به گزارش ایکنا، حادثه منا دوم مهر 94 برابر با ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵ و دهم ذیالحجه ۱۴۳۶ همزمان با عید قربان در مراسم رمی جمرات در «خیابان ۲۰۴» نزدیك تقاطع آن با «خیابان ۲۲۳» در منطقه منا رخ داد. صبح روزی که حجاج برای رمی جمرات به سوی سرزمین منا حرکت کردند، بیتدبیری مأموران و مدیران سعودی در مسیر اصلی حرکت زائران موجب بروز این فاجعه بزرگ و قربانی شدن هزاران زائر بیتالله شد. البته گرمای هوا، خستگی حجاج، ازدحام جمعیت و فقدان امدادرسانی به هنگام را نباید نادیده گرفت. فاجعهای که از آن به عنوان «مرگبارترین رویداد تاریخ حج» یاد میشود.
تعداد جانباختگان ایرانی ۴۶۴ نفر اعلام شد كه تمامی مفقودشدگان حادثه تا 16 دی ۱۳۹۴ شناسایی و ۴۲ قربانی دیگر در قبور الشهدای مكه دفن شدند. به رسم هر ساله، در سال 94 نیز کاروان قرآنیان در قالب «کاروان نور» به منظور اجرای محافل و برنامههای قرآنی میان مسلمانان جهان اسلام به سرزمین وحی مشرف شدند.
حسین رستمی از تهران، حمید شاکرنژاد از خراسان رضوی، مسعود سیاح گرجی از تهران، محسن حاجیحسنی کارگر از خراسان رضوی، حسن دانش از یزد، حجتالاسلام والمسلمین محمدمهدی رجبی از خراسان رضوی، محمدجواد کاشفی از خراسان رضوی، مختار دهقان از خراسان رضوی، ابراهیم فلاح تبسم چهره از گیلان، محمدرضا تقانی از البرز، مرتضی یادگاری از تهران، هادی ایزدپناهی از تهران، مهدی علی بابایی از اصفهان و مجید نوری از زنجان و همچنین محمد سعید سعیدیزاده به همراه چهار عضو این گروه به اسامی امین باوی، فؤاد مشعلی، سیدمعین موسوی و محمدعلی ناصری از جمله اعضای این کاروان قرآنی بودند.
همزمان با فاجعه منا پنج عضو کاروان قرآنی اعزامی به حج تمتع از جمله حسن دانش، محسن حاجی حسنی کارگر، هر دو از قاریان بینالمللی در سال ۹۴ محمدسعید سعیدیزاده، امین باوی و فؤاد مشعلی سه عضو گروه تواشیح باقرالعلوم(ع) که برای امر تبلیغ قرآن، اجرای برنامههای قرآنی در محافل به سرزمین وحی سفر کرده بودند مفقود شدند که پس از دو روز از این فاجعه، پیکر پاک محسن حاجی حسنی کارگر، قاری بینالمللی قرآن و امین باوی، مبتهل در سردخانهها شناسایی شد و یک هفته بعد پیکر حسن دانش در یکی از سردخانههای جده شناسایی شد و شناسایی پیکر محمدسعید سعیدیزاده و فؤاد مشعلی، که از اعضای گروه تواشیح باقرالعلوم(ع) بودند، در دی همان سال از سوی رئیس سازمان وقت حج و زیارت اعلام شد.
ایام ذیالحجه بهانهای است برای اینکه یادی از اعضای کاروان قرآنی که در این حادثه به شهادت رسیدند؛ داشته باشیم. امسال به سراغ رحیم باوی، برادر شهید باوی، رفتیم. او طی گفتوگو با ایکنا با ابراز گلایه از عدم تحقق وعدهها طی این سالها، اظهار کرد: متأسفانه وضعیت خانواده شهید باوی همانطور است که 6 سال قبل بود و هیچ کدام از وعدهها تحقق نیافت. این خانواده حتی زمینی دارند که منتظر ساخت آن بودند اما آن نیز رها شده است.
