موید میاندار هیئت و عامل به احکام دین بود + صوت
سه شاعر پیشکسوت آئینی اهل خراسان و از دوستان زنده‌یاد سیدرضا موید، شاعر آئینی و مدیحه‌سرا، به مناسبت سومین روز درگذشت این شاعر اهل خراسان، در گفت‌وگو با ایکنا از ویژگی‌ها و تاثیر شعر او بر جریان شعر آئینی سخن گفتند.
به گزارش خبرنگار ایکنا، سیدرضا موید خراسانی، با تخلص «موید» متولد 1321 مشهد، از همان ایام جوانی که شعر را شروع کرد، فقط مرثیه‌سرا و مداح اهل بیت(ع) بود و تمام استعداد و هنر خود را -که بسیار هم طبع روانی داشت- برای شعر آئینی گذاشت.
این‌ها بخشی از صحبت‌های «محمد نیک»، پیشکسوت شعر و عضو شورای شعر انجمن ادبی رضوی و از دوستان سیدرضا موید، شاعر و مداح خراسانی است که تمام عمر شاعر خود را صرف شعر آئینی کرد و 15 مهر امسال بار سفر از دنیای فانی بربست و مسافر سفر آخرت شد.
موید بیشترین همت خود را برای شعر آئینی گذاشت
نیک در ادامه با اشاره به اینکه بسیاری از اشعار موید درباره دفاع مقدس، انقلاب و حوادث ابتدای انقلاب است، تاکید کرد: مرحوم موید بیشترین همت خود را صرف سرودن اشعار آئینی و برای مدح و مرثیه کرد.
وی افزود: صد سال قبل مرحوم جودی خراسانی را داشتیم که مرثیه‌سرای درجه یک اهل‌بیت(ع) بود و بسیار اشعار سوزناک و حزن‌آوری داشت اما همان‌طور که اشاره شد کار او بیشتر سرایش مرثیه بود. در حوالی انقلاب دکتر قاسم رسا -ملک‌الشعرای آستان قدس- را داشتیم که بیشتر اشعار او مدح اهل‌بیت(ع) بود اما مرحوم موید برای تمام مقاطع انقلاب، دفاع مقدس، تشییع پیکر شهدا و تمام مناسبت‌های مذهبی، اعم از میلاد و شهادت حضرات معصوم(ع) شعر سروده‌اند.
این شاعر آئینی ادامه داد: اگر در سه جلد کلیات دیوان موید نگاه کنید، برای تمام هفتاد و تن شهدای کربلا شعر دارد. همیشه شعرخوانی او در محضر رهبر معظم انقلاب با تشویق ایشان همراه بود و موید را دقیقا با نام و سابقه کار می‌شناسند.
نیک در ادامه ضمن اشاره به میانداری زنده‌یاد موید در هیئات عنوان کرد: وی در دم‌های سینه‌زنی گروه نوحه‌خوان‌ها و سینه‌زن‌ها و زنجیرزن‌ها در ایام تاسوعا و عاشورا تخصص خاصی داشت و خودش میاندار و مداح هیئت‌ها بود.
وی با تاکید بر اینکه شعر موید نیاز کلی مداحان و مرثیه‌خوانان را برآورده می‌کرد، اضافه کرد: خیلی از مداحان که الان در کشور صاحب‌نام هستند در همه مقاطع از اشعار زنده‌یاد موید استفاده می‌کردند.
نیک ضمن اشاره به آشنایی بیش از نیم‌قرنی خود با مرحوم موید، درباره خصوصیات اخلاقی این شاعر آئینی عنوان کرد: ما هر دو عضو شورای شعر انجمن ادبی رضوی بودیم و در چندین سفر با او در دهه کرامت به تهران و قم و... همراه بودیم. حقیقتا مرحوم موید را یک انسان بسیار خوب، سید بسیار با اخلاص و پاک، بسیار کم‌توقع و معتقد و عامل به احکام دین یافتم.
شعر موید عامه‌پسند بود
محمدجواد غفورزاده (متخلص به شفق)، شاعر پیشکسوت معاصر اهل خراسان، عضو شورای شعر انجمن ادبی رضو و از دیگر دوستان زنده‌یاد سیدرضا موید هم ضمن اشاره به آشنایی چندده‌ساله خود با این شاعر و مداح اهل‌بیت(ع) گفت: من با موید از سال‌های دور قبل از انقلاب آشنایی داشتم. در انجمن‌های مختلف ادبی خدمت وی رسیده بودم و از ابتدای تاسیس انجمن ادبی رضوی هم در خدمت ایشان بودیم و از فیض حضورشان استفاده می‌کردیم.
استاد شفق در ادامه ضمن اشاره به خصوصیات شعر این شاعر آئینی عنوان کرد: شعر موید شعری به اصلاح همه‌کس‌پسند و مردمی و به‌خاطر اطلاعات و مطالعات خوبی که او هم در ادبیات کلاسیک و هم معاصر داشت، نسبت به شعر سایر دوستان جامع بود. این ویژگی‌ها مجموعا با طبع شعر روان و رسایی که موید داشت، هماهنگ شد و محصول کار او را به آثاری مورد پسند مردم تبدیل کرد.
