چرایی انکار رحلت پیامبر(ص) توسط خلیفه دوم

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین موسوی بیرجندی، استاد حوزه علمیه، پنجم دی‌ماه در نشست علمی «شبهات فاطمیه»، گفت: وقتی پیامبر(ص) رحلت کردند، حوادث متعددی رخ داد؛ اولین حادثه این بود که عمر با صدای بلند منکر وفات پیامبر(ص) شد و هر چه افراد از او علت را جویا شدند، جواب نداد. حتی ابن عباس، دو آیه قرآن برای آنان خواند که «إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ» و «وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ»؛ ابن ام مکتوم به مسجد آمد و معترض شد ولی باز خلیفه دوم قبول نکرد و ساعتی با صدای بلند در مسجد فریاد می‌زد که پیامبر نمرده و در حالی که عبایش بر زمین کشیده می‌شد، این ندا را سر می‌داد.

وی افزود: ابوبکر وارد مسجد شد و وقتی چهره پیامبر(ص) را دید، همین دو آیه را که ابن عباس خوانده بود خواند، و عمر هم قبول کرد که دست از ادعای انکار مرگ پیامبر(ص) بردارد.

موسوی بیرجندی بیان کرد: حادثه دیگر، سخنرانی ابوبکر به عنوان خلیفه اول در مسجد است؛ او گفت ای مردم «من یعبد محمد فانه قدمات...» هر کسی محمد را می‌پرستد، بداند او مرده و اگر کسی خدا را می‌پرستد، خدا حی و قیوم است؛ دو خلیفه کنار بدن نبی مکرم(ص) رفتند و در اینجا حادثه سوم رخ داد و این بود که فردی برای آنان خبر جمع‌شدن انصار در سقیفه را آورد و ابوبکر و عمر مضطربانه از خانه پیامبر(ص) بیرون آمدند و خود را به سقیفه رساندند و در بین راه ابوعبیده جراح همراه آن‌ها شد و حدود دو ساعت بگومگوهای آنان در سقیفه طول کشید. تا اینکه ابوبکر با سخنان بسیار حساب‌شده نبض کار را در دست گرفت و مردم با او بیعت کردند و نماز مغرب به امامت وی برگزار شد.

این پژوهشگر با اشاره به حوادث دفن پیامبر(ص)، اظهار کرد: در مورد دفن پیامبر نقل است که وفات ایشان روز دوشنبه رخ داد؛ البته در اینجا اختلاف نظر وجود دارد و اهل تسنن روز 12 ربیع را روز رحلت می‌دانند؛ طبق برخی نظرات شیعه، وفات پیامبر(ص) حدود ساعت 3 بعدازظهر رخ داده است و علی(ع) با حضور افراد محدودی بدن پیامبر(ص) را تجهیز کرد و غسل داد.

وی ادامه داد: در مورد کیفیت نماز بر بدن ایشان، طبقه نظر شیعه بعد از غسل، امام علی(ع) با حضور 10 نفر این کار را کردند و خلفا در هیچکدام از مراسم‌ها حضور نداشتند. همچنین شیعه در مورد دفن می‌گوید روز پنجشنبه رخ داده است ولی اهل سنت دفن ایشان را در نیمه شب چهارشنبه می‌دانند.

موسوی بیرجندی با بیان اینکه در مورد بیعت هم گفته شده مردم را به زور برای بیعت بردند، اظهار کرد: حادثه بعدی این بود که امام علی(ع)، حضرت صدیقه(س) را سوار مرکب کرده و به تک تک خانه‌های انصار برد و استنصار کرد. گفته شده بین 40 تا 100 نفر را مورد مخاطبه قرار دادند اما برخی گفتند شما اگر قبل از ماجرا آمده بودید، ما کمک می‌کردیم. همچنین برخی به ایشان قول یاری دادند ولی وقتی موعد قرار فرا رسید تنها چند نفر از جمله زبیر، مقداد، سلمان و ابوذر، عمار، حذیفه به یاری آمدند.

وی با طرح این پرسش که آیا خبر نصرت‌طلبی فاطمه(س) به خلفا رسیده بود، افزود: حتماً خبر اینکه امام به خانه انصار رفته به دربار خلافت رسیده بود ولی آن‌ها مصمم به تثبیت قدرت بودند لذا ابتدا تصمیم گرفتند تا دست امام علی(ع) را از لحاظ اقتصادی خالی کنند و از این رو سراغ فدک و مزارع و املاک شخصی پیامبر(ص) و ایشان رفتند و بعد هم حوادث بیعت اجباری و هجوم به منزل امام(ع) پیش آمد و اینگونه خلافت سقیفه شکل گرفت. 

موسوی بیرجندی همچنین با اشاره به حوادثی که برای حضرت زهرا(س) رقم خورد، تأکید کرد: همه اینها زمینه را برای تثبیت قدرت خلافت سقیفه فراهم کرد و سبب شد تا مسیر اسلام راه دیگری را طی کند.