اکونومیست: نپذیرفتن ترکیه در اتحادیه اروپا ناشی از مسلمان بودن این کشور است

به گزارش ایکنا به نقل از تی ار تی عربی، سال‌هاست که کارشناسان سیاسی برای توصیف مذاکرات عضویت بین ترکیه و اتحادیه اروپا از یک لطیفه روسی در دوره شوروی استفاده می‌کنند: «ما وانمود می‌کنیم که مذاکره می‌کنیم، آن‌ها تظاهر به اصلاح می‌کنند».

به گفته مجله اکونومیست بریتانیا، امروز تظاهر در این زمینه دیگر فایده‌ای ندارد، چراکه روند پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا مرده و راکد است.

در عوض، توافق اتحادیه اروپا با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه برای خروج مهاجران و پناهندگان از اروپا، محور اصلی روابط دو طرف است، این توافق نیز در وضعیت خوبی نیست.

گزارش‌های اتحادیه اروپا در مورد پیشرفت ترکیه در پیوستن به اروپا صفحات اول روزنامه‌های این کشور را اشغال کرده است، هرچند که امروز در آنکارا، اروپا یک قدرت سیاسی فرسوده است.

با این حال، چیزی که مقامات اروپایی نمی‌توانند بگویند، این است که ترکیه از هر کشوری در اتحادیه اروپا بزرگ‌تر است و بیشتر جمعیت آن مسلمان هستند و بسیاری از رأی‌دهندگان اروپایی از چشم‌انداز پیوستن چنین کشوری به اتحادیه وحشت دارند.

بنابراین با احتمال خیلی بالا اتحادیه اروپا، ترکیه را فارغ از وضعیت دموکراتیک آن نخواهد پذیرفت.

نشانه‌های این امر از زمان آغاز مذاکرات عضویت در سال 2005 وجود دارد؛ زمانی که رهبران اروپایی بر «فرآیند باز» اصرار داشتند که نتیجه مثبت برای آن تضمین نمی‌شد.

اکونومیست بر آن است که اروپایی‌ها «در اردوغان و دولتش بهانه‌ای فوق‌العاده برای عدم پذیرش خواسته ترکیه یافته‌اند، به ویژه با تنشی که در سال‌های اخیر با فرانسه، یونان و قبرس بر سر حقوق ترکیه در شرق مدیترانه ایجاد شده است.»

همان‌طور که وزیر خارجه آلمان چند سال پیش گفته بود تا زمانی که اردوغان در قدرت است، اتحادیه اروپا ترکیه را از قاره قدیمی دور نگه می‌دارد.

این روزنامه می‌افزاید: حقیقت این است که به احتمال زیاد این کار صرف‌نظر از اینکه چه کسی بر این کشور حاکم است، انجام خواهد شد.

در حال حاضر، اتحادیه اروپا و ترکیه تصمیم گرفته‌اند که بهترین کار این است که هیچ کاری انجام ندهند، نه می‌خواهند مذاکرات را قطع کنند و هر دو طرف نیز از این بن‌بست حاصلی به کف خواهند آورد.

از این نظر اروپا نمی‌خواهد روندی را که به آن اعتقاد ندارد، پیش ببرد و اردوغان نیز نمی‌خواهد اصلاحاتی را بپذیرد که کنترل او را بر بخش‌هایی از اقتصاد و نهادهای ترکیه تضعیف کند.

در نتیجه توافقی که در سال 2016 منعقد شد و مرتبط به ورود یک میلیون مهاجر و پناهنده به یونان بود، محور ارتباط بین دو طرف است. دولت اردوغان در ازای 6 میلیارد دلار کمک به پناهندگان سوری و وعده مبهم مبنی بر سفر بدون روادید برای شهروندان ترکیه به اروپا، شبکه‌های قاچاق را متوقف کرده و مهاجران را که قصد عبور از دریای اژه را داشتند، بازگرداند.

این مجله خاطرنشان می‌کند که «اتحادیه اروپا دلایلی برای خوشحالی پس از این اقدامات دارد، اما ترکیه سرانجام پیشنهاد برخی از اروپایی‌ها مبنی بر تمدید شرایط توافقنامه شامل افغان‌ها را رد کرد.»

برخی از دیپلمات‌های ترک پیشنهاد می‌کنند روابط با اتحادیه اروپا را از طریق مانورهای ظاهراً تکنوکراتیک، از جمله ارتقای اتحادیه گمرکی این اتحادیه با ترکیه، آزادسازی روادید و همکاری در سیاست خارجی ترمیم کنند.

اما این امر غیرممکن به نظر می‌رسد، اتحادیه اروپا نمی‌خواهد کاری کند که پاداش به اردوغان تلقی شود.