امل پایه‌گذاری کردند از سوی مرحوم سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور، به کامل‌ترین وجه ممکن تکمیل شد. اگر امروز در جهان تشیع، لبنان سربلند است و در جهان اسلام به‌عنوان کشور یک مبارز و مقاوم در برابر اشغالگری و صهیونیسم شناخته می‌شود و شیعیان و اعضای حزب‌الله در کشور خودشان و در منطقه دارای یک پایگاه و جایگاه بلند و رفیعی هستند باید عمده این نقش را به زنده‌یاد محتشمی‌پور نسبت داد.

خداوند مرحوم آقای دکتر حسین شیخ‌الاسلام را رحمت کند ایشان وقتی‌ می‌خواست این ثمره حیات مرحوم محتشمی‌پور را پاسداری کند بهترین شکل ممکن دیپلماسی را از مرکز هدایت می‌کرد و در سوریه و لبنان او آن را به ثمر می‌رساند.

من قبل از انقلاب اسلامی دو بار خدمت امام موسی صدر رسیده‌ام و می‌دانم که اگر حرکت مرحوم آقای محتشمی‌پور نبود امروز پایه‌گذاری علمی و عملی آن مؤسس یعنی مرحوم امام موسی صدر به این نتیجه بزرگ در آن کشور نمی‌رسید.

در سال 1362 مأموریتی در سوریه داشته‌ام و در آنجا با خانواده زندگی می‌کردم، نقش بین‌المللی را در بین یک عالم دینی و هوادار امام خمینی(ره) به چشم می‌دیدم. ملاقات مرحوم محتشمی‌پور با چهره‌های برجسته جهان اسلام از حجاز، کویت، بحرین و از مصر و قاهره در کشورهای مختلف اسلامی و کشورهای غیراسلامی در اروپا و سرزمین‌های دیگر از ایشان یک چهره بین‌الملل اسلامی ساخته بود و او با یک نقشه راه در اعتلای اسلام و در راه جهاد و مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی، راسخ و مجاهد حرکت می‌کرد و این عجیب است که انسان‌های هدفمند باید عمرشان را در مهاجرت و مجاهدت سپری کنند تا عاقبت آن‌ها یک عاقبت خیر و سعادتمند باشد. به خاطر دارم وقتی‌ که مرحوم آقای محتشمی‌پور بازگشت چگونه در جو و فضایی که بسیار ملتهب بود برای عظمت اسلام و تشیع و برای پایداری راه امام خمینی(ره) در نجف، حرکت عظیم علمی را آغاز کرد.

ویژگی‌های یک مجاهد اسلامی که قرآن در آیات متعدد آن را توصیف کرده و یک مهاجر الی الله تا واپسین روزهای حیات پرثمر مرحوم آقای محتشمی‌پور از منش و روش سیدعلی‌اکبر بزرگوار ما جدا نشد بلکه روح تزاید و تکامل بود. به خاطر دارم که در دوره‌ای که ایشان برگشتند به نجف اشرف و به فرموده خودشان پناهنده به جد بزرگوارشان امیرمؤمنان شدند چه سختی‌ها و ناملایماتی را مواجه شدند و چقدر از دست نابخردان طعنه و آزار شنیدند.

سال 1390 به همراه آقای احمد مسجدجامعی و چند نفر دیگر از دوستان از جمله رئیس خبرگزاری وقت ایکنا برای مأموریت و زیارت عتبات عالیات به نجف مشرف شده بودیم و با آقای محتشمی‌پور در خانه 40 متری ایشان که شامل کمترین امکانات زندگی بود ملاقات کردیم در حالی که ایشان یک شخصیت علمی بودند که دوره‌ای وزیر و دوره‌ای سفیر بودند.

ایشان می‌گفتند برق در نجف نزدیک به 14 ساعت در آن زمان قطع می‌شد؛ مجموع خانه و حیات از 40 متر شاید تجاوز نمی‌کرد. آقای مسجدجامعی در هنگام بازگشت با تأثر بیان می‌کرد که چرا ایشان باید در چنین شرایطی زندگی کند و همسر وفادار ایشان که خود از مؤمنات و انسان‌های از خودگذشته و فداکار هستند نیز در همان شرایط همراهی همسر گرامی خودشان را داشته باشند.

در یکی از سفرها تا پاسی از شب مهمان مرحوم محتشمی‌پور بودم؛ وقتی‌ که منزل خودشان را به شارع الرسول انتقال دادند من و دکتر ابوالفضل فاتح مهمان ایشان بودیم و اوج تعالی یک انسان مهاجر و مجاهد را و گزارشی که از تلاش‌های علمی که در جهت احیای نام امام خمینی(ره) در نجف مرحوم آقای محتشمی‌پور انجام دادند را مشاهده کردیم؛ آن مَدرس‌ها یعنی مکان‌هایی که تدریس در آنجا در هر ساعت روز حتی در شب انجام می‌شد را مشاهده کردیم. کتابخانه بسیار شکوهمند مرحوم باید همان‌طور که کتابخانه ملی تعهد دارد آن را تجهیز و به کمال برساند.

روحش شاد و یادش گرامی باد