پرهیز از جدال بیهوده درباره خداوند در سوره «حج» + تلاوت
خداوند در قرآن کریم بارها مدعیان را به چالش کشیده است؛ مدعیانی که یا کافر بوده و خدا را قبول نداشتند و یا بت‌پرست بوده و بت‌ها را خدایان زمین و آسمان می‌دانستند؛ خداوند آنها را به رقابت دعوت می‌کند و می‌خواهد ذره‌ای بی‌آفرینند یا آیه‌ای مانند قرآن را بیاورند، اما کسی نتوانسته دعوت به رقابت را بپذیرد.
به گزارش ایکنا، سوره حج بیست و دومین سوره و از سوره‌های مدنی قرآن است که با ۷۸ آیه در جزء ۱۷ قرار دارد و در ترتیب نزول صد و سومین سوره‌ای است که بر رسول خدا(ص) نازل شده است.
کلمه «حج» در لغت به معنای قصد انجام کاری است، اما در شریعت اسلامی به مراسم خاصی گفته می‌شود که هر ساله در مکه برگزار می‌شود. از آنجا که حدود 13 آیه از این سوره (از آیه 25 تا 37) درباره کعبه و تاریخ آن و آثار سیاسی و اجتماعی حج سخن گفته، این سوره «حج» نامیده شده است.
سوره حج با ذکر عظمت قیامت خطاب به همه مردم و ترسیم صحنه‌ای هول‌انگیز از آن آغاز می‌شود، همانطور که می‌فرماید «يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیءٌ عَظِيمٌ: اى مردم از پروردگار خود پروا كنيد چرا كه زلزله رستاخيز امرى هولناك است» (حج/۱).
محتوای کلی این سوره به بیان اوصاف و سرنوشت مؤمنان و گروه‌هایی از کافران می‌پردازد: گروه اول کافران کسانی‌اند که بدون هیچ دانشی درباره صفات و کارهای خدا، بحث و جدل و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌کنند و عاقبت، همان شیطان آنان را به عذاب آتش می‌کشاند.
گروه دوم نیز، بدون آگاهی و بی‌هیچ رهنمود و کتاب روشنگری، به منظور گمراه کردن دیگران از مسیر حق، به جدال درباره خدا برمی‌خیزند. اینان که رؤسای مشرکان هستند، در نهایت با ذلت و خواری به عذاب آخرت گرفتار خواهند شد. گروه سوم نیز خدا را به زبان و در ظاهر می‌پرستند، چنان‌که با رسیدن خبر خوشی آرامش می‌یابند و با مصیبت و رنجی، از خدا دور می شوند. این عده نیز در دنیا و آخرت زیان‌کار هستند. درمقابل این سه گروه، مؤمنان قرار دارند که خداوند سرانجام، آنان را به جایگاهی نیکو وارد می‌کند.
تلاوتی با صدای استاد عبدالباسط عبدالصمد
«وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَنْ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ ﴿۲۶﴾
و چون براى ابراهيم جاى خانه را معين كرديم [بدو گفتيم] چيزى را با من شريك مگردان و خانه ام را براى طوافكنندگان و قيام كنندگان و ركوع كنندگان [و] سجده كنندگان پاكيزه دار
وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ ﴿۲۷﴾
و در ميان مردم براى [اداى] حج بانگ برآور تا [زايران] پياده و [سوار] بر هر شتر لاغرى كه از هر راه دورى مى آيند به سوى تو روى آورند»
همچنین در این سوره به توصیف توحید و لزوم پرستش خدای یکتا، هشدار نسبت به شرک‌گرایی و پیامدهای منفی آن و قطعی بودن روز قیامت و زلزله سهمگین آن پرداخته شده است و به برخی از فروع دین مانند ابعاد معنوی و فقهی حج، جهاد با خودکامگان، نماز و پیوند آن با خدا، زکات و حقوق مالی دیگر و امر به معروف و نهی از منکر پرداخته شده است.
تبیین برخی از ارزش‌های اخلاقی مانند توکل و اعتماد به خداوند، هشدار نسبت به انجام گناه و نافرمانی خدا و پیوستگی تقوا، عمل صالح و نصرت الهی نیز از دیگر مباحث این سوره است.
انتهای پیام
