خوشنویسی معاصر متوجه نیازهای اجتماعی است + صوت و فیلم

ایکنا به مناسبت برگزاری و پایان یافتن نمایشگاه خوشنویسی «سلام بر مدافعان سلامت» آثار کاوه تیموری در رابطه با کادر درمان، گفت‌وگویی با این هنرمند انجام داده است که در ادامه مشروح گفت‌وگو را می‌خوانیم.

کاوه تیموری نزدیک به چهار دهه است که در هنر خوشنویسی فعالیت می‌کند وی در رابطه با معاصر شدن هنر خوشنویسی گفت: ما باید در روزگار معاصر برای هنر خوشنویسی کارکرد معاصر هم تعریف کنیم. اینکه ما فقط آثار قدما را نگاه کنیم و تحسین کنیم بخشی از کار است. ما هم باید قلم به دست بگیریم و متناسب با نیاز انسان معاصر در جامعه خودمان برای هنر خوشنویسی نقش‌آفرینی کنیم. اگر با بینش نو نقش‌آفرینی تازه‌ای را برای خوشنویسی تعریف نکنیم این هنر رجعت تاریخی می‌کند.

وی ادامه داد: رویه‌ای وجود دارد که خوشنویسان برای هم می‌نویسند در صورتی که خوشنویسان برای جامعه باید بنویسند. هنرمندان باید در نظر داشته باشند که یک بخشی از فرهنگ هستند. برای مثال نظام خرده‌فرهنگ خوشنویسی زیر مجموعه‌ای از نظام کلی هنر است و هنر هم یک نهاد اجتماعی است. نهاد اجتماعی باید خود را با نهادهای دیگر سازگار کند. از همین روی، هنر باید به نهاد خانواده هم خدمات بدهد و به تعادل، تعامل، انسجام و پیوستگی نهاد خانواده کمک کند و برای تلطیف نظام و کارگزاران سلامت کشور، نظام تعلیم و تربیت، سنت‌ها و آیین‌های بزرگ ایفای نقش کند.

تیموری افزود: ما سعی کردیم به عنوان یک طلبه جامعه‌شناسی یک قدم‌های ناچیزی با آلبوم و نمایشگاه‌ها برداریم. باید خوشنویسی را معاصر کنیم و نیازهای اجتماعی را با آن برطرف کنیم. البته من نمی‌گویم که با خوشنویسی مشکل تورم را حل کنیم بلکه به این معنا که بیاییم جامعه را تلطیف کنیم. جامعه که تلطیف شود به سمت تعادل می‌رود.

این هنرمند ضمن تشکر از مساعدت روابط عمومی وزارت بهداشت در برپایی نمایشگاه «سلام بر مدافعان سلامت» بیان کرد: این آثار در تقدیر، تجلیل و تکریم مدافعان سلامت کار شده بود. ما بیش از دو سال درگیر ویروس منحوس کرونا و همزمان شاهد تلاش‌های کادر درمان برای حفظ جان مردم بودیم. خیلی از این عزیزان در راه خدمت به سلامت مردم کشور شهید شدند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه به جامعه‌شناسی علاقه‌مندم، سعی می‌کنم که هنر را از منظر جامعه‌شناسی نگاه کنم. وظیفه یک هنرمند را در این دانستم که موضوعات اجتماعی در هنرش انعکاس پیدا کند. اینجا بحث رسالت هنر هم مطرح می‌شود و هنر برای هنر پذیرفته نیست. به همین دلیل متأثر از شرایط اجتماعی و خدمت‌رسانی کادر درمان در حوزه سلامت احساس کردم که من هم همراهی کنم و با اهدای یک برگ سبز در تقدیر این عزیزان نمایشگاهی را ترتیب دهم.

تیموری در رابطه با شعر آثار بیان کرد: چشم‌انداز بسیار سخت و دشواری در ابتدای کار وجود داشت. زیرا برای کادر درمان شعر نداشتیم به همین علت در گفت‌وگو با دوستان شاعر به آنها شعر سفارش دادیم و سعی کردیم که ذوق آنها را به این سمت هدایت کنیم. البته قبل از ما هم پیشگامانی بودند که چند شعر محدود گفته بودند که از آنها نیز استفاده کردیم. قدما نیز اشعاری در رابطه با پرستار و طبیب گفته بودند که محدود بود. بنابراین شعرهایی در جهت تکریم کادر درمان سفارش داده شد.

این هنرمند در رابطه با آثار نمایشگاه گفت: 57 تابلو خلق شد که 40 تابلو از آنها در این نمایشگاه به نمایش درآمد. ناگفته نماند که در 19 آذر 1400 یک نمایشگاه تخصصی هم برای پرستاران گذاشتم که 26 اثر به نمایش درآمده بود. به هرحال یک گنجینه‌ای جمع شده که پایه‌ای از یک کاری است که اگر روزی تاریخ را ورق بزنند و دنبال هنر در عصر کرونا در ایران باشند؛ خواهند دید که خوشنویسی آمد و رسالتی برای خود تعریف کرد و این آثار را رقم زد. امیدوارم که ماحصل این کار در کتاب «سلام بر مدافعین سلامت» به رشته چاپ دربیاید. مقدمه این کتاب در وزارت بهداشت نوشته‌ شده است که در روند مراحل اداری و در انتظار چاپ است.

وی ادامه داد: ما ده روز با سختی نمایشگاه را برگزار کردیم و تمام شد ولی اگر کتاب باشد و در فضای هر بیمارستان یک عدد قرار بگیرد باعث ماندگاری و خوشحالی کادر درمان می‌شود. کادر درمان که در این مدت درگیر مبارزه بودند نیاز به ارتقاء روحیه دارند. همانطور که آنها کمک می‌کنند حال ما خوب شود ما نیز باید کمک کنیم تا حال آنها خوب شود به قول شاعر «ز یاران مهر و از ما جانفشانی‌ست/ جواب مهربانی، مهربانی‌ست». این آثار برگی از تاریخ هنر ایران خواهد بود.