محمدرضا عباسیان فیلمساز و دبیر سابق جشنواره فیلم فجر در گفتوگو با ایکنا پیرامون ادغام بخش بینالملل و سینمای ایران، اظهار کرد: پنج سال است که بخش بینالملل جشنواره فیلم فجر به صورت مجزا از بخش سینمای ایران برگزار میشود، ولی من از همان روز اول که این اتفاق رخ داد آن را امری اشتباه و غیر اصولی دانستم. در هیچ جای دنیا جشنوارهای را نمییابید که دو بخش خود را در دو زمان و با دو دبیر برگزار کند! بهنظرم اگر دوستان علاقه داشتند جشنوارهای تخصصی در حوزه بینالملل برگزار کنند باید از همان سال آغازین آن را با نام دیگری اجرا میکردند. جالب است امروز برخی از کسانی که از ادغام جشنواره حمایت میکنند و معتقدند جداسازی جشنواره امری استاندارد نیست در زمانیکه این اتفاق برای اولین بار رخ داد جز مدافعان آن بودند!
وی با بیان اینکه جداسازی جشنواره به بالا رفتن میزان مخاطبان بخش بینالملل منجر نشد، بیان کرد: چیزی که در چند سال گذشته در پردیس چهارسو تحت عنوان بخش بینالملل جشنواره شاهدش بودیم تنها یک محفل دورهمی بود که بازخورد مثبتی نداشت. یعنی منجر به این نشد که دانش مخاطبان در حوزه سینمای جهان بالا رود. درضمن فیلمهایی که قرار است از طریق چنین فستیوالهایی به جهان معرفی شوند قادر به انجام چنین کاری نیستند، چون امروز دیگر فیلمهای سینمایی از طریق توزیعکننده در معرض دید مخاطبان قرار میگیرد. دلیل نگرش اشتباهی که در این رابطه وجود دارد نیز نشئت گرفته از تفکری است که از زمان فیلمهای 35 میلیمتری باقی مانده است.
عباسیان ادامه داد: نکته دیگر به نمایش فیلمهای سینمایی مربوط میشود. امروز مخاطبان سینما تنها از طریق جشنواره، آثار مطرح سینمای جهان را مشاهده نمیکنند بلکه به فاصله بسیار کمی از اکران آن آثار را از طریق اینترنت دریافت میکنند. بنابراین تنها برگ برنده دوستان برگزارکننده بخش بینالملل، شارژ کارت پذیرایی بود که به شرکتکنندهها میدادند تا بتوانند محفلی برای دورهمی افراد درست کنند!
وی در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه بخش بینالملل پنج دوره است که به صورت مجزا برگزار شده، آیا نادیده گرفتن آن نوعی فرصتسوزی و از بین بردن پشتوانهای که ایجاد شده نیست؟ گفت: کار اشتباه را هر زمان که اصلاح کنیم امری پسندیده است. برای همین نمیتوان به بهانه اینکه این اتفاق پنج دوره است که برگزار شده آن را ادامه داد، البته معتقدم متولیان سازمان سینمایی نیز اخیراً متوجه اشتباهشان شده بودند، اما آن را ادامه میدادند! نکته دوم اینکه برگزاری بخش بینالملل به صورت مجزا باعث شده بود که بودجه کم حوزه فرهنگ، نحیفتر شود.
عباسیان متذکر شد: مدیران فعلی در وزارت ارشاد نیز آنچنان که باید روشن پیرامون اظهار نظری که درباره ادغام جشنواره صورت گرفته حرف نمیزنند، چون هنوز مشخص نیست آیا از سال آینده شاهد ادغام فستیوال خواهیم بود یا اینکه این امر منوط به سال 1402 است. در حقیقت نکته گفته شده تنها سنگی است که روی آب راکد سینمای ایران انداخته شده تا موجی ایجاد شود.
وی درباره عنوان «الف» که به جشنواره جهانی فیلم فجر داده شده نیز چنین توضیح داد: دوستانی که از این عنوان به عنوان امتیاز نام میبرند، بگویند این نام چه دستآوردی برای جشنواره و سینمای ایران داشته است؟
دبیر سیویکمین جشنواره فیلم فجر در بخش دوم این گفتوگو به بحث حامی مالی در سینمای ایران اشاره کرد و گفت: در همه جای دنیا مرسوم است که بخش عمده هزینههای برگزاری جشنواره را اسپانسرهای بخش خصوصی پرداخت کنند. برای مثال در جشنواره کن یا برلین اسپانسرهای بخش خصوصی عهدهدار برگزاری جشنواره میشوند. جالب است در این جشنوارهها، حامی مالی، مداخلهای در برگزاری فستیوالها ندارند و تنها طبق قواعدی، لگوی آنها در ایام جشنواره به نمایش درمیآید تا بتوانند بازگشت سرمایه داشته باشند. با این توضیح حضور حامی مالی بخش خصوصی حتماً برای سینما مفید بر فایده است.
عباسیان ادامه داد: اتفاقی که اخیراً در هیئت امنای فارابی رخ داد پر از سوال است، چون همه افراد حاضر بدون داشتن وجه فرهنگی به این هیئت اضافه شدند. برای من سوال است چرا باید وزیر نفت جز هیئت امنای فارابی باشد؟ چون اگر قرار است آنها به سینما کمک کنند از بودجه دولتی این کار را انجام میدهند، پس این کمکرسانی دیگر حمایت مالی محسوب نمیشود. درضمن مگر بخشی از بودجه وزارتخانهها به کارهای فرهنگی اختصاص ندارد، پس چرا باید برای سرمایهگذاری این نهادها به آنها باج داد؟
وی درباره اتفاقی که در جشنواره فیلم کوتاه تهران در ایران مال رخ داد تصریح کرد: موضوع پیش آمده برایم عجیب است، چون وقتی یک بخش خصوصی در جشنواره سرمایهگذاری میکند و همه پولهای آن رویداد را بر عهده میگیرد مسلما توقع دارد از او در جشنواره یاد شود. نکته دیگر اینکه یک ماه است خزاعی در سازمان سینمایی مشغول به کار شده و از همان روز اول نیز در جریان مشارکت ایرانمال در جشنواره فیلم کوتاه تهران بوده است، بنابراین این رفتار از دیدگاه من اتفاقی صرفاً شعاری و پروپاگانداست. در کلامی دیگر اگر مسئولان از این اتفاق ناراضی بودند، میتوانستند با کمک همان هیئت امنایی که به فارابی آوردهاند جشنواره را همانند گذشته به سینما فلسطین بازگردانند.
انتهای پیام