پیش از مسابقات قرآن به وضعیت روحی و جسمی نمایندگان ایران توجه شود

 

 

در این دوره تنها موفق به استماع تلاوت فینالیست‌ها شدم. متسابقین از ۳۴ کشور شرکت کرده بودند که هشت نفر به فینال رسیدند؛ لذا به غیر از خودم تنها تلاوت دو نفر را شنیدم تا از لحاظ فنی آن‌ها را آنالیز و نقطه ضعف‌های احتمالی را در مقابل آن‌ها تقویت کنم. البته چند نفری صدا‌های قوی و توانمندی داشتند، ولی با توجه به آیین‌نامه داوری نمی‌خواندند؛ درحالی که پیش از مسابقات گروهی در فضای مجازی توسط برگزارکنندگان ایجاد شده بود که همه متسابقین در آن حضور داشتند. در این گروه آیین‌نامه مسابقات به زبان فارسی، انگلیسی و عربی در اختیار همه قرار گرفته بود به‌عنوان مثال شرکت‌کننده مراکش با ادای چندباره آیات امتیاز منفی دریافت کرد، چراکه در تکرار آیات امتیاز منفی دارد و این‌ها نشان می‌داد که متسابقان به‌خوبی آیین‌نامه را مشاهده نکرده بودند و شاید فکر نمی‌کردند که آیین‌نامه تا این حد جدی باشد.

 

 

داوری‌ها خوب بود. هر چند که من در برخی از پارامتر‌ها نمرات بیشتری را پیش‌بینی می‌کردم، اما در هر صورت به دلیل اینکه نمرات سایر متسابقان را مشاهده نکرده‌ام، نمی‌توانم در این زمینه اظهار نظر کنم؛ شاید اگر نمرات را مشاهده می‌کردم و بعد به عنوان مثال نمرات سایر متسابقان با نمرات من فاصله خیلی زیادی داشت، می‌شد اظهار نظر کرد، چراکه رنج نمرات مشخص می‌شد. البته در یکی از چهار شاخه نمرات احساس می‌کردم دو نمره بیشتر شوم که دو نمره کمتر شد، اما در مجموع خوب بود.

 

برگزاری مسابقات و نوآوری در آن بر توانایی‌ها و خلاقیت‌های تیم اجرایی مسابقات است، اما از نگاه یک متسابق، به نظر اگر در یک سالن بزرگتر اجرا می‌شد یا سالن با ظرفیت بیشتری برای این مسابقات انتخاب می‌کردند بهتر می‌شد. حتی قبل از مراسم اختتامیه اعلام کرده بودند حضور به دلیل کرونا به صورت حداقلی است این در حالی بود که در روز اختتامیه خیلی از دوستان قصد آمدن در سالن مسابقات را داشتند، اما به دلیل انتشار خبر حضور رئیس‌جمهور این امکان فراهم نبود و تنها چند نفر ازجمله پدر و مادر و خانواده‌ام را همراه آوردم در حالی که حضور رییس جمهور منتفی شد.

 

این ناهماهنگی‌ها باعث ناراحتی دوستان و اساتید من شد، چراکه قصد داشتند در سالن حضور پیدا کنند. البته به دلیل اینکه استرس مسابقات را داشتم خیلی درگیر پخش مسابقات، میان‌برنامه‌ها و سایر فعالیت‌های آن نبودم و نمی‌توانستم در جریان این فعالیت‌ها قرار بگیرم، اما آنچه که از لحاظ بصری در خانه می‌دیدم، ظاهرا خوب بود.

 

ایکنا_ موضوع خاصی در برگزاری بود که شما نقدی داشته باشید؟
بله. ما در بحث ضبط صدا خیلی مشکل داشتیم و در حق بنده اجحاف بسیاری شد. این یک بحث فنی است و برگزارکنندگان به دلیل اینکه بحث عدالت را رعایت کنند و از آن جهت که سیستم‌های صوتی با همدیگر متفاوت هستند و متسابقان هم در کشور خودشان به اجرای مسابقه می‌پردازند، تصمیم بر این شد که ضبط صدا بدون اکو، افکت و سیستم صوتی انجام شود. البته این اتفاق خوب است، اما به شرط آنکه این را هم لحاظ کنیم که در چه فضایی باید بخوانیم. سیستم صوتی بخشی از تقویت و افکت‌های صداست که روی آن اثر می‌گذارد، اما مؤلفه دیگر، گستردگی این فضاست. محیطی که من در آن تلاوت کردم بالای ۴۰۰ متر فضا داشت و این موضوع به شدت برای صدا ضرر دارد و خیلی زود قاری را خسته می‌کند. با اینکه فراز تلاوت را بار‌ها در خانه خوانده و مطمئن بودم که از پس آن بر‌می‌آیم، اما در آنجا به سختی خواندم و مجبور شدم کمی از رعایت تجوید چشم‌پوشی کنم که نفسم برای خواندن کم نیاید.

