روایت داستان‌هایی شگفت‌انگیز در سوره کهف
در میان داستان‌های قرآن کریم، روایت‌هایی وجود دارد که در سایر کتب دینی نیز به آنها اشاره شده است. داستان مشقت‌های مؤمنان مسیحی که به غار پناه بردند و نیز ماجرای همراهی حضرت موسی(ع) با خضر از جمله این موارد است که در سوره کهف بیان شده است.
به گزارش ایکنا، سوره «کَهْفْ» هجدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن کریم است که با 110 آیه در جزء‌های پانزدهم و شانزدهم قرار گرفته است. «کهف» شصت و نهمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است.
کهف به معنای غار است. دلیل نامگذاری این سوره به کهف، پرداختن به داستان گروهی از مؤمنان مسیحی است که به آنها «اصحاب کهف(غار)» گفته می‌شود.
سوره کهف با ترس و امیدواریی، مردم را به سوی اعتقاد به حق و عمل نیکو دعوت می‌کند. در این سوره بر فرزند نداشتن خداوند تأکید شده است؛ مخاطب بخشی از این سوره، دوگانه‌پرستانی هستند که معتقدند فرشتگان، جن‌ها و افراد صالح، فرزندان خدا هستند.
این سوره سه داستان شگفت‌انگیز را بیان کرده است: داستان اصحاب کهف، داستان همراهی موسی(ع) و خضر(ع) و داستان ذی‌القرنین. تشویق بر رعایت تقوی و ترس از خداوند به همراه نفی شریک خداوند عبرت‌هایی است که از این داستان‌ها فهمیده می‌شود.
اولین داستان مربوط به اصحاب کهف است؛ مؤمنان مسیحی که از ستم دقیانوس (۲۰۱ -۲۵۱م) در غاری پنهان شدند و حدود سه قرن به خواب فرو رفتند. آنان 300 سال بعد بیدار شدند و پس از آنکه مخفیانه وارد شهر خود شدند از کمترین تغییرات پیرامون خود شگفت‌زده شدند؛ در این هنگام، سال‌ها از مرگ پادشاه ظالم می‌گذشت و مؤمنان مسیحی از اقلیت خارج شده بودند.
بخش دیگری از این سوره به داستان همراهی موسی(ع) با انسان صالحی اشاره می‌کند که مفسران او را حضرت خضر(ع) معرفی کرده‌اند. در این سفر، خضر کارهایی انجام می‌دهد که در مقبول موسی نیست و او را آشفته و پریشان می‌کند اما زمانی که خضر دلیل کارهای خود را بیان می‌کند، به رازها پی می‌برد و از بی‌تابی خود پشیمان می‌شود.
بخش دیگری از این سوره ماجرای ذوالقرنین را شرح می‌دهد که چگونه به شرق و غرب عالم سفر کرد و با اقوام گوناگون روبرو شد و سرانجام با کمک گروهی از مردم به مقابله با توطئه یاجوج و ماجوج برخاست و سدی آهنین بر سر راه آنها کشید و نفوذشان را قطع کرد.
***در مورد شخصیت ذوالقرنین اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای او را پیامبر خدا و عده‌ای او را پادشاهی دین‌دار معرفی کرده‌اند، با این حال تصویر قرآن از ذوالقرنین فردی مؤمن به خدا و روز قیامت است که حکومتی عظیم داشته و خداوند اسباب پیشرفت را در اختیار او گذاشته است.
***یأجوج و مأجوج نام قوم یا اقوامی که در قرآن و متون دینی یهودیان و مسیحیان از آنان یاد شده است. یأجوج و مأجوج در متون دینی به سبب آزار و غارت اموال دیگران، گروهی ظالم معرفی شده‌اند که ذوالقرنین با ایجاد سدی، مانع نفوذ آنان می شود. شورش دوباره یأجوج و مأجوج از علائم آخرالزمان در قرآن و متون دینی مسیحیان و یهودیان است.
انتهای پیام
خوب و زیبا 
