بشر بدون پناه‌بردن به خدا به آرامش نمی‌رسد

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، استاد درس خارج حوزه علمیه، 16 آبان‌ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه ملک، گفت: خداوند در آیه 16 «أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ» فرمود: آیا شما در امان هستید از آن چیزی که در آسمان است و ممکن است شما را در زمین فرو ببرد؟ شیخ طوسی فرموده است که این آیه در مقام تهدید کفار است. شیخ فرموده است مراد از «مَنْ فِي السَّمَاءِ» یعنی خدا، البته نه اینکه این به معنای آن باشد ک خدا در آسمان است بلکه مراد، سلطه و امر و نهی خدایی است که همه چیز برای او آشکار است.

استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان اینکه علامه طباطبایی ظاهراً هیچ آیه‌ای را بدون مراجعه به تفسیر تبیان تفسیر نکرده است، افزود: خدا شیخ طوسی را رحمت کند که در هر زمینه‌ای اعم از تفسیر و کلام و فقه و ... که وارد شده، سلسله‌جنبان است؛ شیخ گفته برخی معتقدند مراد از مَنْ فِي السَّمَاءِ، ملائکه هستند یعنی آن‌ها موکل امور دنیا هستند.

وی با بیان اینکه علامه طباطبایی برخلاف شیخ طوسی بر این باور است که ایرادی به این برداشت وارد نیست که «من فی السماء» خود خدا باشد ولی خلاف ظاهر قرآن است، ادامه داد: ما یک آسمان طبیعی داریم که ستارگان در آن قرار دارند ولی ظاهراً مقصود از سماء در بیشتر و یا همه آیات قرآن، سماوات معنوی و مراتب والاتر عالم وجود است نه صرفاً منظومه شمسی و آسمان بالای زمین.

یکی‌بودن علم با ذات خدا

آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: قدرت خدا از بالا به پایین، مراتب بین خدا و ماده را طی می‌کند؛ مثلاً در داستان نزول قرآن به تعبیر آیت‌الله شاه‌آبادی، قرآن خود علم خداوند است «انا انزلناه ...» زیرا علم خداوند با ذات خدا یکی است و چون از عالم بالا به پایین آمده، همه مراتب را طی کرده است بنابراین قرآن کنونی، در واقع پایین‌ترین مرتبه قرآن است که در دسترس همه است. ما آن را لمس می‌کنیم ولی قرآن قبل از این الفاظ و حد کنونی، در مرتبه بالاتر بر قلب انسان کامل(پیامبر(ص)) نازل شده و بعد پایین آمده است.

معنای قرآن ناطق

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: لذا علم اهل بیت(ع) به قرآن قبل از لفظ است برخلاف ما که علممان به قرآن، بعد از نزول الفاظ و نقوش قرآنی است. اینکه علی بن ابیطالب(ع) فرمود من قرآن ناطق هستم، منظورشان این نبود که مانند خوارج آن را حفظ هستم بلکه فرمود قرآن بر نیزه رفته صامت است و من قرآن ناطق هستم زیرا حقیقت قرآن قبل از آن که به لفظ تبدیل شود، معنای آن در وجود پیامبر و علی(ع) متجلی شده است.

وی اظهار کرد: بنابراین من فی السماء یعنی کسی که در مراتب والاتر عالم وجود است و قطعاً خداوند برای تصرف در این عالم از وسائطی چون ملائکه استفاده می‌کند بنابراین بین فرمایش علامه و شیخ، تنافی وجود ندارد زیرا هیچ کاری در عالم خارج از قدرت خدا نیست ولی من فی السماء را یکی خود خدا می‌داند و سلطه او و دیگری ملائکه.

آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: آیه فرموده است آیا شما نگران نیستید که زمین یکدفعه و ناگهان شما را ببلعد و شما در زمین فرو روید؟ مگر این اتفاق در زلزله‌های بزرگ برای بشر رخ نداده است؟ خدا می‌فرماید انسان هیچ پناهی جز خدا ندارد و اگر انسانی اهل ذکر باشد، زمین هم که او را ببلعد باز به بهشت می‌رود ولی اگر اهل خدا و ذکر نباشد دائماً در خطر نابودی است.

سونامی سرطان در ایران

وی با بیان اینکه آیه درصدد است که بگوید ما بدون خدا نباید احساس امنیت کنیم، ادامه داد: الان بدن هر کدام از ما پر از بمب‌های ساعتی است؛ بیماری سرطان مانند نقل و نبات در جامعه زیاد شده است؛ این بیماری وقتی رخ می‌دهد که سرعت تقسیم سلولی از مرگ سلولی بیشتر شود؛ متأسفانه در ایران این بیماری، مسئله مهمی است؛ در سال‌ها قبل که استفاده از سموم زیاد شد، برخی پزشکان هشدار دادند که ما در دهه آینده سونامی بیماری سرطان خواهیم داشت و امروز این مسئله شروع شده است.

استاد تفسیر حوزه علمیه تأکید کرد: ما باید دائماً از خدا کمک بخواهیم و یاد و ذکر او را رها نکنیم و با توکل بر خدا از او بخواهیم ما را حفظ کند وگرنه اگر ما را از جهت مادی و  معنوی رها کند، نابود خواهیم شد.

وی با بیان اینکه ما متأسفانه چون پدیده‌های طبیعی را هر روز می‌بینیم و با آن سر و کار داریم، توجه چندانی هم به آن نداریم، گفت: خداوند در آیات بعد فرموده است آیا بشر پرندگان بالای سر خودشان را نمی‌بینند که بال می‌گشایند و می‌بندند یعنی بال می‌زنند؛ آن کسی که اینها را در آسمان نگه می‌دارد، جز خدا نیست و خدا بر هر چیزی بیناست. 

آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: ممکن است گفته شود که وقتی پرندگان بال می‌زنند نیرو به هوای اطرافشان وارد می‌کنند و هوا هم به صورت متقابل نیرو به آن‌ها وارد می‌کند و اینها می‌توانند پرواز کنند ولی آشنایان به این مسائل می‌دانند که داستان پرواز پرندگان بسیار پیچیده است و همه ابزارهای ساخت بشر مانند هواپیما و ... اسباب‌بازی در برابر پرواز آن‌هاست. شکل بدن و ترکیب بدن و بال و نوع و اندازه بال و ... نمونه‌ای از این پیچیدگی‌هاست.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: این همه پیچیدگی و ظرافت در یک موجود نشانه قدرت و حکمت و علم خداوند است. ما معمولاً حرف‌های خرافی و کذب محض را زود می‌پذیریم مثلاً می‌گویند طبیعت این کار را کرده است ولی طبیعت یعنی چه؟ اگر طبیعت یعنی قدرت و علم محضی که قادر است هر کاری بکند که همان خدا خواهد بود و اگر طبیعت، مخلوق خداست باز اینقدر پدیده‌های موجود در طبیعت، همه نشانه قدرت محض خداست.