استاد هادی رحیمی، دوست و استاد همراه من در مسابقات مالزی به من گفتند که این فشار به دلیل وسعت سالن و متراژ بالای آن بود در واقع فضا، صدای قاری را می‌بلعد و انرژی او را می‌گیرد. مشخص بود که برخی از دوستان در سالن کنفرانس تلاوت کرده‌اند که این عدالت نبود. البته قطعا تعمدی در این کار نبوده است و دوستان برگزارکننده از آن غافل شده‌اند؛ لذا در سال آینده که امیدواریم شاهد کرونا نباشیم، اگر به هر دلیلی مقرر شد دوباره مسابقات مجازی برگزار شود، این موضوع هم باید لحاظ شود تا اگر سیستم صوتی را حذف می‌کنیم همه در شرایط تلاوت یکسان باشند. متراژ سالن در اجرای تلاوت موضوع مهمی است، اینکه در فضایی بخوانید که کف موکت باشد یا فضایی که چیزی نباشد و صدا بپیچد همگی روی صدا و تلاوت قاری اثرگذار است؛ لذا امیدواریم تا حد توان و جایی که امکان دارد این موارد را رعایت کنند. البته این‌ها موضوعاتی است که می‌توان به راحتی انجام داد.

موضوع دیگر بُعد مسافت در انتخاب محل تلاوت بود. منزل ما در جنوب غرب تهران قرار دارد و با سالن ضبط که در حکیمیه تهران است فاصله بسیاری داشت و خود مسیر خسته‌کننده بود و این انتظار را داشتیم که سالن نزدیک‌تری را برای ضبط انتخاب می‌کردند. دوستان دلایلی را برای این کار اعلام کردند که از نظر من قابل قبول نبود، اما به این دلایل و نظارت احترام گذاشتیم و تلاوت را آنجا انجام دادیم. اما از این جهت واقعا اذیت شدم.

 

 

موردی که عرضی می‌کنم از تجربه چندین ساله‌ام است که متاسفانه از سوی برگزارکنندگان جدی گرفته نمی‌شود. زمانی که افراد برای شرکت در مسابقات جهانی انتخاب می‌شوند جدا از شعارزدگی استرس زیادی به سراغشان می‌آید، این در حالی است که برخی می‌گویند مگر شما قرآنی نیستید، پس چه استرسی باید داشته باشید؟ اما در هر صورت افکار زیادی از انتخاب نشدن در رتبه اول، تا زحماتی که فرد کشیده است و... به سراغ او می‌آید که همگی این استرس‌ها طبیعی است و ضرورت دارد تا یک روانشناس کاربلد، حرفه‌ای و متخصص در این عرصه برای اینکار انتخاب کنند تا حداقل چندماه قبل از مسابقات این افراد مورد ارزیابی و بررسی روانی قرار بگیرند و از نظر استرس چک بشوند.

 

 

به‌عنوان مثال آقای جاهدی‌نیا در این مسابقات فشار بسیار زیادی را تحمل کرد. ایشان نماینده ایران هستند و برای رسیدن به اینجا زحمات بسیاری را کشیده‌اند و ما باید احساس کنیم که مسئولان دوست دارند که از ایران هم در مسابقات نامی برده شود، اما گویی برایشان مهم نیست که فرد رتبه بیاورد یا خیر. خود من ۲۸ سال برای رسیدن به این رتبه زحمت کشیدم و امروز ۳۸ سال سن دارم که با ۳۸ سالگی مسابقات هم مصادف شده است. مسابقات ایران برای متسابقی که تلاش می‌کند تا حائز رتبه شود و نتیجه زحماتش را ببینند تقریبا آخرین فرصت است و معمولا اگر این موفقیت حاصل نشود این امکان برای شرکت فرد در دوره‌های بعد بسیار ضعیف است، چراکه رقابت بسیار بالاست و همه در حد خودشان سطح بالایی دارند؛ لذا رسیدن به این نقطه و جایگاه در حقیقت رقابت و پشت سر گذاشتن بیش از دو هزار نفر انسان خبره در این عرصه است تا بتواند به عنوان نفر اول نماینده ایران در این مسابقات بخواند.

تعیین یک پزشک روانشناس به مدت چند ماه که در طول ماه چند باری به این افراد مشاوره دهد، هزینه‌ گزافی ندارد. همین‌که فرد احساس کند مسئولان کشور حامی او هستند، دلگرم می‌شود و قطعا بر روی تلاوتش اثرگذار خواهد بود؛ لذا حضور یک روانشناس در کنار این افراد که بتواند از لحاظ روانی تفکرات مثبت آن‌ها را تقویت و حمایت کند و افکار منفی را دور بریزد یکی از موارد مهم در این عرصه است که حیف است به آن پرداخته نشود.

گفت‌وگو از وهاب خدابخشی