رحیم باوی برادر شهید باوی با ابراز گلایه از اینکه در کل ایران اسامی شهدای منا گمنام و فراموش شده است، اظهار کرد: به ویژه در آبادان اسمی از شهیدان محمدسعید سعیدیزاده، فؤاد مشعلی و امین باوی نیست. آنان فراموش شدهاند. از مخاطبان همیشگی برنامههای رادیو قرآن هستم و صحبتی را درباره شهدای منا نمیشنوم.
باوی ادامه داد: تمام وعدهها در حد حرف و فیلم و عکس خلاصه شده است، قرار بود عربستان دیه بدهد اما هنوز نداده است و نمایندهای از ایران این موضوع را پیگیری کند و از خانواده شهید باوی نیز امضا گرفته شد اما هیچ خبری نشده است.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا ایشان شغل ثابتی داشتند تا خانوادهشان از مستمری برخوردار شوند؟ گفت: شغلشان پیمانکاری بود و حتی تلاش شد شرکتی که پیمانکارش بودند، ایشان را رسمی کنند که نشد. شش سال سابقه کار داشتند. پیگیر بیمهشان شدیم و در حال حاضر همسر و فرزندانش مستمری بیمه را دریافت میکنند. همچنین بنیاد شهید ایشان را شهید محسوب کردند و خانوادهشان حقوق اندکی از آنجا دریافت میکنند.
بردار شهید باوی درباره ویژگی بارز این شهید و منش ایشان که برگرفته از آموزههای قرآنی بود، تصریح کرد: صدا و حنجره خوبی داشت و به دلیل علاقهمندی به قرآن اوقاتش را با تلاوت قرآن و تمرین تواشیح سپری میکرد. او یک مؤسسه خیریه با هدف کمک به فقرا و مساکین تأسیس کرد که از سوی اقوام و آشنایان و خیرین پولهایی برای کمک به فقرا و ایتام به ایشان داده میشد و حتی برای ایتام خانه ساختند.
وی با ناراحتی از اینکه در کل ایران اسم این شهدا گمنام و فراموش شده است، اظهار کرد: به ویژه در آبادان اسمی از شهیدان محمدسعید سعیدیزاده، فؤاد مشعلی و امین باوی نیست. از مخاطبان همیشگی برنامههای رادیو قرآن هستم و اصلاً صحبتی از شهدای منا نمیشود و صحبتها منحصر به ایام مناسبتی یا عید قربان است. کاری کنید که اسمشان همیشه در رادیو قرآن و شبکه قرآن شنیده شود. آنان دارای اذان و تلاوت بودند و همیشه صدایشان شنیده شود. شهید باوی نیز دارای تلاوت و تواشیح و اذان بودند و ما به این شهدا مدیون هستیم.
وی درباره سرانجام گروه تواشیح باقرالعلوم آبادان، اظهار کرد: گروه باقرالعلوم منحل شد و اعضای این گروه با گروه دیگری ادغام شدند که اکنون اسم آن گروه در خاطرم نیست.
شهید باوی دو فرزند به نامهای حیدر و عمار دارد که با وجود بیتابی در فقدان پدر، به تحصیل ادامه دادهاند. حیدر امسال به کلاس سوم ابتدایی میرود و عمار نیز دانشآموز کلاس دوم ابتدایی خواهد شد، اما موضوع مهم این است که طی سپری شدن شش سال از این فاجعه، چقدر یاد و خاطره این عزیزان را زنده نگه داشتهایم و چه میزان به وعدهها عمل شده است؟ آیا سراغی از این خانوادهها گرفتهایم یا فقط محدود شده است به ایام عرفه و عید قربان؟ هرچند شهدای منا در سرزمین وحی و مقدسترین نقطه زمین به دیدار معبود شتافتند و به معنای واقعی کلمه رستگار و سعادتمند شدند و مصداق آیه شریفه «وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا» هستند، اما بهتر است با تدبیر درست دِین خود را به خانواده این عزیزان ادا کنیم.
روحشان شاد و یادشان گرامی
انتهای پیام