نشست «جایگاه آموزه منجی موعود در اندیشه اهل سنت و شیعه» برگزار شد
به همت نمایندگی جامعةالمصطفی العالمیه در تانزانیا، نشست علمی «جایگاه آموزه منجی موعود در اندیشه اهل سنت و شیعه» در سالن همایش‌های نمایندگی المصطفی در دارالسلام با حضور علما، شخصیت‌های مذهبی و دانشگاهی این کشور برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایکنا، حجت‌الاسلام شیخ بکاری از دانش‌آموختگان و اساتید المصطفی در تانزانیا، امروز سیزدهم فروردین در خصوص «چگونگی و شرایط تولد حضرت» نکاتی را بیان کرد و افزود: درخصوص هویت مادر امام مهدی(عج) و مساوات اجتماعی باید بگویم، ابن مسعود در کتاب «اثبات الوصیه للامام علی بن ابی‌طالب(ع)» از ثقات، نقل می‌کند که: «عمه امام حسن عسکری(ع)، حکیمه خاتون، کنیزی داشت و آن کنیز با امام عسکری(ع) ازدواج کردند و برخی گفته‌اند کنیزی بوده که تربیت آن را به حکیمه خاتون سپرده بودند و در روایتی دیگر، او کنیزی سیاه معرفی شده است.
وی ادامه داد: بنابراین روایات به چند نکته می‌توان اشاره کرد؛ یکی از عمده‌ترین و اساس اسلام همان مسئله مساوات در افراد جامعه و گرامی‌ترین نزد خدا باتقواترین فرد جامعه است، بنابراین می‌بینیم امام(ع) که معصوم است با کنیزی که بنابر روایات سیاه پوست است، ازدواج می‌کنند.
شیخ بکاری به تبیین چگونگی و شرایط تولد حضرت پرداخت و گفت: از روایاتی که درباره تولد امام زمان(عج) وارد شده است، چنین برمی‌آید که پدر بزرگوارشان اقداماتی را برای تولد پنهانی و مخفیانه بودن حضرت انجام دادند. در این روایات آمده است، که امام حسن عسکری(ع) از عمه خود حکیمه خاتون خواستند تا شب پانزدهم شعبان را در خانه‌اش بماند، چون در آن شب فرزند پسری که حجت خداوند در روی زمین است به دنیا خواهد آمد، حکیمه خاتون در باره مادر فرزند از آن حضرت سؤال کرد، و آن حضرت پاسخ داد که این فرزند از نرجس است، حکیمه خاتون بعد از معاینه هیچ اثری از حمل در او نیافت، به نزد امام بازگشت و این خبر را به امام داد، امام حسن عسکری(ع) تبسمی کرد و برای حکیمه خاتون بیان داشت که: مَثَل مادر حضرت مهدی(عج) مَثَل مادر حضرت موسی(ع) است که حامله بودن او تا هنگام ولادتش برای هیچ کسی آشکار نبود؛ چون فرعون اولاد بنی‌اسرائیل را از ترس ظهور موسی تعقیب می‌کرد و پسران بنی‌اسرائیل را به قتل می‌رساند و دختران آن قوم را زنده می‌گذاشت و این مسئله برای حضرت مهدی(عج) نیز جاری بوده است؛ چرا که حکومت عباسی همواره مترصد ولادت آن حضرت بود تا او را به قتل برساند.