این شاعر پیشکسوت خراسانی ادامه داد: کار زنده‌یاد موید به‌گونه‌ای بود که هم در انجمن‌های ادبی و هم در جلسات و هیئت‌های مذهبی استفاده می‌شد و با توجه به جامع بودن و بیان و طبع شیوایی که داشت شعر او همیشه مورد استقبال بود. از قبل از انقلاب تا همین اواخر که مرحوم موید توفیق شعر گفتن داشت؛ هم ما و هم دوستان مختلف از آثار او بهره بردیم. آثار او هم بارها به چاپ رسیده که خود همین دلیل قبول عام ایشان از نظر کار ادبی بود.
موید از ابتدا به شعر ولایی گرایش داشت
استاد شفق با اشاره به اینکه از مشخصات موید این بود که از همان اول به شعر ولایی گرایش داشت، اضافه کرد: باتوجه به اینکه خود متولد و ساکن مشهد بود و در آستان قدس علی بن موسی‌الرضا توفیق خادم بودن و خدمتگزاری داشت، ارادت او به حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) بسیار زیاد بود. البته موید به همه ائمه(ع) ارادت داشت و برای همه این بزرگواران شعر سرودند، مخصوصا برای حضرت امام حسین(ع) و حضرت زهرا(س) چند کتاب دارند. درواقع زنده‌یاد موید در هر موردی از مناسبت‌ها و کارهای آئینی آثاری از خود به یادگار گذاشته که آثار خوب و ماندگاری است.
دلیل قدرتمند بودن شعر آئینی در مشهد
مصطفی محدثی‌خراسانی، دیگر شاعر آئینی اهل خراسان هم ضمن اشاره به تاثیر حاج سید رضا موید بر شعر و شاعران خراسان، عنوان کرد: از همان سنین نوجوانی که پا به عرصه شعر گذاشتیم، در خراسان نام‌های مشهور و چهره‌های مطرحی -چه در شعر به معنای اعم آن مثل قهرمان، کمال، قدسی و باقرزاده و... چه در حوزه شعر آئینی چهره‌هایی مثل سیدمحمد خسرونژاد، محمدجواد غفورزاده، سید رضا موید و... -پیش روی ما بودند و درواقع با آن‌ها بزرگ شدیم و از آن‌ها بسیار آموختیم.
محدثی خراسانی در ادامه گفت: یکی از دلایل اینکه شعر آئینی در مشهد قدرتمند است و چهره‌های درخشانی مانند زنده‌یاد موید، غفورزاده، حسین‌نژاد و... از آنجا سر بلند کرده‌اند، این است که بین شاعران هیئت و شاعران مداح و مرثیه‌سرای اهل بیت(ع) با شاعران رسمی رفاقت برقرار است و دو گروه جدا از هم نیستند.
او ادامه داد: در این سال‌ها از اول انقلاب تاکنون این دو گروه جلسات مشترک زیادی با هم داشتند و از هم می‌آموختند. حلقه مشترک دو گروه شخصی به نام حاج محمود اکبرزاده بود که نقش موثری در اتصال این دو گروه داشت.
شعر موید سهل و ممتنع بود
این شاعر آئینی در بخش دیگر صحبت‌های خود با اشاره به اینکه شعر زنده‌یاد موید بسیار روان و شاعرانه و به تعبیری سهل و ممتنع بود، اضافه کرد: محبت شدیدی که مرحوم موید به اهل بیت(ع) و ارادت خاصی که به حضرت رضا(ع) داشت، باعث شد شعر او ضمن اینکه شاعرانه و روان است، از عاطفه و محبت سرشاری هم برخوردار باشد.
محدثی‌خراسانی ادامه داد: آن نورانیتی که در چهره زنده‌یاد موید و آن شال سبزی که بر گردن و کلاه سبزی که همواره بر سر داشت، از ایشان یک چهره دوست‌داشتنی و مقبول فراهم آورده بود و مردم بسیار او را دوست داشتند. نمونه این ارادت مشارکت بسیار با شکوه و عظیمی است که مردم در تشییع جنازه او داشتند.
وی افزود علاوه بر اینکه خود موید شعرش را در محافل و مجالس می‌خواند، بسیاری از مداحان دیگر کشور بسیاری از اشعار او را در مجالس خود می‌خواندند و نقل محافل بود.
محدثی خراسانی در بخش دیگر صحبت‌های خود ضمن اشاره به نمود عقاید و عواطف حاج سیدرضا موید در شعر او، اظهار کرد: هر شعری از اندیشه، روان، عناصر شعری، عاطفه، محبت و این قبیل موارد فراهم آمده است و تا همه این‌ها با هم جمع نشود، شعری تاثیرگذار نخواهد بود، لذا قطعا آقای موید بسیاری از سروده‌های خود را حداقل در انگیزه سرودن مدیون همین محبت به اهل بیت(ع) بود.
او ادامه داد: محبت موید نسبت به حضرات اهل بیت(ع) موجب شده بود ایشان طبع روانی داشته باشد، لذا شاهد هستیم که در همه مناسبت‌ها -چه شهادت‌ها و چه میلادها و چه سایر مناسبت‌های مذهبی، انقلابی و آئینی- شعر دارد.
محدثی خراسانی در پایان گفت: مناسبت مذهبی نیست که مرحوم موید برای آن مناسبت شعر نگفته باشد که به نظر من این‌ها ناشی از همان محبتی است که دل ایشان را رقیق و طبع وی را روان کرده بود که بتواند به این گستردگی در میدان حاضر باشد و با برکت خود همواره در میدان بود.
