سمانه نایینی، مدیر روابط عمومی بنیاد خیریه زینب کبری(س)، در گفتوگو با ایکنا درباره پیشینه فعالیتهای فرهنگی این بنیاد اظهار کرد: بنیاد خیریه زینب کبری(س)، اولین مؤسسهای است که خارج از فضا و سیستم دولتی مرسوم، از سال 58 به موضوع نگهداری کودکان بیسرپرست ورود کرد؛ در آن زمان هنوز بهزیستی افتتاح نشده بود و این وظیفه زیرمجموعه شهرداری و تحت عنوان اداره تربیتی دنبال میشد.
مدیر روابط عمومی بنیاد خیریه زینب کبری(س) ادامه داد: فاطمه برزگر، مدیرعامل بنیاد که در اداره این مراکز دستی داشت، معتقد بود با شیوه فلهای که در نگهداری و تربیت کودکان بیسرپرست استفاده میشود، اصلاً اتفاق خوبی رخ نمیدهد و فقط تعدادی آدم بدون مهارت و با آسیبهای فراوان، فقط رشد جسمی میکنند و وارد جامعه میشوند و خروجی مثبتی نخواهد داشت.
وی افزود: نظر مسئولان دولتی متولی امر این بود که این بچهها شش سالگی را پشت سر گذاشته و دیگر تربیت آنها تغییر نمیکند، اما خانم برزگر که با این نظر موافق نبود، به آنها پیشنهاد میدهد 30 نفر از کودکان بیسرپرست را در اختیار او قرار دهند تا بهصورت پایلوت با طرح خودش نگهداری کند و نتیجه آن مرکز خیریه زینب کبری(س) میشود.
نایینی با اشاره به پیشرو بودن بنیاد خیریه زینب کبری(س) در موضوع نگهداری از کودکان بیسرپرست و فاقد سرپرست مؤثر، گفت: برهمین اساس بنیاد تجربههای ارزندهای دارد و دلیل اصلی انتشار کتاب توسط بنیاد هم انتشار این تجربیات و رساندن آن به دست متخصصان و دغدغهمندانی است که میخواهند این مسیر را پیش گیرند.
وی ادامه داد: مثال مأنوس و مشهوری که در این فرایند وجود دارد، موضوع شبهخانواده است که خیلی سال پیش برای اولین بار از طرف خیریه زینب کبری(س) مطرح شد و اکنون چند سالی است که نگهداری کودکان به شیوه شبهخانواده انجام میشود.
وی در توضیح رویکرد شبهخانواده در بنیاد خیریه زینب کبری(س) اضافه کرد: مثلاً ساختمانهای بنیاد هیچکدام تابلوی ورودی ندارد، دلیل آن هم این است که ما معتقدیم اینجا خانه بچههاست و هیچ خانهای با تابلو نشان داده نمیشود؛ لذا به خاطر آنکه حس خانه واقعی وجود داشته باشه و بچهها به آن احساس تعلق خاطر داشته باشند، هیچ تابلویی برای بنیاد نصب نمیشود. الان چند سال است که دیگر مراکز هم به همین نتیجه رسیدند و خیلی از مراکزی که تابلو داشتند هم تابلوهایشان را پایین آوردند.
مدیر روابط عمومی بنیاد خیریه زینب کبری(س) با تأکید بر اینکه هدف اصلی ما از انتشار کتابها، فرایند انتقال تجربه بوده است، اعلام کرد: تا به امروز چهار عنوان کتاب «نیم رخ مادر»، «رازها و نیازهای کودکان مراکز شبانهروزی»، «ما فرزندخواندهایم» و «دنیای کودکان مراکز شبانهروزی» در بنیاد منتشر شده است.
وی افزود: «نیم رخ مادر» تجربیات مامان فاطی (فاطمه برزگر) و «رازها و نیازهای کودکان مراکز شبانهروزی» تجربیات مربیان مرکز ماست. کتاب سوم با عنوان «ما فرزند خواندهایم» درباره فرزندخواندگی و تجربیات آدمها و چالشهای فرزندخواندهها، فرزندپذیرها و مربیهاست و هر آنچه که آدمها نیاز دارند در این حوزه بدانند. آخرین کتاب هم «دنیای کودکان مراکز شبانهروزی» است، که ماه گذشته رونمایی شد و شامل تجربیاتی از نگاه بچههایی است که در مراکز بنیاد زندگی و رشد کردهاند و از نگاه جامعه و مربیان است.
نایینی همچنین با اشاره به همکاری اهالی فرهنگ و هنر با بنیاد خیریه زینب کبری(س) گفت: تعداد دوستان هنرمند و اهل ادب و فرهنگی که با بنیاد همکاری و همراهی میکنند بسیار زیاد است. بسیاری از بزرگان فرهنگ و هنر از قدیم عضو هیئت امنا و هیئت مدیره بنیاد بودند و این ماجرا قصه امروز و دیروز نیست. مثلا در مرکز ما دستنوشته از نادر ابراهیمی موجود است که اولین اسم و لوگو بنیاد را هم او پیشنهاد داده و طراحی کرده است و این همکاری با دیگر اهالی فرهنگ و هنر تا به امروز ادامه داشته است.
مدیر روابط عمومی بنیاد خیریه زینب کبری(س) درباره دلیل ارتباط و تعامل این خیریه با هنرمندان اظهار کرد: تلاش ما این بوده که با کمک و حمایت اهالی فرهنگ و هنر صدای رساتری در مورد موضوع فعالیت بنیاد و اهداف آن داشته باشیم. یکی از مهمترین اهداف ما فرهنگسازی نگرش جامع به این کودکان است، اینکه همه ما نسبت به این مسئله مسئولیم و باید مسئولیتمان را انجام دهیم. دیگر اینکه نگاه با ترحم و دلسوزی و نگاه غیرمؤثر را از جامعه بزداییم، زیرا این نوع نگاه هیچ کمکی به آینده کودکان بیسرپرست نمیکند.
وی افزود: ما باید بپذیریم کودکانی در دنیا و سرزمین ما وجود دارند که به هر دلیلی توسط خانوادهشان رها شدهاند، اما همچون همه ما زندگی و آینده و ادامه دارند و فقط کافی است که ما مسئولیت خود را نسبت به آنها بهعنوان یک عضو جامعه انجام دهیم و نگاهمان دغدغهمند و مسئولانه باشد، نه نگاه ترحمآمیز و دلسوزانه.
نایینی با بیان اینکه حوزه فعالیت بنیاد خیریه زینب کبری(س) اجتماعی است، اظهار کرد: ما سازمان فرهنگی محسوب نمیشویم، اما به فراخور اینکه قائل هستیم فرهنگسازی نقش بنیادین در ساختن یک واحد اجتماعی در جامعه دارد، فعالیتهای فرهنگی متنوعی مانند چاپ کتاب، برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری توسط هنرمندان و برپایی بازارچههای خیریه فصلی را در برنامه داریم. بسیاری از هنرمندان در این فضا حضور پیدا میکنند و تعامل ما باهنرمندان یک تعامل بلندمدت و مستمر بوده و خواهد بود.
انتهای پیام