سوره یونس؛ چالش بزرگ قرآن برای انکارکنندگان

به گزارش ایکنا، سوره‌های متعددی به نام پیامبران الهی نامگذاری شده است که اولین آنها، سوره «یونس» است. در قرآن کریم 4 بار نام حضرت یونس آمده است.

سوره یونس دهمین سوره قرآن کریم است که در جزء یازدهم آمده است. این سوره که یک سوره مکی است 109 آیه دارد، در ترتیب نزول، پنجاه و یکمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است.

دلیل نامگذاری این سوره، بیان داستان حضرت یونس و ماجرای نجات یافتن قوم حضرت یونس(ع) از عذاب الهی است. در داستان حضرت یونس آمده است که ایشان برای هدایت، به سمت قومی رفت اما از بین آنها فرار کرد و سوار کشتی شد. نهنگ او را بلعید و سپس نجات داده شد و بار دیگر به سوی آن قوم فرستاده شد و مردم به وی ایمان آوردند.

در این سوره علاوه بر داستان حضرت یونس، به ماجرای دیگر پیامبران نیز اشاراتی شده است. از جمله به داستان حضرت نوح، ساخت کشتی و گرفتار شدن قوم حضرت نوح در طوفان؛ همچنین به داستان حضرت موسی و دعوت از فرعون، تقابل با ساحران و معجزه عبور از دریا و غرق شدن فرعونیان اشاره شده است.

علاوه بر آن به سختی‌های پیامبر اسلام(ص) در مواجهه با مشرکین نیز پرداخته است. مشرکین معجزات پیامبر مخصوصاً قرآن کریم را زیر سؤال می‌بردند، از این رو قرآن کریم آنها را به چالش می‌کشاند تا کاری مانند معجزات پیامبر انجام دهند.

هدف این سوره تأکید بر مسئله توحید است. به گفته برخی مفسران این سوره بعد از آنکه مشرکین، مسئله وحى و معجزات پیامبر را انکار کردند و قرآن را سحر و جادو خواندند نازل شده است.

در سوره یونس آیاتی در مورد مسائلی از جمله بیان نشانه های قدرت خداوند، دلایل اثبات وجود خدا، وحی، نبوت و بعثت پیامبران آمده است.

آیاتی از این سوره نیز از لجاجت و سرسختی بت‌پرستان سخن می‌گوید و آنان را به ذات حقیقی شان دعوت می کند. در این سوره از این افراد به عنوان کسانی یاد می شود که در هنگام مشکلات به یاد خدای یکتا می‌افتند.