چگونگی مواجهه والدین با کودک آزاردیده جنسی + فیلم

به گزارش ایکنا، آرامش مهم‌ترین موضوعی است که باید در خانواده ایجاد شود و آشنایی خانواده‌ها با منبع و دلایل خشونت و ناآرامی و البته راه‌های پیشگیری از برهم خوردن آرامش در جمع خانوادگی از مهم‌ترین اقداماتی است که باید تک تک اعضا بیاموزند.

متأسفانه اکنون اعضای خانواده‌‌ها به دلایل مختلف در معرض خشونت‌های متعدد قرار می‌گیرند و این موضوع به کیان خانواده آسیب می‌رساند. خبرگزاری ایکنا با هدف آشنایی اعضای خانواده با دلایل و ریشه‌های خشونت خانگی و راه‌های مقابله با آن مجموعه آموزشی «خانواده در مسیر آرامش» را تولید کرده است. امید اینکه مشاهده این مجموعه کوتاه اما مفید و ضروری برای اعضای خانواده بتواند به رفع مسائل خانواده‌‌های ایرانی کمک کند.

در بخش یازدهم این مجموعه آموزشی، ایوب اسلامیان، مددکار اجتماعی به تشریح مواجهه صحیح خانواده‌ها با خشونت جنسی علیه کودکان پرداخت و گفت: ممکن است متوجه شویم کسی رفتاری را با کودکمان انجام داده که مصداق خشونت جنسی است. معمولاً خانواده‌‌ها در چنین مواقعی به هم می‌ریزند و احساس خشم بسیار زیادی دارند؛ این قابل درک است که وقتی متوجه می‌شویم کسی مزاحمتی به ویژه مزاحمت جنسی برای فرزند دختر یا پسرمان ایجاد کرده، خشمگین باشیم اما در چنین مواقعی اولین توصیه این است که خودسرانه برخورد نکنید و خشمتان را مدیریت کنید. در بسیاری از مواقع شاهد رفتارهای انفجاری بودیم و آنچنان والدین از شنیدن چنین خبری خشمگین و ناراحت می‌شوند که سریعاً به سراغ فرد آزارگر می‌روند و رفتارها و خشونت‌های بسیار شدیدی انجام می‌دهند ولی با گذر زمان متوجه می‌شوند موضوع به شکلی که در ابتدا برای آنان تعریف یا متوجه شده‌اند، نبوده است.

اگر کودک موضوعی را در زمینه آسیب جنسی مطرح کرد، ابتدا باید به خوبی به سخنان کودکان توجه کنیم. به هیچ وجه به کودکمان نگوییم چرا زودتر به من نگفتی، چرا خانه چنین آدمی رفتی و ... . چنین واکنش‌هایی این احساس را در کودک ایجاد می‌کند که خودش مقصر چنین اتفاقی است.

کامل بشنوید و بدانید موضوع به چه ترتیب اتفاق افتاده، مطمئن شوید که حرف‌‌های مطرح شده صحیح است. اگر کسی برای شما تعریف می‌کند به او حمله نکنید و او را مورد هجمه قرار ندهید و محکوم نکنید. از او تشکر کنید که این موضوع را برای شما مطرح کرده و از او خواهش کنید که این موضوع را پیش فرد دیگری مطرح نکند.

اهمیت عدم افشای کودک آزاری نزد سایرین

عدم افشا کردن هم از طرف کسی که موضوع را افشا کرده، هم از طرف کودک و هم از طرف خانواده موضوع بسیار مهمی است. در بسیاری از موارد تبعات حرف‌ و حدیث‌هایی که پشت سر کودک می‌ماند، آسیبی بیش از اتفاق رخ داده به همراه دارد.

شاید بتوان با روان‌درمانی یا با گذر زمان به کمک درمان، بخش زیادی از این آسیب‌ها را حل کرد، اما حرف دیگران می‌ماند و ممکن است در آینده مدام این خاطره را مطرح و یادآوری کنند و یا زخم زبان بزنند.

توصیه اکید ما این است که موضوع را برای کسانی که نمی‌توانند به شما کمک تخصصی ارائه دهند بازگو نکنید، حتی اگر نزدیک‌ترین فرد به شما باشد. این موضوع باید در حریم خانواده باقی بماند. حتی نیاز نیست سایر فرزندان شما از این اتفاق مطلع شوند.

این موضوع باید بین پدر و مادر باقی بماند چون آنها مسئول مراقبت از فرزندان هستند. باید بدانند کودکشان کجا می‌رود و چه سهل‌انگاری‌هایی انجام داده‌اند که کودکشان در معرض خشونت جنسی قرار گرفته است.

ممکن است آزارگر یکی از اعضای خانواده باشد

والدین حتماً‌ باید ارتباط کودک را با آزارگر قطع کنند. ممکن است کودک ما الزاماً از آزارگر بدش نیاید چون آزار جنسی با تهدید، تطمیع، باج دادن، هدیه دادن و ... به کودک همراه بوده است و همیشه اینطور نیست که آزارگر جنسی کودک یک فرد غریبه و از بیرون باشد.

آزارگر جنسی کودک ممکن است از اعضای خانواده باشد یا فرد بزرگسالی نباشد بلکه نوجوانی باشد که این کار را انجام داده است. این رابطه را باید قطع کنیم. نباید به کودک حمله کنیم که آزارگر با تو چنین کاری کرده است پس چرا هنوز در مورد او مثبت حرف می‌زنی یا فکر می‌کنی، چراکه با کودکی مواجه هستیم که همه مسائل را مثل ما تجزیه و تحلیل نمی‌کند. در نهایت یادمان باشد که مسئول مراقبت از کودک هستیم و اگر چنین اتفاقی افتاده خودمان را مرور کنیم، نوع نظارت و رفتارمان را مرور کنیم که چه اتفاقی افتاد که کودکمان در چنین وضعیتی قرار گرفته است.

یادمان باشد بهترین اقدام، درمان کودک و مداخلات روانشناسی است. در موارد شدید حتماً به مراکز انتظامی و قضائی مراجعه کنیم و کمک بخواهیم تا آن فرد آزارگر دیگر چنین رفتاری را علیه کودک ما یا دیگران انجام ندهد.