حضرت مهدی(عج) از نگاه اهل سنت
در ادامه این نشست، حجت‌الاسلام والمسلمین ریحان یاسین از دیگر دانش‌آموختگان و اساتید المصطفی در سخنانی با موضوع «امام مهدی(ع) از دیدگاه اهل سنت» نکاتی را در سه بخش «امام مهدی(ع) از دیدگاه قرآن کریم و تفاسیر اهل سنت»، «امام مهدی(ع) از دیدگاه احادیث اهل سنت» و «امام مهدی(ع) از دیدگاه علمای اهل سنت» بیان کرد و گفت: در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که مصادیق آن با ظهور محقق می‌شود، از جمله، آیه ۹ سوره صف، آیه ۳۳ سوره توبه و آیه ۲۸ سوره فتح است که خداوند متعال می‌فرمایند؛ «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون(توبه ۳۳)»، فخر رازی در تفسیر آیه مذکور بیان می‌کند که؛ «واعلم أن کمال حال الأنبیاء صلوات اللّه علیهم لا تحصل إلا بمجموع أمور»، ۱- کثرة الدلائل و المعجزات و هو المراد من قوله: أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى، ۲- کون دینه مشتملا على أمور یظهر لکل أحد کون‌ها موصوفة بالصواب و الصلاح و مطابقة الحکمة و موافقة المنفعة فی الدنیا و الآخرة، و هو المراد من قوله: وَ دِینِ الْحَق و ۳- صیرورة دینه مستعلیا على سائر الأدیان غالبا علی‌ها غالبا لأضداد‌ها قاهرا لمنکریها و هو المراد من قوله: لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ. ایشان بعد از اشاره به این سه نکته، اشکالی وارد می‌کند که در زمان پیامبر(ص)، اسلام در هند، روم، چین وسایر کشور‌های که کفر وشرک بوده، نرفته است، پس چگونه این وعده خدا محقق می‌شود؟ وی در سه وجه پاسخ می‌دهد که در وجه دوم می‌فرماید: «فی الجواب أن نقول: روی عن أبی هریرة رضی اللَّه عنه أنه قال: هذا وعد من اللّه بأنه تعالى یجعل الإسلام عالیا على جمیع الأدیان؛ و تمام هذا إنما یحصل عند خروج عیسى، و قال السدی: ذلک عند خروج المهدی، لا یبقى أحد إلا دخل فی الإسلام أو أدى الخراج، این مطلب در تفسیرالدرالمنثور فی تفسیر الماثور، ج ۴، ۱۷۶. وتفسیر الطبری والقرطبی آمده است.
وی همچنین در خصوص «امام مهدی(عج) از دیدگاه احادیث اهل سنت» گفت: در خصوص احادیث اهل سنت روایات زیادی درباره امام مهدی(عج) نقل شده است تا این حد که صاحب کتاب«یَنابیعُ المَوَدّة لِذَوی القُرْبی (چشمه‌سار‌های دوستی و محبت به ذوی‌القربی)» نوشته سیدسلیمان بن ابراهیم قندوزی (متوفای ۱۲۹۴ق) از عالمان حنفی مذهب در قرن سیزدهم هجری است، بابی مخصوص امام مهدی(عج) آورده است؛ و در صحیح بخاری، مسند امام احمد بن حنبل وسنن ابی داود وغیره احادیثی از امام مهدی(ع) را آورده‌اند، البته بعضی از احادیث مسند احمد بن حنبل این مقام را تضعیف کرده است.
شیخ یاسین به دیدگاه علمای اهل سنت به امام مهدی(ع) اشاره کرد و افزود: در بحث امام مهدی(ع)، علمای زیادی از اهل سنت درباره حضرت کتاب نوشته‌اند و بعضی‌ها نکاتی پیرامون شخصیت حضرت داشته‌اند که بنده فقط قول ابن‌خلدون را از کتاب تاریخ ابن‌خلدون، ج ۱، ص۵۵۵ برایتان نقل می‌کنم، موضع اصلی ابن‌خلدون این است که او پیش از ورود به بحث پیرامون احادیث مهدویت، عقیده به ظهور مردى از اهل‌بیت(ع) را عقیده اهل اسلام در طول تاریخ دانسته است و می‌نویسد؛ «اعلم ان المشهور بین الکافه من اهل الاسلام على ممرّ الاعصار انه لابد فى آخر الزمان من ظهور رجل من اهل البیت یوید الدین و یظهر العدل ویتبعه المسلمون و سیتولى على الممالک الاسلامیه و یسمى بالمهدى و یکون خروج الدجال و مابعده من اشراط الساعه الثابته فى الصحیح...». به هر شکل ابن‌خلدون چه از مثبتین عقیده به مهدی(ع) و یا ازمنکرین ظهور مهدی(عج) باشد، متن نوشته‌های او به شکل حداقل دلالت آشکار بر اصالت اعتقاد به مهدویت و جایگاه طبیعی آن در فرهنگ وتمدن غرب اسلامی و شمال افریقا دارد حتی اگر لایه‌هایی از انکار و عناد آن را پوشانده باشد.
